Salme 22

1 (Til sangmesteren. Efter "morgenrødens hind". En salme af David.) Min Gud, min Gud, hvorfor har du forladt mig? Mit Skrig til Trods er Frelsen mig fjern.

Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?

2 Min Gud, jeg råber om Dagen, du svarer ikke, om Natten, men finder ej Hvile.

Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.

3 Og dog er du den hellige, som troner på Israels Lovsange.

Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!

4 På dig forlod vore Fædre sig, forlod sig, og du friede dem;

Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.

5 de råbte til dig og frelstes, forlod sig på dig og blev ikke til Skamme.

Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.

6 Men jeg er en Orm og ikke en Mand, til Spot for Mennesker, Folk til Spe;

Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.

7 alle, der ser mig, håner mig, vrænger Mund og ryster på Hovedet:

Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:

8 "Han har væltet sin Sag på HERREN; han fri ham og frelse ham, han har jo Velbehag i ham."

«Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».

9 Ja, du drog mig af Moders Liv, lod mig hvile trygt ved min Moders Bryst;

Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.

10 på dig blev jeg kastet fra Moders Skød, fra Moders Liv var du min Gud.

Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.

11 Vær mig ikke fjern, thi Trængslen er nær, og ingen er der, som hjælper!

Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.

12 Stærke Tyre står omkring mig, Basans vældige omringer mig,

Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.

13 spiler Gabet op imod mig som rovgridske, brølende Løver.

Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.

14 Jeg er som Vand, der er udgydt, alle mine Knogler skilles, mit Hjerte er blevet som Voks, det smelter i Livet på mig;

Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.

15 min Gane er tør som et Potteskår til Gummerne klæber min Tunge, du lægger mig ned i Dødens Støv.

Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.

16 Thi Hunde står omkring mig, onde i Flok omringer mig, de har gennemboret mine Hænder og Fødder,

Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.

17 jeg kan tælle alle mine Ben; med Skadefryd ser de på mig.

Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!

18 Mine Klæder deler de mellem sig, om Kjortelen kaster de Lod.

Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.

19 Men du, o HERRE, vær ikke fjern, min Redning, il mig til Hjælp!

Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!

20 Udfri min Sjæl fra Sværdet, min eneste af Hundes Vold!

Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,

21 Frels mig fra Løvens Gab, fra Vildoksens Horn! Du har bønhørt mig.

Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.

22 Dit Navn vil jeg kundgøre for mine Brødre, prise dig midt i Forsamlingen:

İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:

23 "I, som frygter HERREN, pris ham, ær ham; al Jakobs Æt, bæv for ham, al Israels Æt!

«Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!

24 Thi han foragtede ikke, forsmåede ikke den armes Råb, skjulte ikke sit Åsyn for ham, men hørte, da han råbte til ham!"

Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».

25 Jeg vil synge din Pris i en stor Forsamling, indfri mine Løfter iblandt de fromme;

Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.

26 de ydmyge skal spise og mættes; hvo HERREN søger, skal prise ham; deres Hjerte leve for evigt!

Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!

27 Den vide Jord skal mærke sig det og omvende sig til HERREN, og alle Folkenes Slægter skal tilbede for hans Åsyn;

Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.

28 thi HERRENs er Riget, han er Folkenes Hersker.

Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!

29 De skal tilbede ham alene, alle Jordens mægtige; de skal bøje sig for hans Åsyn, alle, der nedsteg i Støvet og ikke holdt deres Sjæl i Live.

Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.

30 Ham skal Efterkommeme tjene; om HERREN skal tales til Slægten, der kommer;

Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;

31 de skal forkynde et Folk, der fødes, hans Retfærd. Thi han greb ind.

Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.