< Ordsprogene 5 >

1 Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
Filho meu, attende á minha sabedoria: á minha intelligencia inclina o teu ouvido;
2 at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.
Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
3 Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
Porque os labios da estranha distillam favos de mel, e o seu palladar é mais macio do que o azeite.
4 men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
Porém o seu fim é amargoso como o absinthio, agudo como a espada de dois fios.
5 hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
Os seus pés descem á morte: os seus passos pegam no inferno. (Sheol h7585)
6 hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variaveis, e não saberás d'ellas.
7 Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
Agora, pois, filhos, dae-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha bocca.
8 Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
Alonga d'ella o teu caminho, e não chegues á porta da sua casa;
9 at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.
Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus annos a crueis.
10 at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
11 så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,
E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
12 og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,
E digas: Como aborreci a correcção! e desprezou o meu coração a reprehensão!
13 så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
14 Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"
Quasi que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
15 Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
Bebe agua da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
16 lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!
Derramem-se por de fóra as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros d'aguas.
17 Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
Sejam para ti só, e não para os estranhos comtigo.
18 Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
Seja bemdito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
19 den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
Como serva amorosa, e gazella graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas attrahido perpetuamente.
20 Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
E porque, filho meu, andarias attrahido pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
21 Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e elle pesa todas as suas carreiras.
22 den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
Quanto ao impio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu peccado será detido.
23 han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.
Elle morrerá, porque sem correcção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.

< Ordsprogene 5 >