Salme 73

1 (En Salme af Asaf.) Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!

Hubaal Ilaah waa u roon yahay reer binu Israa'iil, Iyo xataa kuwa qalbigoodu daahirka yahay.

2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;

Laakiinse anigu waan turunturoon gaadhay, Oo tallaabooyinkayguna waxay u dhowaadeen inay simbiriirixdaan.

3 thi over Dårerne græmmed jeg mig, jeg så, at det gik de gudløse vel;

Waayo, waxaan ka hinaasay kuwa qabka weyn, Markaan arkay barwaaqada ay kuwa sharka lahu haystaan.

4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;

Waayo, geeridoodu xanuun ma leh, Laakiinse xooggoodu waa adag yahay.

5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.

Iyagu dhib kuma jiraan sida dadka kale, Oo sida dadka kalena uma belaayaysna.

6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.

Sidaas daraaddeed kibir wuxuu yahay sida silsilad qoorta u sudhan, Oo dulmi bay sida maro u huwan yihiin.

7 Deres Brøde udgår af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.

Indhahoodu baruur bay la bararsan yihiin, Oo waxay haystaan in ka sii badan waxa qalbigoodu doonayo.

8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,

Wax bay ku qoslaan, oo xumaan daraaddeed dulmi bay ku hadlaan, Waxay hadlaan iyagoo kor isu qaadaya.

9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om på Jorden.

Afkoodii waxay gaadhsiiyeen samooyinka, Oo carrabkooduna wuxuu dhex maraa dhulka oo dhan.

10 Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.

Sidaas daraaddeed dadkiisii halkanay ku soo noqdaan, Oo koob biyo ka buuxa ayay madhsadeen.

11 De siger: "Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?"

Oo waxay yidhaahdaan, Ilaah sidee buu wax u yaqaan? Kan ugu sarreeyana aqoonu ma ku jirtaa?

12 Se, det er de gudløses kår, altid i Tryghed, voksende Velstand!

Bal eeg, kuwanu waa kuwa sharka leh, Oo mar kasta iyagoo istareexsan ayay hodantinimadoodu sii korodhaa.

13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,

Hubaal wax aan micne lahayn ayaan qalbigaygii ku nadiifshay, Oo aan ku faraxashay anigoo aan eed lahayn,

14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset på ny hver Morgen!

Waayo, maalintii oo dhan waa lay dhibayay, Oo subax kastana waa lay edbinayay.

15 Men jeg tænkte: "Taler jeg så, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt."

Haddaan odhan lahaa, Sidaasaan ku hadli doonaa, Bal eeg, waan khiyaanayn lahaa farcanka carruurtaada.

16 Så grundede jeg på at forstå det, møjsommeligt var det i mine Øjne,

Markaan ku fikiray si aan tan ku ogaado, Aad bay iigu xanuun badnayd,

17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:

Ilaa aan galay meesha quduuska ah ee Ilaah, Oo aan ka fiirsaday ugudambaystooda.

18 Du sætter dem jo på glatte Steder, i Undergang styrter du dem.

Hubaal waxaad iyaga ku taagtaa meelo sibiibix ah, Oo waxaad hoos ugu tuurtaa si ay u baabba'aan.

19 Hvor brat de dog lægges øde, går under, det ender med Rædsel!

Sidee bay daqiiqad ugu noqdeen meel cidla ah! Dhammaantood waxay ku baabba'een cabsi.

20 De er som en Drøm, når man vågner, man vågner og regner sit Syn for intet.

Sayidow, sidii mid riyo ka toosay Markaad toostid, waxaad quudhsan doontaa ekaantooda.

21 Så længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,

Waayo, qalbigaygu wuu murugooday, Oo waxaa layga muday kelyaha,

22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.

Waxaan ahaa doqon iyo jaahil, Oo hortaada waxaan ku ahaa sidii xoolo oo kale.

23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;

Habase yeeshee had iyo goorba waan kula joogaa, Oo waxaad i qabatay gacanta midig.

24 du leder mig med dit Råd og tager mig siden bort i Herlighed.

Waxaad igu hoggaamin doontaa taladaada, Oo dabadeedna waxaad igu dhowayn doontaa ammaanta.

25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attrår jeg intet på Jorden!

Bal, yaan samada ku leeyahay adiga mooyaane? Oo dhulkana laguma arko mid aan kaa jeclahay.

26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.

Jiidhkayga iyo qalbigayguba waa itaal darnaadeen, Laakiinse Ilaah wuxuu weligiis ii yahay xooggii qalbigayga iyo qaybtayda.

27 Thi de, der fjerner sig fra dig, går under, - du udsletter hver, som er dig utro.

Waayo, bal eeg, kuwa kaa fogu way halligmi doonaan, Oo waad wada baabbi'isay kuwii kaa caasiyoobay oo dhan.

28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.

Laakiinse aniga waxaa ii roon inaan Ilaah u soo dhowaado, Waayo, Sayidka Ilaahaa waxaan ka dhigtay magangalkayga, Inaan ka sheekeeyo shuqulladaada oo dhan.