Salme 90
1 (En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.
| دعای موسی مرد خدا ای خداوند مسکن ما تو بوده‌ای، درجمیع نسل‌ها، | ۱ |
2 Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
| قبل از آنکه کوهها به وجود آید و زمین ربع مسکون را بیافرینی. از ازل تا به ابد تو خدا هستی. | ۲ |
3 Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"
| انسان را به غباربرمی گردانی، و می‌گویی‌ای بنی آدم رجوع نمایید. | ۳ |
4 Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.
| زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروزاست که گذشته باشد و مثل پاسی از شب. | ۴ |
5 Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
| مثل سیلاب ایشان را رفته‌ای و مثل خواب شده‌اند. بامدادان مثل گیاهی که می‌روید. | ۵ |
6 ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
| بامدادان می‌شکفد و می‌روید. شامگاهان بریده و پژمرده می‌شود. | ۶ |
7 Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
| زیرا که در غضب تو کاهیده می‌شویم ودر خشم تو پریشان می‌گردیم. | ۷ |
8 Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.
| چونکه گناهان مارا در نظر خود گذارده‌ای و خفایای ما را در نورروی خویش. | ۸ |
9 Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.
| زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده‌ایم. | ۹ |
10 Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.
| ایام عمر ما هفتاد سال است و اگر ازبنیه، هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت وبطالت است زیرا به زودی تمام شده، پروازمی کنیم. | ۱۰ |
11 Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
| کیست که شدت خشم تو را می‌داند وغضب تو را چنانکه از تو می‌باید ترسید. | ۱۱ |
12 At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!
| ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم تا دل خردمندی را حاصل نماییم. | ۱۲ |
13 Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
| رجوع کن‌ای خداوند تا به کی و بر بندگان خود شفقت فرما. | ۱۳ |
14 mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
| صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تاتمامی عمر خود ترنم و شادی نماییم. | ۱۴ |
15 Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!
| ما راشادمان گردان به عوض ایامی که ما را مبتلاساختی و سالهایی که بدی را دیده‌ایم. | ۱۵ |
16 Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
| اعمال تو بر بندگانت ظاهر بشود و کبریایی تو بر فرزندان ایشان. | ۱۶ |
17 HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!
| جمال خداوند خدای ما بر ما باد وعمل دستهای ما را بر ما استوار ساز. عمل دستهای ما را استوار گردان. | ۱۷ |
