Salme 63

1 (En salme af David, da han var i Judas ørken.) Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land

Þennan sálm orti Davíð þegar hann leitaði skjóls í Júdeueyðimörkinni. Ó, þú Guð minn, ég leita þín! Mig þyrstir eftir þér í þessari skrælnuðu eyðimörk. Ó, hve ég þrái þig!

2 (således var det, jeg så dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;

Þegar ég gekk um í helgidómi þínum þá leitaði ég þín, þráði að sjá veldi þitt og dýrð.

3 thi din Nåde er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.

Miskunn þín er betri en lífið sjálft! Með vörum mínum lofa ég þig.

4 Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,

Ég vil lofa þig svo lengi sem ég lifi, lyfta höndum mínum í bæn til þín.

5 Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,

Þá mun sál mín mettast og verða glöð, og munnur minn lofa þig með fögnuði.

6 når jeg kommer dig i Hu på mit Leje, i Nattevagterne tænker på dig;

Ég ligg andvaka um nætur og hugsa um þig, rifja upp öll þau skipti sem þú hefur hjálpað.

7 thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.

Þá fyllist ég gleði, finn mig öruggan hjá þér.

8 Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.

Ég vil halda mér fast við þig, og styðjast við þína sterku hönd.

9 Forgæves står de mig efter livet, i Jordens Dyb skal de synke,

Þeir munu sjálfir deyja sem brugga mér banaráð, og hverfa niður til heljar. (questioned)

10 gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte.

Þeir munu falla fyrir sverði, verða sjakölum að bráð.

11 Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.

Ég vil gleðjast í Guði! Og þeir sem honum treysta skulu fagna sigri því að munni lygaranna hefur verið lokað.