Job 20

1 Sofar iz Naamata progovori tad i reče:

E Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:

2 “Misli me tjeraju da ti odgovorim, i zato u meni vri to uzbuđenje

Por isso meus meus pensamentos me fazem responder; por causa da agitação dentro de mim.

3 dok slušam ukore koji me sramote, al' odgovor mudar um će moj već naći.

Eu ouvi a repreensão que me envergonha; mas o espírito desde o meu entendimento responderá por mim.

4 Zar tebi nije od davnine poznato, otkad je čovjek na zemlju stavljen bio,

Por acaso não sabes isto, [que foi] desde a antiguidade, desde que o ser humano foi posto no mundo?

5 da je kratka vijeka radost opakoga, da kao tren prođe sreća bezbožnička.

Que o júbilo dos perversos é breve, e a alegria do hipócrita [dura apenas] um momento?

6 Pa ako stasom i do neba naraste, ako mu se glava dotakne oblaka,

Ainda que sua altura subisse até o céu, e sua cabeça chegasse até as nuvens,

7 poput utvare on zauvijek nestaje; koji ga vidješe kažu: 'Gdje je sad on?'

[Mesmo assim] com o seu excremento perecerá para sempre; os que houverem o visto, dirão: Onde ele está?

8 Kao san bez traga on se rasplinjuje, nestaje ga kao priviđenja noćnog.

Como um sonho voará, e não será achado; e será afugentado como a visão noturna.

9 Nijedno ga oko više gledat neće, niti će ga mjesto njegovo vidjeti

O olho que já o viu nunca mais o verá; nem seu lugar olhará mais para ele.

10 Njegovu će djecu gonit' siromasi: rukama će svojim vraćati oteto.

Seus filhos procurarão o favor dos pobres; e suas mãos devolverão a sua riqueza.

11 Kosti su njegove bujale mladošću; gle, zajedno s njome pokošen je sada.

Seus ossos estão cheios de sua juventude, que juntamente com ele se deitará no pó.

12 Zlo bijaše slatko njegovim ustima te ga je pod svojim jezikom skrivao;

Se o mal é doce em sua boca, e o esconde debaixo de sua língua;

13 sladio se pazeć' da ga ne proguta i pod nepcem svojim zadržavao ga.

Se o guarda para si, e não o abandona; ao contrário, o retém em sua boca.

14 Ali hrana ta mu trune u utrobi, otrovom zmijskim u crijevima postaje.

Sua comida se mudará em suas entranhas, veneno de cobras será em seu interior.

15 Blago progutano mora izbljuvati. Bog će ga istjerat' njemu iz utrobe.

Engoliu riquezas, porém as vomitará; Deus as tirará de seu ventre.

16 Iz zmijine glave otrov je sisao: sada umire od jezika gujina.

Veneno de cobras subará; língua de víbora o matará.

17 Potoke ulja on gledat' više neće, ni vidjet' gdje rijekom med i mlijeko teku.

Não verá correntes, rios, [e] ribeiros de mel e de manteiga.

18 Vratit će dobitak ne okusivši ga, neće uživat' u plodu trgovine.

Restituirá o trabalho e não o engolirá; da riqueza de seu comério não desfrutará.

19 Jer je sirotinju gnjeo i tlačio, otimao kuće koje ne sazida,

Pois oprimiu [e] desamparou aos pobres; roubou a casa que não edificou;

20 jer ne bješe kraja požudi njegovoj, njegova ga blaga neće izbaviti.

Por não ter sentido sossego em seu ventre, nada preservará de sua tão desejada riqueza.

21 Jer mu proždrljivost ništa ne poštedi, ni sreća njegova dugo trajat neće.

Nada [lhe] restou para que devorasse; por isso sua riqueza não será duradoura.

22 Sred izobilja u škripcu će se naći, svom će snagom na nj se oboriti bijeda.

Estando cheio de sua fartura, [ainda] estará angustiado; todo o poder da miséria virá sobre ele.

23 I dok hranom bude trbuh svoj punio, Bog će na nj pustiti jarost svoga gnjeva, sasut' dažd strelica na meso njegovo.

Quando ele estiver enchendo seu vendre, Deus mandará sobre ele o ardor de sua ira, e [a] choverá sobre ele em sua comida.

24 Ako i izmakne gvozdenom oružju, luk će mjedeni njega prostrijeliti.

[Ainda que] fuja das armas de ferro, o arco de bronze o atravessará.

25 Strijelu bi izvuk'o, al' mu probi leđa, a šiljak blistavi viri mu iz žuči. Kamo god krenuo, strepnje ga vrebaju,

Ele a tirará de [seu] corpo, e a ponta brilhante atingirá seu fígado; haverá sobre ele assombros.

26 na njega tmine sve tajom očekuju. Vatra ga ništi, ni od kog zapaljena, i proždire sve pod njegovim šatorom.

Todas as trevas estão reservadas para seus tesouros escondidos; um fogo não assoprado o consumirá; acabará com o que restar em sua tenda.

27 Gle, nebo krivicu njegovu otkriva i čitava zemlja na njega se diže.

Os céus revelarão sua maldade, e a terra se levantará contra ele.

28 Njegovu će kuću raznijeti poplava, otplaviti je u dan Božje jarosti.

As riquezas de sua casa serão transportadas; nos dias de sua ira elas se derramarão.

29 Takvu sudbinu Bog priprema zlikovcu i takvu baštinu on mu dosuđuje.”

Esta é a parte que Deus dá ao homem perverso, a herança que Deus lhe prepara.