Job 26

1 Job antwoordde, en sprak

Respondens autem Iob, dixit:

2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?

Cuius adiutor es? numquid imbecillis? et sustentas brachium eius, qui non est fortis?

3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?

Cui dedisti consilium? forsitan illi qui non habet sapientiam, et prudentiam tuam ostendisti plurimam.

4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?

Quem docere voluisti? nonne eum, qui fecit spiramentum?

5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;

Ecce gigantes gemunt sub aquis, et qui habitant cum eis.

6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)

Nudus est infernus coram illo, et nullum est operimentum perditioni. (Sheol h7585)

7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;

Qui extendit Aquilonem super vacuum, et appendit terram super nihilum.

8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;

Qui ligat aquas in nubibus suis, ut non erumpant pariter deorsum.

9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.

Qui tenet vultum solii sui, et expandit super illud nebulam suam.

10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;

Terminum circumdedit aquis, usque dum finiantur lux et tenebræ.

11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.

Columnæ cæli contremiscunt, et pavent ad nutum eius.

12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;

In fortitudine illius repente maria congregata sunt, et prudentia eius percussit superbum.

13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!

Spiritus eius ornavit cælos: et obstetricante manu eius, eductus est coluber tortuosus.

14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?

Ecce, hæc ex parte dicta sunt viarum eius: et cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus, quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri?