Job 38

1 Så svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:

یەزدانیش لە گەردەلوولەکەوە وەڵامی ئەیوبی دایەوە و فەرمووی:

2 "Hvem fordunkler mit Råd med Ord, som er uden Mening?

«ئەمە کێیە، بێ زانیاری قسە دەکات و ڕاوێژی من تێک دەدات؟

3 Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!

ئێستا وەک پیاو پشتێنەکەی خۆت توند بکە، پرسیارت لێ دەکەم و وەڵامم بدەوە.

4 Hvor var du, da jeg grundede Jorden? Sig frem, om du har nogen Indsigt!

«کاتێک زەویم دامەزراند لەکوێ بوویت؟ ئەگەر تێگەیشتنت هەیە پێم بڵێ.

5 Hvem bestemte dens Mål - du kender det jo - hvem spændte Målesnor ud derover?

کێ پێوانەکانی دانا؟ بێگومان تۆ دەزانیت! یان کێ گوریسی پێوانەی بەسەردا هێنا؟

6 Hvorpå blev dens Støtter sænket, hvem lagde dens Hjørnesten,

بناغەکانی لەسەر چی چەسپاند، یان کێ بەردی بناغەکەی دانا،

7 mens Morgenstjernerne jubled til Hobe, og alle Gudssønner råbte af Glæde?

کاتێک ئەستێرەکانی بەرەبەیان پێکەوە هاواری خۆشییان دەکرد و هەموو فریشتەکان هوتافیان دەکێشا؟

8 Hvem stængte for Havet med Porte, dengang det brusende udgik af Moders Skød,

«کێ بە دەروازەکان دەریای بەندکرد، کاتێک بە پاڵەپەستۆ لە منداڵدان هاتە دەرەوە،

9 dengang jeg gav det Skyen til Klædning og Tågemulm til Svøb,

کە هەورم کردە بەرگی و هەوری تاریکم کرد بە قۆنداغی،

10 dengang jeg brød det en Grænse og indsatte Portslå og Døre

کە فەرزی خۆم بەسەریدا سەپاند و دەروازە و شمشیرەم بۆ دانا،

11 og sagde: "Hertil og ikke længer! Her standse dine stolte Vover!"

فەرمووم:”هەتا ئێرە دێیت و تێناپەڕیت؛ لێرە شەپۆلەکانی لووتبەرزیت دەشکێن“؟

12 Har du nogen Sinde kaldt Morgenen frem, ladet Morgenrøden vide sit Sted,

«ئایا لە هیچ ڕۆژێک لە ڕۆژانی ژیانتدا فەرمانت بە بەرەبەیان کردووە، هەتا زەردەی خۆر هەڵنەیێت،

13 så den greb om Jordens Flige og gudløse rystedes bort,

هەتا ڕۆخەکانی زەوی بگرێت و بەدکارانی لێ بتەکێنێت؟

14 så den dannedes til som Ler under Segl, fik Farve, som var den en Klædning?

وەکو مۆرێک کە لە قوڕی دەدەیت، دەوەستێت هەروەکو بەرگی پۆشیبێت.

15 De gudløses Lys toges fra dem, den løftede Arm blev knust.

ڕووناکی لە بەدکاران قەدەغە دەکرێت و دەستی بەرزکراوەیان دەشکێنرێت.

16 Har du mon været ved Havets Kilder, har du mon vandret på Dybets Bund?

«ئایا گەیشتیتە سەرچاوەکانی دەریا و بەناو کون و کەلەبەرەکانی قووڵاییدا هاتوچۆت کرد؟

17 Mon Dødens Porte har vist sig for dig, skued du Mulmets Porte?

ئایا دەروازەکانی مردنت بۆ ئاشکرا بوون یان دەروازەکانی سێبەری مەرگت بینی؟

18 Så du ud over Jordens Vidder? Sig frem, om du ved, hvor stor den er!

ئایا پانوبەرینی زەوی دەزانیت؟ ئەگەر هەموو ئەم شتانە دەزانیت، پێم بڵێ.

19 Hvor er Vejen til Lysets Bolig, og hvor har Mørket mon hjemme,

«کام ڕێگایە دەچێتە نشینگەی ڕووناکی؟ ئەی شوێنی نیشتەجێبوونی تاریکی لەکوێیە؟

20 så du kunde hente det til dets Rige og bringe det hen på Vej til dets Bolig?

ئایا دەتوانیت هەریەکەیان بۆ سنووری خۆی ببەیت و ڕێگای ماڵەکانیان شارەزابیت؟

21 Du ved det, du blev jo født dengang, dine Dages Tal er jo stort!

لەبەر ئەوەی تۆ لەپێش ئەمانەوە لەدایک ببوویت! بە دڵنیاییەوە تۆ زۆر تەمەن درێژیت!

