1 Samuël 8

1 Toen Samuël oud begon te worden, stelde hij zijn zonen als rechters over Israël aan.

And it came to pass, when Samuel was old, that he appointed his sons judges to Israel;

2 Zijn oudste zoon heette Joël, de tweede Abija; zij spraken recht te Beër-Sjéba.

and the name of his firstborn son was, Joel, and the name of his second, Abijah, —they were judges in Beer-sheba.

3 Zij volgden echter zijn voorbeeld niet, maar waren op eigen voordeel uit, namen steekpenningen aan en verkrachtten het recht.

Howbeit his sons walked not in his ways, but stooped to extortion, —and took bribes, and perverted judgment.

4 Daarom kwamen al de oudsten van Israël bijeen, begaven zich naar Samuël te Rama,

So then all the elders of Israel gathered themselves together, —and came unto Samuel, to Ramah;

5 en zeiden tot hem: Gij zijt oud geworden, en uw zonen volgen uw voorbeeld niet. Geef ons liever een koning, om ons te regeren, zoals ook alle andere volken hebben.

and said unto him—Lo! thou, art old, and, thy sons, walk not in thy ways: Now, appoint for us a king to judge us, like all the nations.

6 Maar het voorstel, dat ze gedaan hadden: "Geef ons een koning, om ons te regeren", was in de ogen van Samuël een misdaad. Hij bad tot Jahweh,

But the thing was displeasing in the eyes of Samuel, when they said, Give unto us a king to judge us. So Samuel prayed unto Yahweh.

7 en Jahweh sprak tot Samuël: Wees het volk terwille in alles wat ze u voorstellen. Want niet u hebben ze verworpen, maar Mij; Mij willen ze niet meer als Koning over zich hebben.

And Yahweh said unto Samuel, Hearken unto the voice of the people, in all that they shall say unto thee, —for, not thee, have they rejected, but, me, have they rejected, from being king over them.

8 Juist zoals ze met Mij hebben gedaan van de dag af, dat Ik hen opvoerde uit Egypte tot heden toe, door Mij te verlaten en vreemde goden te dienen, zo doen ze ook nu met u.

According to all the doings which they have done, from the day I brought them up out of Egypt, even until this day, in that they have forsaken me, and served other gods, so, are they doing even unto thee.

9 Welnu, geef ze hun zin; alleen moet ge ze uitdrukkelijk waarschuwen, en hun het recht van den koning voorhouden, die over hen regeren zal.

Now, therefore, hearken to their voice, —save that thou, enter protest, against them, and tell them the manner of the king who will reign over them.

10 Samuël bracht aan het volk, dat hem een koning had gevraagd, alles over wat Jahweh gezegd had.

So then Samuel spake all the words of Yahweh unto the people, who were asking of him, a king.

11 Hij sprak tot hen: Aldus is het recht van den koning, die over u gaat heersen. Over uw zonen mag hij beschikken, om ze bij zijn wagens en ruiterij onder te brengen, en ze vóór zijn wagen te laten lopen;

And he said, This, will be the manner of the king who will reign over you, —Your sons, will he take and appoint for himself, as his charioteers and as his horsemen, and they shall run before his chariots;

12 om ze in zijn dienst te stellen als hoofdman van duizend en vijftig; om zijn akker om te ploegen, zijn oogst binnen te halen en zijn oorlogs- en wapentuig te vervaardigen.

and he will appoint for himself, princes of thousands, and princes of fifties, —and to plough his fields, and to reap his harvest, and to make his weapons of war, and the instruments of his chariots;

13 Over uw dochters mag hij beschikken als zalvenmengsters, keukenmeisjes en kooksters.

And, your daughters, will he take, —as perfumers and as cooks, and as bakers;

14 Van uw akkers, uw wijngaarden en olijftuinen mag hij de beste in beslag nemen, om die weg te schenken aan zijn dienaars.

And, your fields, and your vineyards, and your oliveyards, the best of them, will he take, and give to his servants;

15 Van uw zaailanden en uw wijngaarden mag hij het tiende heffen, om het aan zijn hovelingen en ambtenaren te geven.

And, your seed, and your vineyards, will he tithe, and give to his courtiers and to his servants;

16 Uw slaven en slavinnen, uw beste runderen en ezels mag hij opeisen, om die voor zijn eigen werk te gebruiken.

And, your men-servants, and your maidservants, and your oxen, even the goodliest, and your asses, will he take, —and put them to his work;

17 Van uw schapen mag hij het tiende heffen; en zelf zult gij zijn slaven zijn.

Your flocks, will he tithe, —and, ye yourselves, shall become his servants.

18 En mocht gij in de toekomst u beklagen over den koning, dien ge u verkozen hebt, dan zal Jahweh u niet verhoren.

Then will ye make outcry, in that day, because of your king whom ye have chosen for yourselves, —and Yahweh will not answer you, in that day.

19 Maar het volk wilde niet luisteren naar de waarschuwing van Samuël, en zeide: Toch moet er een koning over ons zijn!

But the people refused to hearken unto the voice of Samuel, —and they said—Nay! but, a king, shall be over us:

20 We willen gelijk zijn aan alle andere volken; onze koning moet ons besturen, aan onze spits voor ons uitrukken en onze oorlogen voeren.

so shall, even we, become like all the nations, —and our king shall judge us, and go forth before us, and fight our battles.

21 Toen Samuël al de eisen van het volk had gehoord, bracht hij ze aan Jahweh over.

And Samuel heard all the words of the people, —and spake them in the ears of Yahweh.

22 En Jahweh sprak tot Samuël: Geef ze hun zin, en stel een koning over hen aan. Nu sprak Samuël tot de Israëlieten: Gaat allen terug naar uw stad!

And Yahweh said unto Samuel, Hearken unto their voice, and make them a king. And Samuel said unto the men of Israel: Go ye, every man to his own city.