Salme 68
1 (Til sangmesteren. Af David. En salme. En sang.) Når Gud står op, da splittes hans fjender, hans Avindsmænd flyr for hans Åsyn,
To the victorie, the salm `of the song `of Dauid. God rise vp, and hise enemyes be scaterid; and thei that haten hym fle fro his face.
2 som Røg henvejres, så henvejres de; som Voks, der smelter for Ild, går gudløse til Grunde for Guds Åsyn.
As smoke failith, faile thei; as wax fletith fro the face of fier, so perische synneris fro the face of God.
3 Men retfærdige frydes og jubler med Glæde og Fryd for Guds Åsyn.
And iust men eete, and make fulli ioye in the siyt of God; and delite thei in gladnesse.
4 Syng for Gud, lovsyng hans Navn, hyld ham, der farer frem gennem Ørknerne! HERREN er hans Navn, jubler for hans Åsyn,
Synge ye to God, seie ye salm to his name; make ye weie to hym, that stieth on the goyng doun, the Lord is name to hym. Make ye fulli ioye in his siyt, enemyes schulen be disturblid fro the face of hym,
5 faderløses Fader, Enkers Værge, Gud i hans hellige Bolig,
which is the fadir of fadirles and modirles children; and the iuge of widewis.
6 Gud, som bringer ensomme hjem, fører Fanger ud til Lykke; men genstridige bor i tørre Egne.
God is in his hooli place; God that makith men of o wille to dwelle in the hous. Which leedith out bi strengthe hem that ben boundun; in lijk maner hem that maken scharp, that dwellen in sepulcris.
7 Da du drog ud, o Gud, i Spidsen for dit Folk, skred frem gennem Ørkenen (Sela) da rystede Jorden,
God, whanne thou yedist out in the siyt of thi puple; whanne thou passidist forth in the desert.
8 ja, Himlen dryppede for Guds Åsyn, for Guds Åsyn, Israels Guds.
The erthe was moued, for heuenes droppiden doun fro the face of God of Synay; fro the face of God of Israel.
9 Regn i Strømme lod du falde, o Gud, din vansmægtende Arvelod styrkede du;
God, thou schalt departe wilful reyn to thin eritage, and it was sijk; but thou madist it parfit.
10 din Skare tog Bolig der, for de arme sørged du, Gud, i din Godhed,
Thi beestis schulen dwelle therynne; God, thou hast maad redi in thi swetnesse to the pore man.
11 Ord lægger Herren de Kvinder i Munden, som bringer Glædesbud, en talrig Hær:
The Lord schal yyue a word; to hem that prechen the gospel with myche vertu.
12 "Hærenes Konger flyr, de flyr, Husets Frue uddeler Bytte.
The kyngis of vertues ben maad loued of the derlyng; and to the fairnesse of the hous to departe spuylis.
13 Vil l da blive imellem Foldene? Duens Vinger dækkes af Sølv, dens Fjedre af gulgrønt Guld.
If ye slepen among the myddil of eritagis, the fetheris of the culuer ben of siluer; and the hyndrere thingis of the bak therof ben in the shynyng of gold.
14 Da den Almægtige splittede Kongerne der, faldt der Sne på Zalmon."
While the king of heuene demeth kyngis theronne, thei schulen be maad whitter then snow in Selmon;
15 Et Gudsbjerg er Basans Bjerg, et Bjerg med spidse Tinder er Basans Bjerg;
the hille of God is a fat hille. The cruddid hil is a fat hil;
16 Hvi skæver I Bjerge med spidse Tinder til Bjerget, Gud ønskede til Bolig, hvor HERREN også vil bo for evigt?
wherto bileuen ye falsli, cruddid hillis? The hil in which it plesith wel God to dwelle ther ynne; for the Lord schal dwelle `in to the ende.
17 Titusinder er Guds Vogne, tusinde Gange tusinde, HERREN kom fra Sinaj til Helligdommen.
The chare of God is manyfoold with ten thousynde, a thousynde of hem that ben glad; the Lord was in hem, in Syna, in the hooli.
