< Esajas 5 >

1 Jeg vil synge en Sang om min Ven, en Kærlighedssang om hans Vingård: Min Ven, han havde en Vingård på en frugtbar Høj.
Ka pahren e misur takha hah, pahrennae la hoi a hmalah ka sak haw nei. Talai hawinae koe mon vah, ka pahren e misur takha buet touh ao.
2 Han grov den, rensed den for Sten og plantede ædle Ranker; han bygged et Vagttårn deri og huggede også en Perse. Men den bar vilde Druer, skønt han ventede Høst af ædle.
Talai a tai teh, talungnaw a takhoe hnukkhu, kahawipoung e misurkung hah a ung. Takha thung ring nahanelah imrasang hai a sak teh, misur paw a paw han titeh a ngaihawi. Hatei, misur kaphawk bo oun ka paw aw.
3 Og nu, Jerusalems Borgere, Judas Mænd, skift Ret mellem mig og min Vingård!
Atuvah, Oe Judah khocanaw, Jerusalem khocanaw, kai hoi kaie misur takha rahak vah, laidei awh haw.
4 Hvad mer var at gøre ved Vingården, hvad lod jeg ugjort? Hvi bar den vilde Druer, skønt jeg ventede Høst af ædle?
Kai takha koe hawinae ka sak thai nahlangva, ka sak hoeh rae ao ma aw. Misurpaw a paw han doeh titeh, ka ngaihawi nah, bangkongmaw misur kaphawk lah a paw vaw.
5 Så vil jeg da lade jer vide, hvad jeg vil gøre ved min Vingård: Nedrive dens Hegn, så den ædes op, nedbryde dens Mur, så den trampes ned!
Atu thai haw. Kaie misur takha dawk ka sak hane kawi na patue avai. Tumdumnae rui payang e hah, ka raphoe vaiteh, ayâ alouke ni a ca awh han. Tumdumnae amhru tapang hah ka raphoe vaiteh, ayâ alouke ni a coungroe awh han.
6 Jeg lægger den øde; den skal ikke beskæres og ikke graves, men gro sammen i Torn og Tidsel; og Skyerne giver jeg Påbud om ikke at sende den Regn.
Takha hah khoeroe ka raphoe han. Apinihai pathoup mahoeh. Apinihai vulai mahoeh. Pâkhing aphunphun a paw han. Hote takha dawk kho a rak hoeh nahanelah, kâ bout a poe han.
7 Thi Hærskarers HERREs Vingård er Israels Hus, og Judas Mænd er hans Yndlingsplantning. Han vented på Retfærd se, der kom Letfærd, han vented på Lov se, Skrig over Rov!
Rasahu BAWIPA e misur takha teh, Isarelnaw lah ao teh, Judahnaw teh Bawipa ni a ngai e misurkung lah ao. Bawipa ni lannae hah a ngaihawi ei, khenhaw! kâtheinae hoi doeh akawi. Lannae yueng lah hramkinae doeh kaawm.
8 Ve dem, der føjer Hus til Hus, dem, der lægger Mark til Mark, så der ikke er Plads tilbage, men kun I har Landet i Eje.
A hmuen houng sak laipalah, im touh hnukkhu im touh a pakaw awh teh, laikawk buet touh hnukkhu buet touh ka pakaw e teh a yawthoe. Hote laikawk lungui vah, nangmouh duengdoeh na kaawm awh han.
9 Det lyder i mine Ører fra Hærskarers HERRE: "For vist skal de mange Huse blive øde, de store og smukke skal ingen bebo;
Rasahu BAWIPA ni kai koe a dei e teh, atangcalah, moikapap e imnaw heh, tami kingkadi e lah awm vaiteh, im kalennaw dawkvah, kaawm hane awm laipalah ao han.
10 thi på ti Tønder Vinland skal høstes en Bat, af en Homers Udsæd skal høstes en Efa.
