< Job 17 >

1 Brudt er min Ånd, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Ka hringnae hah a kâbawng teh, ka hninnaw hai aloum toe. Kai hanelah phuen hai coungkacoe lah ao toe.
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje må skue.
Ka panuikhai e hah kai koe awm awh hoeh maw. Ka lung ka khuek sak e lawk ka mit a um nahoehmaw.
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Håndslag?
Nama dueng lahoi kai hanelah, lawkkamnae hah sak, kut na ka man e teh api han namaw.
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Bangkongtetpawiteh, panuethainae dawk hoi, a lungthin hah na hro. Hatdawkvah ahnimouh teh, na rasangsak mahoeh.
5 den, der forråder Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
A huiko koe dumnae hoi oupnae lawk ka dei e teh, a canaw e mit totouh a mawm han.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
Hateiteh, tamimaya koe kâpankhai rumram hanelah na sak teh, ahnimae hmalah tamtui pathasin rumram hanelah ka o.
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Ka lungmathoenae kecu dawk ka mit totouh a mawm teh, ka takthai pueng heh tâhlip rumram la ao.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Tamikalannaw ni hetheh kângairu ati awh han, kayonhoehe taminaw ni cathutlaipa e taminaw a taran awh han.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhåndet vokser i Kraft.
Hateiteh, tamikalan ni a lamthung hah a kuet vaiteh, ka thoung e kut ka tawn e teh hoe a thao han.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand fnder jeg ikke iblandt jer!
Hateiteh, abuemlahoi pahren lahoi bout ban awh. Bangkongtetpawiteh, nangmouh thung dawkvah tamilungkaang ka hmawt pawm mahoeh.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Ka hninnaw hai aloum toe. Ka lungthung hoi ka pouk teh, ka noe e naw hai ayawmyin lah doeh ao.
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Tangmin hah kanîthun lah a kâthungsak teh, khohmo thung hai angnae a hnai toe ati awh.
13 vil jeg håbe, får jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol h7585)
Phuen hah ka im patetlah ka ring teh, hmonae thung vah ikhun ka sak pawiteh, (Sheol h7585)
14 Graven kalder jeg Fader, Forrådnelsen Moder og Søster.
rawkphainae hah apa doeh ka ti teh, tangraet koe nang teh anu hoi ka tawncanu doeh ka tetpawiteh,
15 Hvor er da vel mit Håb, og hvo kan øjne min Lykke?
ka ngaihawinae teh, nâ lah maw ao vai, ka ngaihawinae teh, apinimaw a hmu.
16 Mon de vil følge mig ned i Dødsriget, skal sammen vi synke i Støvet? (Sheol h7585)
Duenae kho takhang koe lah, a kamleng awh vaiteh, vaiphu dawk rei ka kâhat han namaw, telah ati. (Sheol h7585)

< Job 17 >