Salme 38

1 (En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!

Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.

2 Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.

Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.

3 Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.

4 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.

5 Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;

Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.

6 jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.

7 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,

Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.

8 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.

Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.

9 HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;

Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.

10 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.

11 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;

Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.

12 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.

Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.

13 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,

Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.

14 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.

15 Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!

16 når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"

Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.

17 Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.

18 thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.

Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.

19 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.

20 som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.

Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.

21 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,

Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!

22 il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!