Salme 77

1 (Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,

Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.

2 jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.

3 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. (Sela)

Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)

4 Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.

Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.

5 Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;

Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.

6 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.

Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:

7 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,

«Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?

8 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?

9 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)

10 Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.

Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».

11 Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.

12 Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.

Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.

13 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!

Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?

14 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.

15 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)

16 Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.

17 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;

Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.

18 din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.

19 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.

Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.

20 Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.

Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.