2 Samuel 22
1 David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
Rəbb Davudu bütün düşmənlərinin və Şaulun əlindən qurtaranda Davud bu ilahinin sözlərini Rəbbə söylədi;
2 Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
O belə oxudu: Rəbb qayam, qalamdır, xilaskarımdır,
3 min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
Allahım qayamdır, Ona pənah gətirəcəyəm, Odur qalxanım, qüvvətli qurtarıcım, qülləm, Sığınacaq yerim, xilaskarım! Sən məni zalımların əlindən qurtarırsan!
4 Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Həmdə layiq olan Rəbbi çağıracağam, Düşmənlərimin əlindən qurtulacağam.
5 Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Çünki ətrafımı ölüm dalğaları bürümüşdü, Məni əcəl selləri ürkütmüşdü,
Ölülər diyarının ipləri mənə sarılmışdı, Ölüm kəməndləri məni qarşılamışdı. (Sheol h7585)
7 i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
Əzab içində Rəbbə yalvardım, Allahımı köməyə çağırdım. O, məbədindən səsimi eşitdi, Fəryadımsa Onun qulağına yetdi.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
O zaman sarsılıb dünya titrədi, Göylər təməllərindən sarsılıb lərzəyə gəldi. Çünki O qəzəbləndi.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Burnundan tüstü çıxıb yüksəldi, Ağzından yandırıb-yaxan alov püskürdü, Bundan közlər tutuşdu.
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
O, göyləri yarıb yerədək endi. Qatı zülmət ayaqları altında idi.
11 båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
Bir keruva minib uçdu, Yel qanadları üstündə şığıdı.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
Ətrafını zülmətə bürüdü, Tufan qoparan qara buludlardan Özünə çardaqlar qurdu.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
Hüzurunun nuru şəfəq saçdı, Oradan odlu közlər düşüb alovlandı.
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
Rəbb göylərdən gurladı, Haqq-Taala səs saldı.
15 han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
Oxlar atıb düşmənləri darmadağın etdi, Şimşəyini çaxdırıb onları dağıtdı.
16 Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
Rəbbin məzəmmətindən, Burnundakı nəfəsinin şiddətindən Dənizin dərinlikləri göründü, Dünyanın bünövrələri açıq qaldı.
17 Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
O, ucalardan əl uzadıb məni tutdu, Məni dərin suların içindən çıxartdı.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
Məni qüvvətli düşmənimdən azad etdi, Çünki yağılarım məndən güclü idi.
19 På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
Fəlakətli günümdə qarşıma çıxdılar, Lakin Rəbb mənə dayaq oldu.
20 Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
O məni geniş yerə çıxartdı, Məndən razı qalıb məni qurtardı.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Rəbb mənə salehliyim naminə ənam verdi, Mənə əlitəmizliyimin əvəzini verdi.
22 thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Çünki Rəbbin yolunu tutmuşam, Pis olub Allahımın yolundan azmamışam.
23 hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
Onun bütün hökmləri önümdədir, Qaydalarından imtina etməmişəm.
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Onun önündə kamilliyə çatmışam, Özümü günahdan qorumuşam.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
Rəbb mənə salehliyimin əvəzini verdi, Gözünün önündə təmizliyimin əvəzini verdi.
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Sədaqətlilərlə sədaqətlisən, Kamillərlə kamilsən.
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Təmizlərlə təmizsən, Əyrilərlə əyriliklərinə görə davranırsan.
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
İtaətkar insanları qurtarırsan, Lovğalara göz qoyursan, onları alçaldırsan.
29 Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
Ya Rəbb, Sən mənim çırağımsan, Rəbb zülmətimi nura çevirir.
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Səninlə qoşun üstünə hücum çəkirəm, Allahımla sədlər keçirəm.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Allahın yolu kamildir, Rəbbin kəlamı safdır, Rəbb ona sığınanların sipəridir.
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Rəbdən başqa Allah kimdir ki? Allahımızdan başqa qaya kimdir ki?
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Allah qalamdır, mənə qüvvət verər, Yolumu kamil edər.
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
Ayaqlarımı maral ayaqları kimi çevik edər, Məni zirvələrdə saxlar.
35 oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
Əllərimə döyüş təlimi verər, Qollarım tunc kamanı dartar.
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
Sən mənə qurtuluş qalxanını verdin, Etdiyin köməklə Sən məni yüksəltdin.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Geniş yer açdın ki, addımlayım, Büdrəməsin ayaqlarım.
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Düşmənlərimi qovdum, onları qırdım, Onlar məhv olanadək geriyə qayıtmadım.
39 slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
Onları əzib qurtardım, qalxa bilmədilər, Ayaqlarımın altına sərildilər.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Döyüş üçün məni qüvvə ilə bürüdün, Əleyhdarlarımı ayağımın altına saldın,
41 du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
Düşmənlərimin kürəyini mənə sarı çevirdin, Mənə nifrət edən yağıları məhv etdim.
42 De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Gözləsələr də, onları qurtaran olmadı, Rəbbə baxsalar da, Ondan cavab gəlmədi.
43 Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
Onları yerdəki toz kimi əzdim, Küçələrin palçığı kimi tapdaladım.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Sən məni xalqımın çəkişmələrindən qurtardın, Məni millətlərə başçı qoydun, Tanımadığım xalqları mənə tabe etdirdin.
45 Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
Yadellilər mənə boyun əyirlər. Səsimi eşidəndə mənə itaət edirlər.
46 Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
Yadellilərin cəsarəti qırıldı, Titrəyərək sığınacaqlarından çıxdılar.
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Rəbb əbədi yaşayır, Qayama alqış olsun! Məni qurtaran Qayam, Allahım ucalsın!
48 den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
O Allahdır, mənə görə qisas alır, Xalqları mənə tabe etdirir.
49 og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
O məni düşmən içindən çıxarır, Məni yağılar üstündə ucaldır, Məni zalımların əlindən qurtarır.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
Buna görə, ya Rəbb, Millətlər arasında Sənə şükür edəcəyəm, İsminə tərənnüm söyləyəcəyəm!
51 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
Rəbb padşahına böyük zəfərlər verər, Məsh etdiyi Davuda və nəslinə əbədi məhəbbət göstərər.
