Nahum 2

1 Hærgeren drager imod dig, hold Vagt med Omhu, hold Udkig, omgjord din Lænd, saml al din Kraft!

Ang usa nga modugmok kanimo padulong na aron makig-batok kanimo. Butangi ug tawo ang mga pader sa siyudad, bantayi ang mga kadalanan, himoa ang imong kaugalingon nga lig-on, tigoma ang imong mga kasundalohan.

2 Thi HERREN genrejser Jakobs og Israels Højhed; dem har jo Hærværksmænd hærget og ødt deres Ranker.

Kay si Yahweh ang magpasig-uli sa pagkahalangdon ni Jacob, sama sa pagkahalangdon sa Israel, bisan pa ug giguba ug gilaglag sa mga kawatan ang mga sanga sa ilang kaparasan.

3 Hans Heltes Skjolde er røde, hans Stridsmænd skarlagenklædt, hans Vogne funkler af Stål, den Dag han ruster og Spydene svinges.

Pula ang mga taming sa iyang makusganong kalalakin-an, ug ang maisogong kalalakin-an gibistihan ug pula; ang mga karwahe nanagpangidlap uban ang ilang puthaw sa adlaw nga nahimo silang andam, ug ang cipris nga bangkaw ila nang gikaway.

4 Igennem Gaderne raser Vognene frem, hen over Torvene farer de i susende Fart; de ser ud som Fakler, farer frem og tilbage som Lyn.

Ang mga karwahe misutoy na sa mga kadalanan; nagdali-dali sila nga nagbalikbalik diha sa halapad nga kadalanan. Daw sama sila sa mga sulo, ug nanagan sila sama sa mga kilat.

5 Hans Helte kaldes frem, de snubler i Farten, de styrter frem imod Muren. Skjoldtaget er rejst.

Ang usa nga modugmok kanimo nagtawag sa iyang mga opisyal; nagkabangga-anay ang matag-usa diha sa ilang pagmartsa; nagdali-dali sila aron sulungon ang pader sa siyudad. Ang dagko nga taming naandam na aron sa pagpanalipod sa mga moataki.

6 Flodportene bliver åbnet, Kongsgården vakler.

Ang mga ganghaan sa mga suba napugos sa pag-abli, ug ang palasyo nangaguba.

7 Herskerinden føres bort i Landflygtigbed med sine Terner; de sukker som kurrende Duer, slår sig for Brystet.

Ang rayna gihuboan sa iyang mga sanina ug gibihag; ang iyang mga sulugoon nga babaye nagdanguyngoy sama sa mga salampati, ug nagpamukmok sa ilang mga dughan.

8 Nineve er som en Dam, hvis Vand flyder bort. "Stands dog, stands dog!" råbes der, men ingen vender om.

Ang Ninibe mahisama sa nagtulo nga linaw sa tubig, uban ang iyang katawhan nga mibuhagay sama sa naga-agas nga tubig. Misinggit ang uban, “Hunong, hunong,” apan walay usa nga milingi.

9 Ran Sølv, ran Guld! Der er Liggendefæ uden Ende, alskens kostbare Ting i store Måder.

Panguha-a ang kinawat nga mga plata, panguha-a ang kinawat nga bulawan, kay walay kataposan niini, ngadto sa katahom sa tanang maayo nga mga butang sa Ninibe.

10 Tomt og tømt og udtømt, ængstede Hjerter, rystende Knæ og Skælven i alle Lænder! Og alle Ansigter blegner.

Ang Ninibe haw-ang ug naguba na. Naluya ang kasingkasing sa matag-usa, nangurog ang ilang mga tuhod, ug ang kasubo anaa sa tanan; nangluspad ang ilang mga dagway.

11 Hvor er nu Løvernes Bo, Ungløvernes Hule, hvor Løven frak sig tilbage, hvor Ungløven ej kunde skræmmes?

Asa naman ang langob sa mga liyon, ang dapit kung asa ginapakaon ang gagmay nga mga liyon, ang dapit diin nagalakaw-lakaw ang laki ug baye nga liyon, uban ang gagmay nga mga liyon, diin wala silay gikahadlokan?

12 Den røved til Ungernes Tarv og myrded til Løvinderne, fyldte sine Hier med Bytte. sit Bo med Rov.

Ang liyon mowatas-watas sa iyang mga tinukob alang sa iyang gagmay nga mga liyon; siya moluok sa iyang mga tinukob alang sa mga bayeng liyon, ug pun-on niya sa iyang mga tinukob ang langob, ug mapuno ang iyang tagoanan sa giwatas-watas nga mga lawas.

13 Se, jeg kommer over dig, lyder det fra Hærskarers HERRE, dit Lejrsted lader jeg gå op i Røg. Dine Ungløver skal Sværdet fortære; jeg rydder din Røverfærd bort fra Jorden. Dine Sendebuds Røst skal aldrig høres mer.

“Tan-awa, makigbatok ako kanimo”—mao kini ang gipamulong ni Yahweh sa katawhan. “Sunogon ko ang inyong mga karwahe ug mag-aso kini, ug ang espada magalamoy sa imong batan-ong mga liyon. Pagaputlon ko ang imong pagkakawatan gikan sa imong kayutaan, ug dili na gayod madunggan ang mga tingog sa imong mga mensahero.”