Job 13

1 Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 hvad I ved, ved ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for jer.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gaa i Rette,

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 mens I smører paa med Løgn; usle Læger er I til Hobe.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Om I dog vilde tie stille, saa kunde I regnes for vise!

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Hør dog mit Klagemaal, mærk mine Læbers Anklage!

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Gaar det godt, naar han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde paa eder?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Ti stille, at jeg kan tale, saa overgaa mig, hvad der vil!

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Haand;

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab, dog lægger jeg for ham min Færd.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Hør nu ret paa mit Ord, lad mig tale for eders Ører!

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Aanden!

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Kun for to Ting skaane du mig, saa kryber jeg ikke i Skjul for dig:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 Din Haand maa du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Saa stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Hvi skjuler du dog dit Aasyn og regner mig for din Fjende?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Straa,

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 at du skriver mig saa bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje, indkredser mine Fødders Trin!

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 Og saa er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.