Ordsprogene 9
1 Visdommen har bygget sit Hus, har udhugget sine syv Piller;
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 hun har slagtet sit Slagtekvæg, blandet sin Vin og dækket sit Bord;
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 hun har udsendt sine Piger, hun kalder fra Toppene af Stadens Høje:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Hvo der er uvidende, den vende sig hid; og til den, som fattes Forstand, siger hun:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Kommer hid, æder af mit Brød, og drikker af Vinen, som jeg har blandet.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Forlader Uvidenhed, saa skulle I leve, og gaar lige frem paa Forstandens Vej.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Hvo som revser en Spotter, henter sig Spot, og hvo som irettesætter den ugudelige, faar Skændsel til Løn.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Sæt ikke en Spotter i Rette, at han ikke skal hade dig; sæt en viis i Rette, og han skal elske dig.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Giv den vise, og han skal blive visere; undervis den retfærdige, og han skal tage til i Lærdom.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Herrens Frygt er Visdoms Begyndelse, og Kundskab om den Hellige er Forstand.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Thi ved mig skulle dine Dage blive mange, og flere Leveaar skulle vorde dig tillagte.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Dersom du er viis, er du viis til dit eget Gavn; men spotter du, skal du bære det alene.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Daarskaben er en urolig Kvinde, idel Uvidenhed, og kender ikke noget.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Og hun sidder ved sit Hus's Dør, paa en Stol paa Stadens Høje,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 for at kalde paa dem, som gaa forbi ad Vejen, dem, som vandre ret frem paa deres Stier;
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 hvo der er uvidende, den vende sig hid; og den, som fattes Forstand, ham taler hun til.
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 Stjaalet Vand er sødt, og lønligt Brød er lækkert.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