Bangkongtetpawiteh, Misurtakha ekah hra touh dawk misurtui um touh dueng a tâco vaiteh, cati hmuen hra touh tunae dawk hoi hai hmuen touh dueng a tâco han.
11 Ve dem, der årle jager efter Drik og ud på Natten blusser af Vin!
Na kahma awh toe! Yamu nei hanelah, amom na thaw awh teh, tangmin totouh misurtui na parui awh.
12 Med Citre og Harper holder de Gilde, med Håndpauker, Fløjter og Vin, men ser ikke HERRENs Gerning, har ej Syn for hans Hænders Værk.
Nangmae canei pawi koe ratoung, tamawi, cecak, vovit, hoi misurtui hoi akawi. BAWIPA e kut hoi sak e hno hai na hmawt awh hoeh.
13 Derfor skal mit Folk føres bort, før det ved det, dets Adel blive Hungerens Bytte, dets Hob vansmægte af Tørst.
Hatdawkvah, ka taminaw panuenae ayoun dawkvah pâlei lah ao awh. Ahnimae bari kaawm e naw teh, a vonhlam awh. Ahnimae taminaw teh tui kahran hoi ao awh.
14 Derfor vokser Dødsrigets Gridskhed, det spiler sit Gab uden Grænse; dets Stormænd styrter derned, dets larmende, lystige Slæng. (Sheol h7585)
Hatdawkvah, Phuen kho (Sheol) ni a ngainae a len sak teh, apâhni teh bangnue thai hoeh hane totouh a ang teh, Zion bawilennae hoi a taminaw teh, hrawang laihoi, ka lamtu e naw hoi reirei a kum awh han. (Sheol h7585)
15 Mennesket bøjes, og Manden ydmyges, de stolte slår Øjnene ned;
Tami teh pabo lah ao dawkvah, tami pueng teh a rahnoum awh han. Ka kâoupnaw e minhmai hai a rahnoum han.
16 men Hærskarers HERRE ophøjes ved Dommen, den hellige Gud bliver helliget ved Retfærd.
Ransahu BAWIPA teh, lawkcengnae lahoi tawm lah ao teh, Kathoung e Cathut teh, ama thoungnae hah lannae lahoi a kamnue sak han.
17 Og der går Får på Græs, Geder afgnaver omkomnes Tomter.
Hatnavah, tucanaw teh, amamae pânae patetlah a pâ awh vaiteh a ca awh han. Dongdeng ka lamroenaw ni, tangrengnaw e caneinae hmuen koe, a canei awh han.
18 Ve dem, der trækker Straffen hid med Brødens Skagler og Syndebod hid som med Vognreb,
Payonnae hah laithoe hradang hoi ka sawn e tami, yon hah rangleng rui hoi sawn e patetlah ka sawn e taminaw teh a yawthoe awh.
19 som siger: "Lad ham skynde sig, haste med sit Værk, så vi får det at se; lad Israels Helliges Råd dog komme snart, at vi kan kende det!"
Ahnimouh ni, kaimouh ni ka hmu awh nahanelah Bawipa ni karang sak naseh. A thaw hah karang tawk naseh. Kaimouh ni ka hmu awh nahanelah, Isarelnaw e kathounge Bawipa ni rek hnai naseh. Tho naseh telah ouk a dei awh.
20 Ve dem, der kalder ondt for godt og godt for ondt, gør Mørke til Lys og Lys til Mørke, gør beskt til sødt og sødt til beskt!
Kathout hah kahawi, kahawi e hah kathout telah ka tet e tami, angnae hah hmonae, hmonae hah angnae, karadip hah kakhat, kakhat hah karadip ka tet e tami teh a yawthoe.
21 Ve dem, der tykkes sig vise og er kloge i egne Tanker!
Amamae mithmu dawk teh, amamouh hah tami lungkaangnaw, panuenae katawnnaw telah ka tet e tami teh a yawthoe.
