Psalmi 94

1 Bože osvetniče, Jahve, Bože osvetniče, pokaži se.

Θεέ των εκδικήσεων, Κύριε, Θεέ των εκδικήσεων, εμφάνηθι.

2 Ustani ti što sudiš zemlju, po zasluzi plati oholima!

Υψώθητι, Κριτά της γής· απόδος ανταπόδοσιν εις τους υπερηφάνους.

3 Dokle će bezbošci, Jahve, dokle će se bezbošci hvastati?

Έως πότε οι ασεβείς, Κύριε, έως πότε οι ασεβείς θέλουσι θριαμβεύει;

4 Dokle će brbljati, drsko govoriti, dokle će se bezakonici hvastati?

Έως πότε θέλουσι προφέρει και λαλεί σκληρά; θέλουσι καυχάσθαι πάντες οι εργάται της ανομίας;

5 Tlače narod tvoj, Jahve, i baštinu tvoju pritišću;

Τον λαόν σου, Κύριε, καταθλίβουσι και την κληρονομίαν σου κακοποιούσι.

6 kolju udovicu i pridošlicu, sirotama život oduzimlju

Την χήραν και τον ξένον φονεύουσι και θανατόνουσι τους ορφανούς.

7 i govore: “Jahve ne vidi! Ne opaža Bog Jakovljev!”

Και λέγουσι, δεν θέλει ιδεί ο Κύριος ουδέ θέλει νοήσει ο Θεός του Ιακώβ.

8 Shvatite, lude u narodu: bezumni, kad ćete se urazumiti?

Εννοήσατε, οι άφρονες μεταξύ του λαού· και οι μωροί, πότε θέλετε φρονιμεύσει;

9 Onaj što uho zasadi da ne čuje? Koji stvori oko da ne vidi?

Ο φυτεύσας το ωτίον, δεν θέλει ακούσει; ο πλάσας τον οφθαλμόν, δεν θέλει ιδεί;

10 Onaj što odgaja narode da ne kazni - Onaj što ljude uči mudrosti?

Ο σωφρονίζων τα έθνη, δεν θέλει ελέγξει; ο διδάσκων τον άνθρωπον γνώσιν;

11 Jahve poznaje namisli ljudske: one su isprazne.

Ο Κύριος γνωρίζει τους διαλογισμούς των ανθρώπων, ότι είναι μάταιοι.

12 Blago onom koga ti poučavaš, Jahve, i učiš Zakonu svojemu:

Μακάριος ο άνθρωπος, τον οποίον σωφρονίζεις, Κύριε, και διά του νόμου σου διδάσκεις αυτόν·

13 da mu mir udijeliš od nesretnih dana, dok se grob kopa zlikovcu.

διά να αναπαύης αυτόν από των ημερών της συμφοράς, εωσού σκαφθή λάκκος εις τον ασεβή.

14 Jer neće Jahve odbaciti naroda svojega i svoje baštine neće napustiti;

Διότι δεν θέλει απορρίψει ο Κύριος τον λαόν αυτού, και την κληρονομίαν αυτού δεν θέλει εγκαταλείψει.

15 jer će se pravo dosuditi pravednosti i za njom će ići svi čestiti srcem.

Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέψει εις την δικαιοσύνην, και θέλουσιν ακολουθήσει αυτήν πάντες οι ευθείς την καρδίαν.

16 Tko će ustati za me protiv zlotvora? Tko će se zauzeti za me protiv zločinaca?

Τις θέλει σηκωθή υπέρ εμού κατά των πονηρευομένων; τις θέλει παρασταθή υπέρ εμού κατά των εργατών της ανομίας;

17 Da mi Jahve ne pomaže, brzo bih sišao u mjesto tišine.

Εάν ο Κύριος δεν με εβοήθει, παρ' ολίγον ήθελε κατοικήσει ψυχή μου εν τη σιωπή.

18 Čim pomislim: “Noga mi posrće”, dobrota me tvoja, o Jahve, podupire.

Ότε έλεγον, ωλίσθησεν ο πους μου, το έλεός σου, Κύριε, με εβοήθει.

19 Kad se skupe tjeskobe u srcu mome, tvoje mi utjehe dušu vesele.

Εν τω πλήθει των αμηχανιών της καρδίας μου, αι παρηγορίαι σου εύφραναν την ψυχήν μου.

20 Zar je bezbožno sudište u savezu s tobom kad nevolje stvara pod izlikom zakona?

Μήπως έχει μετά σου συγκοινωνίαν ο θρόνος της ανομίας, όστις μηχανάται αδικίαν αντί νόμου;

21 Nek' samo pritišću dušu pravednog, nek' osuđuju krv nedužnu:

Αυτοί εφορμώσι κατά της ψυχής του δικαίου και αίμα αθώον καταδικάζουσιν.

22 Jahve mi je utvrda, Bog - hrid utočišta moga.

Αλλ' ο Κύριος είναι εις εμέ καταφύγιον και ο Θεός μου το φρούριον της ελπίδος μου.

23 Platit će im bezakonje njihovo, njihovom će ih zloćom istrijebiti, istrijebit će ih Jahve, Bog naš.

Και θέλει επιστρέψει επ' αυτούς την ανομίαν αυτών και εν τη πονηρία αυτών θέλει αφανίσει αυτούς· Κύριος ο Θεός ημών θέλει αφανίσει αυτούς.