Prædikeren 10

1 Døde Fluer gør Salveblanderens Olie stinkende, lidt Dårskab ødelægger Visdommens Værd.

Ölü milçəklər ətirdüzəldənin yağını İylədib xarab edər. Kiçik ağılsızlıq da Hikmət və hörmət sahibini rüsvay edər.

2 Den vise har sin Forstand tilhøjre, Tåben har sin til venstre,

Hikmətli adamın ürəyi düzlüyə tərəf yönələr, Ağılsız adamın ürəyi əyriliyə.

3 Hvor Dåren end færdes, svigter hans Forstand, og han røber for alle, at han er en Dåre.

O yol gedəndə də ağlının azlığı bilinər, Ağılsız olduğunu hamıya göstərər.

4 Når en Herskers Vrede rejser sig mod dig, forlad ikke derfor din Plads; thi Sagtmodighed hindrer store Synder.

Əgər hakimin qəzəbi sənə qarşı alovlansa, Yerindən tərpənmə. Çünki sakitlik Böyük xətaların üstünü örtər.

5 Der er et Onde, jeg så under Solen; det ser ud som et Misgreb af ham, som har Magten:

Səma altında bir dərd də gördüm: O da hökmdarın əlindən çıxan səhvdir.

6 Dårskab sættes i Højsædet, nederst sidder de rige.

Ağılsızlar yüksək vəzifələrə qoyulur, Halbuki varlılar aşağıda oturur.

7 Trælle så jeg højt til Hest og Høvdinger til Fods som Trælle.

Gördüm ki, qullar necə at üstündə, Ağalar isə qul kimi piyada gedir.

8 Den, som graver en Grav, falder selv deri; den, som nedbryder en Mur, ham bider en Slange;

Quyu qazan içinə özü düşə bilər, Divar sökəni ilan sanca bilər.

9 den, som bryder Sten, kan såre sig på dem; den, som kløver Træ, er i Fare.

Daş kəsəni daşlar yaralar, Odun yarana odun xətər yetirər.

10 Når Øksen er sløv og dens Æg ej hvæsses, må Kraft lægges i; men den dygtiges Fortrin er Visdom.

Əgər balta kütdürsə, Onun ağzı itilənməyə verilməyibsə, Daha çox güc sərf olunmalıdır. Amma hikmət insanın köməyinə çatar.

11 Bider en Slange, før den besværges, har Besværgeren ingen Gavn af sin Kunst.

Əgər ilan ovsun oxunmazdan qabaq sancsa, Ovsunçu çağırmağın faydası yoxdur.

12 Ord fra Vismands Mund vinder Yndest, en Dåres Læber bringer ham Våde;

Hikmətli adamın ağzından lütfkar sözlər çıxar, Lakin ağılsız öz dili ilə həlakına yol açar.

13 hans Tale begynder med Dårskab og ender med den værste Galskab.

Onun dilindəki sözlər ağılsızlıqla başlanar, Danışığının axırı da sarsaqlıqdır.

14 Tåben bruger mange Ord. Ej ved Mennesket, hvad der skal ske; hvad der efter hans Død skal ske, hvo siger ham det?

Ağılsız adam çox söz danışar. Heç kəs nə olacağını bilməz. Bəs kim ona özündən sonra Nə olacağını deyə bilər?

15 Dårens Flid gør ham træt, thi end ikke til Bys ved han Vej.

Ağılsızların çəkdikləri zəhmət Özlərini yorar, Onlar şəhərə gedən yolu da bilmir.

16 Ve dig, du Land, hvis Konge er en Dreng og hvis Fyrster holder Gilde ved Gry.

Əgər padşahın bir uşaqdırsa, Başçıların səhər tezdən Ziyafətə başlayırsa, Onda vay halına, ey ölkə!

17 Held dig; du Land, hvis Konge er ædelbåren, hvis Fyrster holder Gilde til sømmelig Tid som Mænd og ikke som drankere.

Əgər padşahın bir əsilzadədirsə, Başçıların da vaxtında Keflənmək üçün yox, qüvvətlənmək üçün yeyirsə, Onda xoş halına, ey ölkə!

18 Ved Ladhed synker Bjælkelaget; når Hænderne slappes, drypper det i Huset.

Tənbəllik üzündən evin damı uçar, Heç bir iş görməsən, evin tavanı damar.

19 Til Morskab holder man Gæstebud, og Vin gør de levende glade; men Penge skaffer alt til Veje.

Yemək şadlıq gətirər, Şərab həyatı keflə doldurar, Pul isə hər istəyini ödəyər.

20 End ikke i din Tanke må du bande en Konge, end ikke i dit Sovekammer en, som er rig; thi Himlens Fugle kan udsprede Ordet, de vingede røbe, hvad du siger.

Padşahı hətta ürəyində də söymə, Varlı adamı yataq otağında da lənətləmə. Çünki göydə uçan quşlar xəbər aparar, Qanadlı məxluqlar sənin sözünü çatdırar.