< Job 39 >

1 Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare på Hindenes Veer,
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 tæller du mon deres Drægtigheds Måneder, kender du Tiden, de føder?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstrå op.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den stå ved din Krybbe om Natten?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Stoler du på dens store Kræfter; overlader du den din Høst?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd på Loen?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 tænker ej på, at en Fod kan knuse dem, Vildtet på Marken træde dem sønder?
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Hård ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Når Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Den skraber muntert i Dalen, går Brynjen væligt i Møde;
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, når Hornet lyder;
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Råb.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Den bygger og bor på Klipper, på Klippens Tinde og Borg;
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».

< Job 39 >