Job 29

1 Og Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

UJobe waqhubeka ngenkulumo yakhe wathi:

2 Ak, havde jeg det som tilforn, som dengang Gud tog sig af mig,

“Ngiyaziloyisa lezozinyanga esezadlulayo, lezinsuku uNkulunkulu esangilinda,

3 da hans Lampe lyste over mit Hoved, og jeg ved hans Lys vandt frem i Mørke,

lapho isibane sakhe sisakhanyisa phezu kwekhanda lami ngihamba ngokukhanya kwakhe emnyameni!

4 som i mine modne År, da Guds Fortrolighed var over mit Telt,

Oh, lezinsuku ngisazizwa ukuthi ngiyimi, lapho ubudlelwano obukhulu loNkulunkulu busesendlini yami,

5 da den Almægtige end var hos mig og mine Drenge var om mig,

lapho uSomandla eseselami labantwabami besaphila lami,

6 da mine Fødder vaded i Fløde, og Olie strømmede, hvor jeg stod,

lapho indlela yami ifafazwe ngolaza ledwala lingithululela impophoma zamafutha e-oliva.

7 da jeg gik ud til Byens Port og rejste mit Sæde på Torvet.

Ekuyeni kwami emasangweni edolobho ngafika ngahlala enkundleni,

8 Når Ungdommen så mig, gemte deo sig, Oldinge rejste sig op og stod,

amajaha angibona agudluka ema eceleni, abadala baphakama bema ngezinyawo;

9 Høvdinger standsed i Talen og lagde Hånd på Mund,

amadoda ayizikhulu athula akaze akhuluma avala imilomo yawo ngezandla zawo;

10 Stormænds Røst forstummed, deres Tunge klæbed til Ganen;

amazwi ezikhulu ehliselwa phansi, inlimi zazo zanamathela olwangeni lwazo.

11 Øret hørte og priste mig lykkelig, Øjet så og tilkendte mig Ære.

Loba ngubani owangizwayo wakhuluma kuhle ngami, kwathi labo abangibonayo bangibuka,

12 Thi jeg redded den arme, der skreg om Hjælp, den faderløse, der savned en Hjælper;

ngoba ngalamulela abayanga abacela uncedo, lezintandane ezazingelamsizi.

13 den, det gik skævt, velsignede mig, jeg frydede Enkens Hjerte;

Indoda eyayisifa yangibusisa; ngenza inhliziyo yomfelokazi yahlabelela.

14 jeg klædte mig i Retfærd, og den i mig, i Ret som Kappe og Hovedbind.

Ngavunula ukulunga njengezigqoko zami; ukwahlulela ngokulunga kwaba yisembatho sami lengwane yami.

15 Jeg var den blindes Øje, jeg var den lammes Fod;

Ngangingamehlo kwabayiziphofu lezinyawo kwabaqhulayo.

16 jeg var de fattiges Fader, udreded den mig ukendtes Sag;

Nganginguyise kwabaswelayo; ngayimela indaba yesihambi.

17 den lovløses Tænder brød jeg, rev Byttet ud af hans Gab.

Ngawephula amazinyo ababi ngahluthuna labo ababebabambile ngamazinyo abo.

18 Så tænkte jeg da: "Jeg skal dø i min Rede, leve så længe som Føniksfuglen;

Ngakhumbula ngathi, ‘Ngizafela endlini yami, insuku zami zinengi njengezinhlamvu zetshebetshebe.

19 min Rod kan Vand komme til, Duggen har Nattely i mine Grene;

Impande zami zizafinyelela emanzini, amazolo azalala emagatsheni ubusuku bonke.

20 min Ære er altid ny, min Bue er altid ung i min Hånd!"

Udumo lwami luzahlala lulutsha kimi, idandili lami lilitsha esandleni sami.’

21 Mig hørte de på og bied, var tavse, mens jeg gav Råd;

Abantu babengilalela belethemba, belindele ukwelulekwa bethule zwi.

22 ingen tog Ordet, når jeg havde talt, mine Ord faldt kvægende på dem;

Nxa sekukhulume mina, kungakhulumi omunye njalo; amazwi ami ayengena kamnandi ezindlebeni zabo.

23 de bied på mig som på Regn, spærred Munden op efter Vårregn.

Babengilindela njengokulindela izulu, bawanathe amazwi ami njengezulu lentwasa.

24 Mistrøstige smilte jeg til, mit Åsyns Lys fik de ej til at svinde.

Ngangisithi ngingababobothekela, bathabe bangakholwa; ukukhanya kobuso bami kwakuligugu kubo.

25 Vejen valgte jeg for dem og sad som Høvding, troned som Konge blandt Hærmænd, som den, der gav sørgende Trøst.

Yimi engangibakhethela ukuthi benzeni ngoba ngisanduna kubo; ngangihlala njengenkosi phakathi kwamabutho ayo; ngangifana lomduduzi wabalilayo.”