Jób 15

1 Tedy odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 Zdali moudrý vynášeti má umění povětrné, aneb naplňovati východním větrem břicho své,

“Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

3 Hádaje se slovy neprospěšnými, aneb řečmi neužitečnými?

Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

4 Anobrž vyprazdňuješ i bázeň Boží, a modliteb k Bohu činiti se zbraňuješ.

Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

5 Osvědčujíť zajisté nepravost tvou ústa tvá, ač jsi koli sobě zvolil jazyk chytrých.

Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

6 Potupují tě ústa tvá, a ne já, a rtové tvoji svědčí proti tobě.

Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

7 Zdaliž ty nejprv z lidí zplozen jsi, aneb prvé než pahrbkové sformován?

A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

8 Zdaliž jsi tajemství Boží slyšel, že u sebe zavíráš moudrost?

A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

9 Co víš, čehož bychom nevěděli? Čemu rozumíš, aby toho při nás nebylo?

Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

10 I šedivýť i stařec mezi námi jest, ano i starší věkem než otec tvůj.

Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

11 Zdali malá jsou tobě potěšování Boha silného, čili něco je zastěňuje tobě?

Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

12 Tak-liž tě jalo srdce tvé, a tak-liž blíkají oči tvé,

Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

13 Že smíš odpovídati Bohu silnému tak pyšně, a vypouštěti z úst svých ty řeči?

duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?”.

14 Nebo což jest člověk, aby se mohl očistiti, aneb spravedliv býti narozený z ženy?

“Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

15 An při svatých jeho není dokonalosti, a nebesa nejsou čistá před očima jeho,

Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

16 Nadto ohavný a neužitečný člověk, kterýž pije nepravost jako vodu.

aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

17 Já oznámím tobě, poslyš mne; to zajisté, což jsem viděl, vypravovati budu,

Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

18 Což moudří vynesli a nezatajili, slýchavše od předků svých.

atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

19 Jimž samým dána byla země, aniž přejíti mohl cizí prostředkem jejich.

të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

20 Po všecky své dny bezbožný sám se bolestí trápí, po všecka, pravím léta, skrytá před ukrutníkem.

I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

21 Zvuk strachu jest v uších jeho, že i v čas pokoje zhoubce připadne na něj.

Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

22 Nevěří, by se měl navrátiti z temností, ustavičně očekávaje na sebe meče.

Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

23 Bývá i tulákem, chleba hledaje, kde by byl, cítě, že pro něj nastrojen jest den temností.

Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

24 Děsí jej nátisk a ssoužení, kteréž se silí proti němu, jako král s vojskem sšikovaným.

Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

25 Nebo vztáhl proti Bohu silnému ruku svou, a proti Všemohoucímu postavil se.

sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

26 Útok učinil na něj, na šíji jeho s množstvím zdvižených štítů svých.

duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

27 Nebo přiodíl tvář svou tukem svým, tak že se mu nadělalo faldů na slabinách.

Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

28 A bydlil v městech zkažených, a v domích, v nichž žádný nebydlil, kteráž v hromady rumu obrácena byla.

ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

29 Avšak nezbohatneť, aniž stane moc jeho, aniž se rozšíří na zemi dokonalost takových.

Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

30 Nevyjde z temností, mladistvou ratolest jeho usuší plamen, a tak zahyne od ducha úst svých.

Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

31 Ale nevěří, že v marnosti jest ten, jenž bloudí, a že marnost bude směna jeho.

Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

32 Před časem svým vyťat bude, a ratolest jeho nebude se zelenati.

Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

33 Zmaří, jako vinný kmen nezralý hrozen svůj, a svrže květ svůj jako oliva.

Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

34 Nebo shromáždění pokrytce spustne, a oheň spálí stany oslepených dary.

Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

35 Kteřížto když počali ssužování, a porodili nepravost, hned břicho jejich strojí jinou lest.

Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.