18 Du steg op til det høje, du bortførte Fanger, Gaver tog du blandt Mennesker, også iblandt de genstridige, at du måtte bo der, HERRE, o Gud.
Thou stiedist an hiy, thou tokist caitiftee; thou resseyuedist yiftis among men. For whi thou tokist hem that bileueden not; for to dwelle in the Lord God.
19 Lovet være Herren! Fra Dag til Dag bærer han vore Byrder; Gud er vor Frelse. (Sela)
Blessid be the Lord ech dai; the God of oure heelthis schal make an eesie wei to vs.
20 En Gud til Frelse er Gud for os, hos den Herre HERREN er Udgange fra Døden.
Oure God is God to make men saaf; and outgoyng fro deeth is of the Lord God.
21 Men Fjendernes Hoveder knuser Gud, den gudløses Isse, der vandrer i sine Synder.
Netheles God schal breke the heedis of hise enemyes; the cop of the heere of hem that goen in her trespassis.
22 Herren har sagt: "Jeg henter dem hjem fra Basan, henter dem hjem fra Havets Dyb,
The Lord seide, Y schal turne fro Basan; Y schal turne in to the depthe of the see.
23 at din Fod må vade i Blod, dine Hundes Tunger få del i Fjenderne."
That thi foot be deppid in blood; the tunge of thi doggis be dippid in blood of the enemyes of hym.
24 Se på Guds Højtidstog, min Guds, min Konges Højtidstog ind i Helligdommen!
God, thei sien thi goyngis yn; the goyngis yn of my God, of my king, which is in the hooli.
25 Sangerne forrest, så de, der spiller, i Midten unge Piger med Pauker:
Prynces ioyned with syngeris camen bifore; in the myddil of yonge dameselis syngynge in tympans.
26 "Lover Gud i Festforsamlinger, Herren, I af Israels Kilde!"
In chirchis blesse ye God; blesse ye the Lord fro the wellis of Israel.
27 Der er liden Benjamin forrest, Judas Fyrster i Flok, Zebulons Fyrster, Naftalis Fyrster.
There Beniamyn, a yonge man; in the rauyschyng of mynde. The princis of Juda weren the duykis of hem; the princis of Zabulon, the princis of Neptalym.
28 Opbyd, o Gud, din Styrke, styrk, hvad du gjorde for os, o Gud!
God, comaunde thou to thi vertu; God, conferme thou this thing, which thou hast wrouyt in vs.
29 For dit Tempels Skyld skal Konger bringe dig Gaver i Jerusalem.
Fro thi temple, which is in Jerusalem; kyngis schulen offre yiftis to thee.
30 Tru ad Dyret i Sivet, Tyreflokken, Folkeslags Herrer, så de hylder dig med deres Sølvstykker. Adsplit Folkeslag, der elsker Strid!
Blame thou the wielde beestis of the reheed, the gaderyng togidere of bolis is among the kien of puplis; that thei exclude hem that ben preuyd bi siluer. Distrie thou folkis that wolen batels,
31 De kommer med Olie fra Ægypten, Ætiopeme iler til Gud med fulde Hænder.
legatis schulen come fro Egipt; Ethiopie schal come bifore the hondis therof to God.
32 I Jordens Riger, syng for Gud, lovsyng HERREN;
Rewmes of the erthe, synge ye to God; seie ye salm to the Lord.
33 hyld ham der farer frem på Himlenes Himle, de gamle! Se, han løfter sin Røst, en vældig Røst.
Singe ye to God; that stiede on the heuene of heuene at the eest. Lo! he schal yyue to his vois the vois of vertu, yyue ye glorie to God on Israel;
34 Giv Gud Ære! Over Israel er hans Højhed, Hans Vælde i Skyerne,
his greet doyng and his vertu is in the cloudis.
35 frygtelig er Gud i sin Helligdom. Israels Gud; han giver Folket Styrke og Kraft. Lovet være Gud!
God is wondirful in hise seyntis; God of Israel, he schal yyue vertu, and strengthe to his puple; blessid be God.
