Job 23

1 Job antwoordde, en sprak:

Then Job answered, and said:

2 Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!

Now also my words are in bitterness, and the hand of my scourge is more grievous than my mourning.

3 Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!

Who will grant me that I might know and find him, and come even to his throne?

4 Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;

I would set judgment before him, and would fill my mouth with complaints.

5 Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.

That I might know the words that he would answer me, and understand what he would say to me.

6 Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!

I would not that he should contend with me with much strength, nor overwhelm me with the weight of his greatness.

7 Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!

Let him propose equity against me, and let my judgment come to victory.

8 Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;

But if I go to the east, he appeareth not; if to the west, I shall not understand him.

9 Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.

If to the left hand, what shall I do? I shall not take hold on him: if I turn myself to the right hand, I shall not see him.

10 Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:

But he knoweth my way, and has tried me as gold that passeth through the fire:

11 Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!

My foot hath followed his steps, I have kept his way, and have not declined from it.

12 Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:

I have not departed from the commandments of his lips, and the words of his mouth I have hid in my bosom.

13 Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!

For he is alone, and no man can turn away his thought: and whatsoever is soul hath desired, that hath he done.

14 Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:

And when he shall have fulfilled his will in me, many other like things are also at hand with him.

15 En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.

And therefore I am troubled at his presence, and when I consider him I am made pensive with fear.

16 Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;

God hath softened my heart, and the Almighty hath troubled me.

17 Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!

For I have not perished because of the darkness that hangs over me, neither hath the mist covered my face.