22 Har du været, hvor Sneen gemmes, og skuet, hvor Hagelen vogtes,

«ئایا چووی بۆ ناو ئەمبارەکانی بەفر یان کۆگاکانی تەرزەت بینیوە،

23 den, jeg gemmer til Trængselens Tid, til Kampens og Krigens Dag?

ئەوەی هەڵمگرتووە بۆ کاتی تەنگانە، بۆ ڕۆژانی نەهامەتی و جەنگ؟

24 Hvor er Vejen did, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvinden spreder sig ud over Jorden?

لە چ ڕێگایەکەوە بروسکە دابەش دەبێت و بای ڕۆژهەڵات لەسەر زەوی بڵاو دەبێتەوە؟

25 Hvem åbnede Regnen en Rende og Tordenens Lyn en Vej

کێ لێکی جیا کردەوە جۆگەکان بۆ بارانی بە لێشاو و ڕێچکە بۆ باوبۆران؟

26 for at væde folketomt Land, Ørkenen, hvor ingen bor,

بۆ ئاودانی خاکێک کە مرۆڤی تێدا نییە، بەسەر چۆڵەوانییەک کە ئادەمیزادی تێدا نییە،

27 for at kvæge Øde og Ødemark og fremkalde Urter i Ørkenen?

بۆ ئەوەی خاکی کاول و وێران تێر بکات، وا بکات گیای لێ بڕووێت.

28 Har Regnen mon en Fader, hvem avlede Duggens Dråber?

ئایا باران باوکی هەیە؟ ئەی کێ دڵۆپەکانی شەونم دەخاتەوە؟

29 Af hvilket Skød kom Isen vel frem, hvem fødte mon Himlens Rim?

بەستەڵەک لە سکی کێ دێتە دەرەوە؟ شەختەی ئاسمان بۆ کێ لەدایک دەبێت،

30 Vandet størkner som Sten, Dybets Flade trækker sig sammen.

کاتێک ئاوەکان وەک بەردیان لێ دێت و ڕووی قووڵاییەکان دەیبەستێت؟

31 Knytter du Syvstjernens Bånd, kan du løse Orions Lænker?

«ئایا تۆ دەتوانیت گرێیەکانی حەوتەوانە ببەستیت یان گرێ بەستراوەکانی ڕاوچی بکەیتەوە؟

32 Lader du Aftenstjemen gå op i Tide, leder du Bjørnen med Unger?

ئایا تۆ دەتوانیت کەلووەکان لە کاتی خۆی دەربخەیت، یان ڕێنمایی کەلووی ورچ بکەیت لەگەڵ بەچکەکانی؟

33 Kender du Himmelens Love, fastsætter du dens Magt over Jorden?

ئایا یاساکانی ئاسمان دەزانیت، یاخود تۆ بڕیاری دەسەڵاتی ئەو بەسەر زەویدا دەچەسپێنیت؟

34 Kan du løfte Røsten til Sky, så Vandskyl adlyder dig?

«ئایا دەتوانیت دەنگت بۆ هەورەکان بەرز بکەیتەوە هەتا بە لێشاوی ئاو داتبپۆشێت؟

35 Sender du Lynene ud, så de går, og svarer de dig: "Her er vi!"

ئایا توانای ئەوەت هەیە بروسکەکان بنێریت، جا بڕۆن و بڵێن:”ئەوەتاین ئێمە“؟

36 Hvem lagde Visdom i sorte Skyer, hvem gav Luftsynet Kløgt?

کێ دانایی دەبەخشێت یان تێگەیشتن بە مێشک دەدات؟

37 Hvem er så viis, at han tæller Skyerne, hvem hælder Himmelens Vandsække om,

کێ بە داناییەوە هەورەکان دەژمێرێت یان مەشکەکانی ئاسمان دەڕژێنێت،

38 når Jorden ligger i Ælte, og Leret klumper sig sammen?

کاتێک تێکەڵ بە خۆڵ دەبێت یەکدەگرن و دەبنە قوڕ؟

39 Jager du Rov til Løvinden, stiller du Ungløvers hunger,

«ئایا تۆ نێچیر بۆ شێرە مێ ڕاو دەکەیت یان هەڵپەی بەچکە شێرەکان ئارام دەکەیتەوە،

40 når de dukker sig i deres Huler; ligger på Lur i Krat?

کاتێک لەناو بێشەکەیان خۆیان دەکێشنەوە و خۆیان مەڵاس دەدەن بۆ بۆسە؟

41 Hvem skaffer Ravnen Æde, når Ungerne skriger til Gud og flakker om uden Føde?

کێ ڕاو بۆ قەلەڕەش ئامادە دەکات کە بەچکەکانی دەقیڕێنن بۆ خودا و لەبەر نەبوونی خواردن پەرتەوازە بوون؟