哥林多前书 13

1 我若能说万人的方言，并天使的话语，却没有爱，我就成了鸣的锣，响的钹一般。

Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się [jak] miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.

2 我若有先知讲道之能，也明白各样的奥秘，各样的知识，而且有全备的信，叫我能够移山，却没有爱，我就算不得什么。

I choćbym miał [dar] prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i [posiadał] wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.

3 我若将所有的周济穷人，又舍己身叫人焚烧，却没有爱，仍然与我无益。

I choćbym rozdał na żywność dla [ubogich] cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.

4 爱是恒久忍耐，又有恩慈；爱是不嫉妒；爱是不自夸，不张狂，

Miłość jest cierpliwa, jest życzliwa. Miłość nie zazdrości, nie przechwala się, nie unosi się pychą;

5 不做害羞的事，不求自己的益处，不轻易发怒，不计算人的恶，

Nie postępuje nieprzyzwoicie, nie szuka swego, nie jest porywcza, nie myśli [nic] złego;

6 不喜欢不义，只喜欢真理；

Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy;

7 凡事包容，凡事相信，凡事盼望，凡事忍耐。

Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzyma.

8 爱是永不止息。先知讲道之能终必归于无有；说方言之能终必停止；知识也终必归于无有。

Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz.

9 我们现在所知道的有限，先知所讲的也有限，

Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy.

10 等那完全的来到，这有限的必归于无有了。

Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe.

11 我作孩子的时候，话语像孩子，心思像孩子，意念像孩子，既成了人，就把孩子的事丢弃了。

Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce.

12 我们如今仿佛对着镜子观看，模糊不清，到那时就要面对面了。我如今所知道的有限，到那时就全知道，如同主知道我一样。

Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.

13 如今常存的有信，有望，有爱这三样，其中最大的是爱。

A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość.