Ordsprogene 17
1 Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
| لقمه خشک با سلامتی، بهتر است ازخانه پر از ضیافت با مخاصمت. | ۱ |
2 Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
| بنده عاقل بر پسر پست فطرت مسلط خواهدبود، و میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود. | ۲ |
3 Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
| بوته برای نقره و کوره به جهت طلا است، اماخداوند امتحان کننده دلها است. | ۳ |
4 Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
| شریر به لبهای دروغگو اصغا می‌کند، و مردکاذب به زبان فتنه انگیز گوش می‌دهد. | ۴ |
5 Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
| هر‌که فقیر را استهزا کند آفریننده خویش رامذمت می‌کند، و هر‌که از بلا خوش می‌شودبی سزا نخواهد ماند. | ۵ |
6 De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
| تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند. | ۶ |
7 Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
| کلام کبرآمیز احمق را نمی شاید، و چندمرتبه زیاده لبهای دروغگو نجبا را. | ۷ |
8 Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
| هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است که هر کجا توجه نماید برخوردار می‌شود. | ۸ |
9 Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
| هر‌که گناهی را مستور کند طالب محبت می‌باشد، اما هر‌که امری را تکرار کند دوستان خالص را از هم جدا می‌سازد. | ۹ |
10 Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
| یک ملامت به مرد فهیم اثر می‌کند، بیشتراز صد تازیانه به مرد جاهل. | ۱۰ |
11 Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
| مرد شریر طالب فتنه است و بس. لهذاقاصد ستمکیش نزد او فرستاده می‌شود. | ۱۱ |
12 Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
| اگر خرسی که بچه هایش کشته شود به انسان برخورد، بهتر است از مرد احمق در حماقت خود. | ۱۲ |
13 Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
| کسی‌که به عوض نیکویی بدی می‌کند بلااز خانه او دور نخواهد شد. | ۱۳ |
14 At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
| ابتدای نزاع مثل رخنه کردن آب است، پس مخاصمه را ترک کن قبل از آنکه به مجادله برسد. | ۱۴ |
15 At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
| هر‌که شریر را عادل شمارد و هر‌که عادل را ملزم سازد، هر دوی ایشان نزد خداوندمکروهند. | ۱۵ |
16 Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
| قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به‌دست احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد. | ۱۶ |
17 Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
| دوست خالص در همه اوقات محبت می‌نماید، و برادر به جهت تنگی مولود شده است. | ۱۷ |
18 Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
| مرد ناقص العقل دست می‌دهد و در حضورهمسایه خود ضامن می‌شود. | ۱۸ |
19 Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
| هر‌که معصیت را دوست دارد منازعه رادوست می‌دارد، و هر‌که در خود را بلند سازدخرابی را می‌طلبد. | ۱۹ |
20 Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
| کسی‌که دل کج دارد نیکویی را نخواهدیافت. و هر‌که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتارخواهد شد. | ۲۰ |
21 Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
| هر‌که فرزند احمق آورد برای خویشتن غم پیدا می‌کند، و پدر فرزند ابله شادی نخواهد دید. | ۲۱ |
22 Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
| دل‌شادمان شفای نیکو می‌بخشد، اما روح شکسته استخوانها را خشک می‌کند. | ۲۲ |
23 Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
| مرد شریر رشوه را از بغل می‌گیرد، تاراههای انصاف را منحرف سازد. | ۲۳ |
24 Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
| حکمت در مد نظر مرد فهیم است، اماچشمان احمق در اقصای زمین می‌باشد. | ۲۴ |
25 Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
| پسر احمق برای پدر خویش حزن است، وبه جهت مادر خویش تلخی است. | ۲۵ |
26 At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
| عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست، و نه ضرب زدن به نجبا به‌سبب راستی ایشان. | ۲۶ |
27 Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
| صاحب معرفت سخنان خود را بازمی دارد، و هر‌که روح حلیم دارد مرد فطانت پیشه است. | ۲۷ |
28 Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
| مرد احمق نیز چون خاموش باشد او راحکیم می‌شمارند، و هر‌که لبهای خود را می‌بنددفهیم است. | ۲۸ |
