Job 37

1 Ja, derover skælver mit Hjerte, bævende skifter det Sted!

Oo weliba taas aawadeed qalbigaygu wuu gariiraa, Oo meeshiisiina wuu ka dhaqaaqaa.

2 Lyt dog til hans bragende Røst, til Drønet, der går fra hans Mund!

Haddaba dhegaysta qaylada codkiisa Iyo sanqadha afkiisa ka baxaysa.

3 Han slipper det løs under hele Himlen, sit Lys til Jordens Ender;

Wuxuu taas u diraa inta samada ka hoosaysa oo dhan, Oo hillaaciisana wuxuu u diraa dhulka darfihiisa oo dhan.

4 efter det brøler hans Røst, med Højhed brager hans Torden; han sparer ikke på Lyn, imedens hans Stemme høres.

Dabadiisna wax baa aad uga sanqadha, Isagu wuxuu ku onkodaa haybaddiisa codkeeda; Oo markii codkiisa la maqlona iyaga ma uu joojiyo.

5 Underfuldt lyder Guds Tordenrøst, han øver Vælde, vi fatter det ej.

Ilaah si yaab ah ayuu codkiisa ugu onkodaa, Oo wuxuu sameeyaa waxyaalo waaweyn oo aynan garan karin.

6 Thi han siger til Sneen: "Fald ned på Jorden!" til Byger og Regnskyl: "Bliv stærke!"

Waayo, wuxuu barafka cad ku yidhaahdaa, Dhulka ku da'; Oo sidaasoo kaluu ku yidhaahdaa roobka yar Iyo roobkiisa weynba.

7 For alle Mennesker sætter han Segl, at de dødelige alle må kende hans Gerning.

Isagu wuxuu shaabadeeyaa nin kasta gacantiisa, In nin kasta oo uu sameeyeyba ogaado.

8 De vilde Dyr søger Ly og holder sig i deres Huler:

Markaasaa bahalladu hogag galaan, Oo waxay iska joogaan boholahooda.

9 Fra Kammeret kommer der Storm, fra Nordens Stjerner Kulde.

Koonfurta waxaa ka soo baxa duufaanka, Oo qabowguna wuxuu ka yimaadaa woqooyiga.

10 Ved Guds Ånde bliver der Is, Vandfladen lægges i Fængsel.

Barafku wuxuu ku yimaadaa Ilaah neeftiisa, Oo biyaha ballaadhanuna way barafoobaan.

11 Så fylder han Skyen med Væde, Skylaget spreder hans Lys;

Daruurta qarada weyn ayuu ka buuxiyaa qoyaan, Oo wuxuu kala firdhiyaa daruurta hillaaciisa,

12 det farer hid og did og bugter sig efter hans Tanke og udfører alt, hvad han byder, på hele den vide Jord,

Oo waxaa lagu soo wareejiyaa hoggaamintiisa, Inay sameeyaan wax alla wixii uu kugu amro Dunida la dego dusheeda oo dhan,

13 hvad enten han slynger det ud som Svøbe, eller han sender det for at velsigne.

Hadday tahay hagaajin aawadeed, ama dalkiisa aawadiis, Ama naxariis aawadeed, kolleyba wuxuu ka dhigay inay kuwaasu noqdaan.

14 Job du må lytte hertil, træd frem og mærk dig Guds Underværker!

Ayuubow, bal tan dhegayso, Istaag oo bal ka fiirso shuqullada Ilaah oo yaabka miidhan ah.

15 Fatter du, hvorledes Gud kan magte dem og lade Lys stråle frem fra sin Sky?

War miyaad taqaan siduu iyaga u amro, Iyo siduu hillaaca daruurtiisa u iftiimiyo?

16 Fatter du Skyernes Svæven, den Alvises Underværker?

Miyaad taqaan miisaaminta daruuraha, Amase kan aqoontu kaamilka ku tahay shuqulladiisa yaabka leh?

17 Du, hvis Klæder ophedes, når Jorden døser ved Søndenvind?

Miyaad taqaan wuxuu dharkaagu u kulul yahay, Markuu Ilaah dhulka ku xasilliyo dabaysha koonfureed?

18 Hvælver du Himlen sammen med ham, fast som det støbte Spejl?

Miyaad isaga la kala bixin kartaa cirka U xoogga badan sidii muraayad la shubay?

19 Lær mig, hvad vi skal sige ham! Intet kan vi få frem for Mørke.

Na bar wixii aan isaga ku odhan lahayn, Waayo, annagu hadalkayagii waxaannu la odhan kari waynay gudcur aawadiis.

20 Meldes det ham, at jeg taler? Siger en Mand, at han er fra Samling?

Isaga ma loo sheegi doonaa inaan hadli doono? Ninse miyuu jecel yahay in isaga la liqo?

21 Og nu: Man ser ej Lyset, skygget af mørke Skyer, men et Vejr farer hen og renser Himlen,

Oo hadda dadku ma fiirin karo iftiinka cirka ka dhalaalaya, Laakiinse dabayshu waa soo gudubtaa, oo iyagay safaysaa.

22 fra Norden kommer en Lysning. Over Gud er der frygtelig Højhed,

Woqooyi waxaa ka soo baxa iftiin sida dahab u dhalaalaya, Ilaahna wuxuu leeyahay haybad cabsi badan.

23 og den Almægtige finder vi ikke. Almægtig og rig på Retfærd bøjer han ikke Retten;

Annagu ma heli karno Ilaaha Qaadirka ah, waayo, isagu wuu xoog badan yahay; Oo isagoo garsoorid iyo caddaalad ka buuxa ninna ma uu dhibi doono.

24 derfor frygter Mennesker ham, men af selv kloge ænser han ingen.

Sidaas daraaddeed dadku isagay ka cabsadaan; Oo isagu ma uu fiiriyo kuwa qalbigooda xigmaddu ka buuxdo.