22 Ve dem, der er Helte til at drikke Vin og vældige til at blande stærke Drikke,
Misurtui neinae koe athakaawme taminaw hoi yamu sak kalawtnae koe athakaawme taminaw teh a yawthoe awh.
23 som for Gave giver den skyldige Ret og røver den skyldfri Retten, han har.
Ahnimouh teh, tadawngnae kecu dawk tami kathout hah tami kahawi telah ati teh, tami kalannaw e lannae law teh a takhoe awh.
24 Derfor, som Ildens Tunge æder Strå og Hø synker sammen i Luen, så skal deres Rod blive rådden, deres Blomst henvejres som Støv; thi om Hærskarers HERRERs Lov lod de hånt og ringeagted Israels Helliges Ord.
Hatdawkvah, hmaipalai ni cakong hoi phoke a kak e patetlah ahnimae a tangpha teh, kahmawn e patetlah ao dawkvah, ahnimae a pei hai vaiphu patetlah mungpoung han. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh teh ransahu BAWIPA e kâlawk hah a takhoe awh teh, Isarelnaw e kathoungpounge Bawipa ni a dei e naw hah banglahai noutna awh hoeh.
25 Så blusser da HERRENs Vrede mod hans Folk, og han udrækker Hånden imod det og slår det, så Bjergene skælver og Ligene ligger som Skarn på Gaden. Men trods alt har hans Vrede ej lagt sig, hans Hånd er fremdeles rakt ud.
Hatdawkvah, BAWIPA teh a taminaw koe a lungkhuek teh, ahnimouh van a kut a dâw teh, runae a poe dawkvah, monnaw a kâhuet teh, ahnimae ronaw teh lamthungnaw dawk songnawng patetlah ao awh han.
26 For et Folk i det fjerne løfter han Banner og fløjter det hid fra Jordens Ende; og se, det kommer hastigt og let.
Bawipa ni ahlanae hmuen koehoi a taminaw hanelah, mitnout a ung pouh teh, talai poutnae koe kaawm e naw hah pâhui laihoi a kaw. Hatnavah, khenhaw! Ahnimouh teh karang poung lah yawng laihoi a tho awh.
27 Ingen iblandt dem er træt eller snubler, ingen blunder, og ingen sover; Bæltet om Lænden løsnes ikke, Skoens Rem springer ikke op;
Ahnimouh dawk ka tawn e awm hoeh. Thongmui kamthui laihoi ka tâlaw e hai awm hoeh. Ka ngam e hai awm hoeh. Ka ip e hai awm hoeh. Taisawm kâratham hoeh. Khokkhawmrui hai pet hoeh.
28 hvæssede er dets Pile, alle dets Buer spændte; som Flint er Hestenes Hove, dets Vognhjul som Hvirvelvind.
Ahnimae pala teh hruepatuecalah ao teh, licung teh sut patung e lah ao. Ahnimae marangnaw e khoktabeinaw teh, lungtaw hoi a kâvan telah pouk e lah ao teh, ahnimae taran tuknae ranglengnaw hai bongparui patetlah doeh ao awh.
29 Det har et Brøl som en Løve, brøler som unge Løver, brummende griber det Byttet, bjærger det, ingen kan fri det.
Ahnimae hramki lawk teh, sendek huk lawk hoi a kâvan teh, ahnimouh teh sendek patetlah a huk awh han. A rakoung e teh apinihai lawm thai mahoeh.
30 Men på hin Dag skal der bryde en Brummen løs imod det, som når Havet brummer; og skuer det ud over Jorden, se, da er der Trængselsmørke, Lyset slukkes af tykke Skyer.
Hot hnin vah, ahnimouh teh tuipui e cairing lawk patetlah a cairing awh han. Buetbuet touh ni hote ram hah khen pawiteh, khenhaw! hmonae hoi runae duengdoeh kaawm. Angnae teh hote ram dawk tâmai kecu king a hmo han.

< Esajas 5 >