Psalmi 18
1 Učitelju zbora. Od Jahvina sluge Davida koji Jahvi ispjeva ovu pjesmu u onaj dan kad ga Jahve oslobodi iz ruku neprijatelja Ljubim te, Jahve, kreposti moja!
Al la ĥorestro. De la sklavo de la Eternulo, David, kiu eldiris al la Eternulo la vortojn de ĉi tiu kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul. Kaj li diris: Mi varmege Vin amas, ho Eternulo, mia forteco!
2 Jahve, hridino moja, utvrdo moja spase moj; Bože moj, pećino moja kojoj se utječem, štite moj, snago spasenja moga, tvrđavo moja!
La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto, Mia Dio, mia forta Roko, kiun mi fidas, Mia ŝildo kaj la korno de mia savo, mia rifuĝejo.
3 Zazvat ću Jahvu, hvale predostojna, i od dušmana bit ću izbavljen.
Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.
4 Valovi smrti okružiše mene, prestraviše me bujice pogubne.
Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj torentoj pereigaj min teruris;
La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis, La retoj de la morto min atingis. (Sheol h7585)
6 u nevolji zazvah Jahvu i Bogu svome zavapih. Iz svog Hrama zov mi začu, i vapaj moj mu do ušiju doprije.
En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi kriis; El Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio al Li atingis Liajn orelojn.
7 I zemlja se potrese i uzdrhta, uzdrmaše se temelji gora, pokrenuše se, jer On gnjevom planu.
Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la montoj ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.
8 Iz nosnica mu dim se diže, iz usta mu oganj liznu, ugljevlje živo od njega plamsa.
Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.
9 On nagnu nebesa i siđe, pod nogama oblaci mu mračni.
Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren; Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
10 Na keruba stade i poletje; na krilima vjetra zaplovi.
Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.
11 Ogrnu se mrakom kao koprenom, prekri se tamnim vodama i oblacima tmastim,
El la mallumo Li faris al Si kovron, Tendon Li faris ĉirkaŭ Si el la mallumo de la akvo, densaj nuboj.
12 od blijeska pred licem njegovim užga se ugljevlje plameno.
De la brilo antaŭ Li, tra Liaj densaj nuboj, Flugis hajlo kaj brulantaj karboj.
13 Jahve s neba zagrmje, Svevišnjega glas se ori.
Kaj la Eternulo ektondris en la ĉielo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon; Hajlon kaj brulantajn karbojn.
14 Odape strijele i dušmane rasu, izbaci munje i na zemlju ih obori.
Li ĵetis Siajn sagojn, kaj dispelis ilin; Ĵetis multajn fulmojn, kaj konfuzis ilin.
15 Morska se dna pokazaše, i temelji svijeta postaše goli od strašne prijetnje Jahvine, od olujna daha gnjeva njegova.
Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la akvoj, Kaj nudiĝis la fundamentoj de la universo, De Via minaca voĉo, ho Eternulo, De la kolera spirado de Via nazo.
16 On pruži s neba ruku i mene prihvati, iz silnih voda on me izbavi.
Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
17 Od protivnika moćnog mene oslobodi, od dušmana mojih jačih od mene.
Li savas min de mia potenca malamiko, Kaj de miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.
18 Navališe na me u dan zlosretni, ali me Jahve zaštiti,
Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.
19 na polje prostrano izvede me, spasi me jer sam mu mio.
Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.
20 Po pravednosti mojoj Jahve mi uzvrati, po čistoći ruku mojih on me nagradi,
La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
21 jer čuvah putove Jahvine, od Boga se svoga ne udaljih.
Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.
22 Odredbe njegove sve su mi pred očima, zapovijedi njegove nisam odbacio,
Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
23 do srži odan njemu sam bio, čuvam se grijeha svakoga.
Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
24 Jahve mi po pravdi mojoj vrati, čistoću ruku mojih vidje.
Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ la pureco de miaj manoj antaŭ Liaj okuloj.
25 S prijateljem ti si prijatelj, poštenu poštenjem uzvraćaš.
Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia,
26 S čovjekom čistim ti si čist, a lukavca izigravaš,
Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.
27 jer narodu poniženu spasenje donosiš, a ponižavaš oči ohole.
Ĉar humilan popolon Vi helpas, Sed altajn okulojn Vi malaltigas.
28 Jahve, ti moju svjetiljku užižeš, Bože, tminu moju obasjavaš:
Ĉar Vi lumigas mian lumilon; La Eternulo, mia Dio, lumigas mian mallumon.
29 s tobom udaram na čete dušmanske, s Bogom svojim preskačem zidine.
Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron, Kaj kun mia Dio mi transsaltas muron.
30 Savršeni su puti Gospodnji, i riječ je Božja ognjem kušana. On, samo on, štit je svima koji se k njemu utječu.
La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.
31 Jer tko je Bog osim Jahve? Tko li je hridina osim Boga našega?
Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
32 Taj Bog me snagom opasuje, stere mi put besprijekoran,
Tiu Dio, kiu ĉirkaŭzonas min per forto Kaj perfektigas mian vojon;
33 noge mi dade brze k'o u košute i postavi me na visine čvrste,
Kiu similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj;
34 ruke mi za borbu uvježba i mišice da luk mjedeni napinju.
Kiu instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.
35 Daješ mi štit svoj koji spasava, tvoja me desnica drži, tvoja me brižljivost uzvisi.
Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via dekstra mano subtenas min, Kaj Via favoro min grandigas.
36 Pouzdanje daješ mom koraku, i noge mi više ne posrću.
Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.
37 Pognah svoje dušmane i dostigoh, i ne vratih se dok ih ne uništih.
Mi persekutas miajn malamikojn, kaj mi atingas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.
38 Obaram ih, ne mogu se dići, padaju, pod nogama mi leže.
Mi ilin frakasas, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.
39 Ti me opasa snagom za borbu, a protivnike moje meni podloži.
Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.
40 Ti dušmane moje u bijeg natjera, i rasprših one koji su me mrzili.
Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
41 Vapiju u pomoć - nikog da pomogne; vapiju Jahvi - ne odaziva se.
Ili krias, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
42 Smrvih ih kao prah na vjetru, zgazih ih k'o blato na putu.
Mi disflugigas ilin, kiel polvon laŭ la vento; Kiel stratan koton mi ilin forĵetas.
43 Ti me izbavi od bune u mom narodu, postavi me glavarom pogana, puk koji ne poznavah služi mi.
Vi savas min de popola tumulto; Vi faras min ĉefo de la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
44 Svaki moj šapat pokorno on sluša, sinovi tuđinci meni laskaju;
Per atentaj oreloj ili obeas min; Aligentuloj respektegas min.
45 sinovi tuđinski gube srčanost, izlaze dršćuć' iz svojih utvrda.
Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.
46 Živio Jahve! Blagoslovljena hridina moja! Neka se uzvisi Bog, spasenje moje!
Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Kaj alte glorata estu la Dio de mia savo:
47 Bog koji mi daje osvetu i narode meni pokorava.
Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn,
48 Od dušmana me mojih izbavljaš i nad protivnike me moje izdižeš, ti mene od čovjeka silnika spasavaš.
Kiu savas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
49 Zato te slavim, Jahve, među pucima i psalam pjevam tvome Imenu:
Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
50 umnožio si pobjede kralju svojemu, pomazaniku svome milost si iskazao, Davidu i potomstvu njegovu navijeke.
Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
