約伯記 3

1 此後，約伯開口咒詛自己的生日，

Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.

2 說：

Hiob odezwał się i zawołał:

3 願我生的那日 和說懷了男胎的那夜都滅沒。

Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.

4 願那日變為黑暗； 願上帝不從上面尋找它； 願亮光不照於其上。

Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.

5 願黑暗和死蔭索取那日； 願密雲停在其上； 願日蝕恐嚇它。

Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.

6 願那夜被幽暗奪取， 不在年中的日子同樂， 也不入月中的數目。

Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.

7 願那夜沒有生育， 其間也沒有歡樂的聲音。

Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.

8 願那咒詛日子且能惹動鱷魚的 咒詛那夜。

Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.

9 願那夜黎明的星宿變為黑暗， 盼亮卻不亮， 也不見早晨的光線；

Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;

10 因沒有把懷我胎的門關閉， 也沒有將患難對我的眼隱藏。

Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.

11 我為何不出母胎而死？ 為何不出母腹絕氣？

Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?

12 為何有膝接收我？ 為何有奶哺養我？

Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?

13 不然，我就早已躺臥安睡，

Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;

14 和地上為自己重造荒邱的君王、謀士，

Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;

15 或與有金子、將銀子裝滿了房屋的王子 一同安息；

Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;

16 或像隱而未現、不到期而落的胎， 歸於無有，如同未見光的嬰孩。

Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?

17 在那裏惡人止息攪擾， 困乏人得享安息，

Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.

18 被囚的人同得安逸， 不聽見督工的聲音。

Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.

19 大小都在那裏； 奴僕脫離主人的轄制。

Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.

20 受患難的人為何有光賜給他呢？ 心中愁苦的人為何有生命賜給他呢？

Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;

21 他們切望死，卻不得死； 求死，勝於求隱藏的珍寶。

Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;

22 他們尋見墳墓就快樂， 極其歡喜。

Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?

23 人的道路既然遮隱， 上帝又把他四面圍困， 為何有光賜給他呢？

[Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?

24 我未曾吃飯就發出歎息； 我唉哼的聲音湧出如水。

Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;

25 因我所恐懼的臨到我身， 我所懼怕的迎我而來。

Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.

26 我不得安逸，不得平靜， 也不得安息，卻有患難來到。

Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.