Príslovia 15
1 Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost.
Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
2 Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství.
Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
3 Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré.
Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
4 Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru.
Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
5 Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude.
Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
6 V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek.
Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
7 Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak.
Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
8 Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu.
Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
9 Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje.
Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
10 Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře.
Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Sheoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve! (Sheol h7585)
12 Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí.
Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
13 Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá.
Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
14 Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím.
Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
15 Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné.
Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
16 Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem.
Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
17 Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist.
Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
18 Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu.
Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
19 Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená.
Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
20 Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou.
Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
21 Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje.
Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
22 Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí.
Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
23 Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré!
Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Njeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë. (Sheol h7585)
25 Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje.
Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
26 Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné.
Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
27 Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude.
Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
28 Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost.
Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
29 Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá.
Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
30 To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti.
Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
31 Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude.
Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
32 Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum.
Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
33 Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.
Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
