Job 31

1 Jeg sluttede en Pagt med mit Øje om ikke at se på en Jomfru;

Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?

2 hvad var ellers min Lod fra Gud hist oppe, den Arv, den Almægtige gav fra det høje?

Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?

3 Har ikke den lovløse Vanheld i Vente, Udådsmændene Modgang?

Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.

4 Ser han ej mine Veje og tæller alle mine Skridt?

Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?

5 Har jeg holdt til med Løgn, og hasted min Fod til Svig

Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,

6 på Rettens Vægtskål veje han mig, så Gud kan kende min Uskyld

timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.

7 er mit Skridt bøjet af fra Vejen, og har mit Hjerte fulgt mine Øjne, hang noget ved mine Hænder,

Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,

8 da gid jeg må så og en anden fortære, og hvad jeg planted, oprykkes med Rode!

patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.

9 Blev jeg en Dåre på Grund at en Kvinde, og har jeg luret ved Næstens Dør,

Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,

10 så dreje min Hustru Kværn for en anden, og andre bøje sig over hende!

tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.

11 Thi sligt var Skændselsdåd, Brøde, der drages for Retten,

Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.

12 ja, Ild, der æder til Afgrunden og sætter hele min Høst i Brand!

Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.

13 Har jeg ringeagtet min Træls og min Trælkvindes Ret, når de trættede med mig,

Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,

14 hvad skulde jeg da gøre, når Gud stod op, hvad skulde jeg svare, når han så efter?

unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?

15 Har ikke min Skaber skabt ham i Moders Skød, har en og samme ej dannet os begge i Moders Liv?

Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?

16 Har jeg afslået ringes Ønske, ladet Enkens Øjne vansmægte,

Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,

17 var jeg ene om at spise mit Brød, har den faderløse ej spist deraf

o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—

18 nej, fra Barnsben fostred jeg ham som en Fader, jeg ledede hende fra min Moders Skød.

tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.

19 Har jeg set en Stakkel blottet for Klæder, en fattig savne et Tæppe

Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,

20 visselig nej, hans Hofter velsigned mig, når han varmed sig i Uld af mine Lam.

kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,

21 Har jeg løftet min Bånd mod en faderløs, fordi jeg var vis på Medhold i Retten,

kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!

22 så falde min Skulder fra Nakken, så rykkes min Arm af Led!

Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.

23 Thi Guds Rædsel var kommet over mig, og når han rejste sig, magted jeg intet!

Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.

24 Har jeg slået min Lid til Guld, kaldt det rene Guld min Fortrøstning,

Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',

25 var det min Glæde, at Rigdommen voksed, og at min Hånd fik sanket så meget,

kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!

26 så jeg, hvorledes Sollyset stråled, eller den herligt skridende Måne,

Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,

27 og lod mit Hjerte sig dåre i Løn, så jeg hylded dem med Kys på min Hånd

ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—

28 også det var Brøde, der drages for Retten, thi da fornægted jeg Gud hist oppe.

usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.

29 Var min Avindsmands Fald min Glæd jubled jeg, når han ramtes af Vanheld

Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!

30 nej, jeg tillod ikke min Gane at synde, så jeg bandende kræved hans Sjæl.

Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.

31 Har min Husfælle ej måttet sige: "Hvem mættedes ej af Kød fra hans Bord"

Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'

32 nej, den fremmede lå ej ude om Natten, jeg åbned min Dør for Vandringsmænd.

(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!

33 Har jeg skjult mine Synder, som Mennesker gør, så jeg dulgte min Brøde i Brystet

Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo

34 af Frygt for den store Hob, af Angst for Stamfrænders Ringeagt, så jeg blev inden Døre i Stilhed!

— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!

35 Ak, var der dog en, der hørte på mig! Her er mit Bomærke - lad den Almægtige svare! Havde jeg blot min Modparts Indlæg!

O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!

36 Sandelig, tog jeg det på min Skulder, kransed mit Hoved dermed som en Krone,

Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.

37 svared ham for hvert eneste Skridt og mødte ham som en Fyrste.

Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.

38 Har min Mark måttet skrige over mig og alle Furerne græde,

Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,

39 har jeg tæret dens Kraft uden Vederlag, udslukt dens Ejeres Liv,

kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,

40 så gro der Tjørn for Hvede og Ukrudt i Stedet for Byg! Her ender Jobs Ord.

tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.