Salme 69
1 (Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.) Frels mig Gud, thi Vandene når mig til Sjælen,
| برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به‌جان من درآمده است. | ۱ |
2 jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen går over mig;
| در خلاب ژرف فرورفته‌ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده‌ام و سیل مرا می‌پوشاند. | ۲ |
3 træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie på min Gud;
| از فریاد خودخسته شده‌ام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است. | ۳ |
4 flere end mit Hoveds Hår er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!
| آنانی که بی‌سبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده‌اند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم. | ۴ |
5 Gud, du kender min Dårskab, min Skyld er ej skjult for dig.
| ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست. | ۵ |
6 Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier på dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem der søger dig, Israels Gud!
| ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند. | ۶ |
7 Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Åsyn dækkes af Skændsel;
| زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است. | ۷ |
8 fremmed er jeg for mine Brødre en Udlænding for min Moders Sønner.
| نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب. | ۸ |
9 Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet på mig:
| زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده. | ۹ |
10 jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;
| روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است. | ۱۰ |
11 i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.
| پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام. | ۱۱ |
12 De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.
| دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام. | ۱۲ |
13 Men jeg beder, HERRE, til dig i Nådens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!
| و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما. | ۱۳ |
14 Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,
| مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم. | ۱۴ |
15 lad Strømmen ikke gå over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.
| مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد. | ۱۵ |
16 Svar mig, HERRE, thi god er din Nåde, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;
| ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما. | ۱۶ |
17 dit Åsyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Våde, skynd dig og svar mig;
| و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما. | ۱۷ |
18 kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!
| به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده. | ۱۸ |
19 Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede på alle mine Fjender.
| تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند. | ۱۹ |
20 Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves på Medynk, på Trøstere uden at finde;
| عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم. | ۲۰ |
21 de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.
| مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند. | ۲۱ |
22 Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;
| پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد. | ۲۲ |
23 lad Øjnene slukkes, så Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!
| چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان. | ۲۳ |
24 Din Vrede udøse du over dem din glødende Harme nå dem;
| خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد. | ۲۴ |
25 deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!
| خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود. | ۲۵ |
26 Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du såred.
| زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند. | ۲۶ |
27 Tilregn dem hver eneste Brøde lad dem ikke få Del i din Retfærd;
| گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند. | ۲۷ |
28 lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!
| از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند. | ۲۸ |
29 Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!
| و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد. | ۲۹ |
30 Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;
| و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود. | ۳۰ |
31 det er mer for HERREN end Okser end Tyre med Horn og Klove!
| و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد. | ۳۱ |
32 Når de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!
| حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد، | ۳۲ |
33 Thi HERREN låner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.
| زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند واسیران خود را حقیر نمی شمارد. | ۳۳ |
34 Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;
| آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد. | ۳۴ |
35 thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje;
| زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند. | ۳۵ |
36 hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.
| وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید. | ۳۶ |
