< 2 Samuel 22 >

1 David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
E falou David ao Senhor as palavras deste cântico, no dia em que o Senhor o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul.
2 Han sang: »HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
Disse pois: O Senhor é o meu rochedo, e o meu lugar forte, e o meu libertador.
3 min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
Deus é o meu rochedo, nele confiarei: o meu escudo, e a força da minha salvação, o meu alto retiro, e o meu refúgio. O meu Salvador, de violência me salvaste.
4 Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
O Senhor, digno de louvor, invoquei, e de meus inimigos fiquei livre.
5 Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Porque me cercaram as ondas de morte: as torrentes de Belial me assombraram.
6 Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
Cordas do inferno me cingiram; encontraram-me laços de morte. (Sheol h7585)
7 i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
Estando em angústia, invoquei ao Senhor, e a meu Deus clamei: do seu templo ouviu ele a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
Então se abalou e tremeu a terra, os fundamentos dos céus se moveram e abalaram, porque ele se irou.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Subiu o fumo de seus narizes, e da sua boca um fogo devorador: carvões se incenderam dele.
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
E abaixou os céus, e desceu: e uma escuridão havia debaixo de seus pés.
11 baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
E subiu sobre um cherubim, e voou: e foi visto sobre as asas do vento.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
E por tendas pôs as trevas ao redor de si: ajuntamento de águas, nuvens dos céus.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
Pelo resplendor da sua presença brasas de fogo se accendem.
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
Trovejou desde os céus o Senhor: e o altíssimo fez soar a sua voz.
15 han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
E disparou flechas, e os dissipou: raios e os perturbou.
16 Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENS Trusel, for hans Vredes Pust.
E apareceram as profundezas do mar, os fundamentos do mundo se descobriram: pela repreensão do Senhor, pelo sopro do vento dos seus narizes.
17 Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
Desde o alto enviou, e me tomou: tirou-me das muitas águas.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
Livrou-me do meu possante inimigo, e daqueles que me tinham ódio, porque eram mais fortes do que eu.
19 Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
Encontraram-me no dia da minha calamidade: porém o Senhor se fez o meu esteio.
20 Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
E tirou-me à largura, e arrebatou-me dali; porque tinha prazer em mim.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Recompensou-me o Senhor conforme à minha justiça: conforme à pureza de minhas mãos me retribuiu.
22 thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Porque guardei os caminhos do Senhor: e não me apartei impiamente do meu Deus.
23 hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
Porque todos os seus juízos estavam diante de mim: e de seus estatutos me não desviei.
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Porém fui sincero perante ele: e guardei-me da minha iniquidade.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
E me retribuiu o Senhor conforme à minha justiça, conforme à minha pureza diante dos seus olhos.
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Com o benigno te mostras benigno: com o varão sincero te mostras sincero.
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Com o puro te mostras puro: mas com o perverso te mostras avesso.
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
E o povo aflito livras: mas teus olhos são contra os altivos, e tu os abaterás.
29 Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
Porque tu, Senhor, és a minha candeia: e o Senhor esclarece as minhas trevas.
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Porque contigo passo pelo meio dum esquadrão: pelo meu Deus salto um muro.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
O caminho de Deus é perfeito, e a palavra do Senhor refinada; e é o escudo de todos os que nele confiam.
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Porque, quem é Deus, senão o Senhor? e quem é rochedo, senão o nosso Deus?
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Deus é a minha fortaleza e a minha força, e ele perfeitamente desembaraça o meu caminho.
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højne,
Faz ele os meus pés como os das cervas, e me põe sobre as minhas alturas.
35 oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen?
Instrui as minhas mãos para a peleja, de maneira que um arco de cobre se quebra pelos meus braços.
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
Também me deste o escudo da tua salvação, e pela tua brandura me vieste a engrandecer.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Alargaste os meus passos debaixo de mim, e não vacilaram os meus artelhos.
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Persegui os meus inimigos, e os derrotei, e nunca me tornei até que os consumisse.
39 slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
E os consumi, e os atravessei, de modo que nunca mais se levantaram, mas cairam debaixo dos meus pés.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Porque me cingiste de força para a peleja, fizeste abater-se debaixo de mim os que se levantaram contra mim.
41 du slog mine Fjender paa Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
E deste-me o pescoço de meus inimigos, daqueles que me tinham ódio, e os destruí.
42 De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Olharam, porém não houve libertador: sim, para o Senhor, porém não lhes respondeu.
43 Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg paa dem.
Então os moí como o pó da terra; como a lama das ruas os trilhei e dissipei.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Também me livraste das contendas do meu povo; guardaste-me para cabeça das nações; o povo que não conhecia me servirá.
45 Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
Os filhos de estranhos se me sujeitaram; ouvindo a minha voz, me obedeceram.
46 Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
Os filhos de estranhos descairam; e, cingindo-se, sairam dos seus encerramentos.
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Vive o Senhor, e bendito seja o meu rochedo; e exaltado seja Deus, a rocha da minha salvação:
48 den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
O Deus que me dá inteira vingança, e sujeita os povos debaixo de mim.
49 og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
E o que me tira dentre os meus inimigos: e tu me exaltas sobre os que contra mim se levantam; do homem violento me livras.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
Por isso, ó Senhor, te louvarei entre as gentes, e entoarei louvores ao teu nome.
51 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.«
Ele é a torre das salvações do seu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.

< 2 Samuel 22 >