Salme 106
1 Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!
| هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد! | ۱ |
2 Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?
| کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟ | ۲ |
3 Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!
| خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد. | ۳ |
4 Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,
| ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما. | ۴ |
5 at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!
| تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. | ۵ |
6 Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.
| با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. | ۶ |
7 Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.
| پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند. | ۷ |
8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;
| لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. | ۸ |
9 han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;
| و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود. | ۹ |
10 han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;
| و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید. | ۱۰ |
11 Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;
| و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. | ۱۱ |
12 da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.
| آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند. | ۱۲ |
13 Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;
| لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند. | ۱۳ |
14 de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;
| بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. | ۱۴ |
15 så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.
| ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد. | ۱۵ |
16 De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;
| پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه. | ۱۶ |
17 Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;
| و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. | ۱۷ |
18 Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.
| وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. | ۱۸ |
19 De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;
| گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. | ۱۹ |
20 de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;
| و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. | ۲۰ |
21 de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,
| و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. | ۲۱ |
22 Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.
| و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم. | ۲۲ |
23 Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.
| آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. | ۲۳ |
24 De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,
| و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. | ۲۴ |
25 men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;
| و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند. | ۲۵ |
26 da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,
| لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد. | ۲۶ |
27 splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.
| و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند. | ۲۷ |
28 De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;
| پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند. | ۲۸ |
29 de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.
| و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. | ۲۹ |
30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,
| آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد. | ۳۰ |
31 og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.
| و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد. | ۳۱ |
32 De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;
| واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید. | ۳۲ |
33 thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.
| زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت. | ۳۳ |
34 De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,
| و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. | ۳۴ |
35 med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;
| بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. | ۳۵ |
36 deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;
| و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. | ۳۶ |
37 til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;
| و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند. | ۳۷ |
38 de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;
| و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید. | ۳۸ |
39 de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.
| و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند. | ۳۹ |
40 Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;
| لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت. | ۴۰ |
41 han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;
| و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. | ۴۱ |
42 deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.
| و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. | ۴۲ |
43 Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;
| بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند. | ۴۳ |
44 dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;
| با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. | ۴۴ |
45 han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;
| و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود. | ۴۵ |
46 han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.
| و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان. | ۴۶ |
47 Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.
| ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم. | ۴۷ |
48 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!
| یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! | ۴۸ |
