Psalmi 120

1 Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

2 Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

3 Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

4 Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

5 Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

6 Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

7 Kada o miru govorim, oni sile na rat.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.