Job 20

1 Sofar iz Naamata progovori tad i reče:

Entonces Zofar el naamatita respondió y dijo:

2 “Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje

“¡Me veo obligado a responder porque estoy muy molesto!

3 dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.

¡Lo que te oigo decir me ofende, pero sé cómo responderte!

4 Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,

“¿No sabes que desde la antigüedad, desde que los seres humanos fueron puestos en esta tierra,

5 da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.

el triunfo de los malvados no dura mucho tiempo, y que los que rechazan a Dios sólo son felices por poco tiempo?

6 Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,

Aunque sean tan altos que lleguen a los cielos, aunque sus cabezas toquen las nubes,

7 poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'

se desvanecerán para siempre como sus propios excrementos. Las personas que los conocían

8 Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.

se desvanecerán como un sueño, para no ser encontrados nunca, huyendo como una visión de la noche.

9 Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti

Los que una vez los vieron no los verán más; sus familias no volverán a poner los ojos en ellos.

10 Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.

Sus hijos tendrán que pagar a los pobres y tendrán que devolver sus riquezas.

11 Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.

Aunque los malvados tengan cuerpos jóvenes y fuertes, morirán y serán enterrados.

12 Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;

“Aunque el mal sabe dulce en sus bocas y lo esconden bajo sus lenguas,

13 sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.

no lo dejan ir sino que lo mantienen en sus bocas,

14 Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.

y en sus estómagos se vuelve amargo, volviéndose como veneno de serpiente dentro de ellos.

15 Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.

Se tragan las riquezas y las vuelven a vomitar; Dios las expulsa de sus estómagos.

16 Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.

Aspiran veneno de serpiente; la mordedura de la víbora los matará.

17 Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.

No vivirán para disfrutar de los arroyos, de los ríos de leche y miel.

18 Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.

Tendrán que devolver lo que han ganado y no tendrán ningún beneficio; no disfrutarán de ninguna de sus ganancias.

19 Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,

Porque han oprimido y han abandonado a los pobres; se han apoderado de casas que no construyeron.

20 jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.

Porque su codicia nunca fue satisfecha, no queda nada que les guste y que no hayan consumido.

21 Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.

Nada escapa a sus voraces apetitos, por lo que su felicidad no dura mucho.

22 Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.

“Incluso cuando los malvados tienen todo lo que desean, se enfrentan a problemas; toda clase de miseria caerá sobre ellos.

23 I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.

Mientras están ocupados llenando sus estómagos, la hostilidad de Dios arderá contra ellos, y caerá como lluvia sobre ellos.

24 Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.

Mientras huyen para escapar de un arma de hierro, una flecha de bronce los alcanzará.

25 Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,

La flecha sale de su vesícula biliar, brillando con sangre. Están absolutamente aterrorizados.

26 na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.

Todo lo que valoran desaparecerá en la oscuridad; el fuego divino los destruirá; todo lo que les queda se convertirá en humo.

27 Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.

Los cielos revelarán lo que han hecho mal; la tierra se levantará contra ellos.

28 Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.

Todos sus bienes serán sacados de sus casas; serán arrastrados en el día del juicio de Dios.

29 Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”

Esta es la parte que los impíos reciben de Dios, la herencia que Dios dice que deben tener”.