< Psalmi 69 >

1 Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!
Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do [mojej] duszy.
2 U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.
Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.
3 Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.
Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.
4 Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?
Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie [są] moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.
5 Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.
Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.
6 Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!
Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.
7 Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.
Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.
8 Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.
Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;
9 Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.
Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.
10 Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.
Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się [to] moją hańbą.
11 Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.
Założyłem wór [pokutny] jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.
12 Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.
Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem [tematem] pieśni pijaków.
13 No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!
Ale ja [kieruję] swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.
14 Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.
Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.
15 Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!
Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.
16 Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!
Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.
17 Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!
Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.
18 Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!
Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.
19 Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.
Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą [są] wszyscy moi wrogowie.
20 Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.
Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; [szukałem] pocieszającego, ale nie znalazłem.
21 U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.
Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.
22 Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!
Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.
23 Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!
Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.
24 Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!
Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.
25 Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!
Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.
26 Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.
Bo prześladują [tego], którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.
27 Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!
Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.
28 Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!
Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.
29 A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!
Ja zaś jestem strapiony i zbolały; [niech] twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.
30 Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.
Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.
31 Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.
I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.
32 Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.
Pokorni [to] ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.
33 Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.
PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.
34 Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.
Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.
35 Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.
Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę [ziemię].
36 Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.
Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.

< Psalmi 69 >