< 約伯記 7 >

1 人生在世,豈不像服兵役﹖人的歲月,豈不像傭工的時日﹖
Militia est vita hominis super terram: et sicut dies mercenarii, dies eius.
2 有如奴工切望陰涼,傭工期待工資:
Sicut servus desiderat umbram, et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui:
3 這樣,我也只有承受失意的歲月,為我注定的苦痛長夜。
Sic et ego habui menses vacuos, et noctes laboriosas enumeravi mihi.
4 我臥下時說:「幾時天亮﹖」我起來時又說:「黑夜何時到﹖」我整夜輾轉反側,直到天亮。
Si dormiero, dicam: Quando consurgam? et rursum expectabo vesperam, et replebor doloribus usque ad tenebras.
5 我的肉身以蛆蟲與泥皮為衣,我的皮膚破裂流膿。
Induta est caro mea putredine et sordibus pulveris, cutis mea aruit, et contracta est.
6 我的日月速於織梭,也因無希望而中斷。
Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur, et consumpti sunt absque ulla spe.
7 請你記住:我的生命無非像一口氣,我的眼再也見不到幸福。
Memento quia ventus est vita mea, et non revertetur oculus meus ut videat bona.
8 注目於我的,再也見不到我;你的眼看我時、我已不在了。
Nec aspiciet me visus hominis: oculi tui in me, et non subsistam.
9 他去了,好像雲消霧散;下到陰府的,再也不得上來, (Sheol h7585)
Sicut consumitur nubes, et pertransit: sic qui descenderit ad inferos, non ascendet. (Sheol h7585)
10 不再回家,本鄉也不認識他。
Nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus eius.
11 為此,我不能再閉口不言,我要吐露我心靈的憂愁,陳述我靈魂的苦楚。
Quapropter et ego non parcam ori meo, loquar in tribulatione spiritus mei: confabulabor cum amaritudine animæ meæ.
12 我豈是海洋或海怪﹖你竟派遣警衛把守我。
Numquid mare ego sum, aut cetus, quia circumdedisti me carcere?
13 我若想:「我的床榻會寬慰我,我的臥舖會減輕我的痛苦。」
Si dixero: Consolabitur me lectulus meus, et relevabor loquens mecum in strato meo:
14 你就以噩夢擾亂我,以異像驚嚇我。
Terrebis me per somnia, et per visiones horrore concuties.
15 我的心靈寧願窒息,寧死不願受此苦痛。
Quam ob rem elegit suspendium anima mea, et mortem ossa mea.
16 我已筋疲力盡,活不下去。任憑我去罷! 因為我的日月僅是一口氣。
Desperavi, nequaquam ultra iam vivam: parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
17 人算什麼,你竟如此顯揚他,將他置諸心頭,
Quid est homo, quia magnificas eum? aut quid apponis erga eum cor tuum?
18 天天早晨看護他,時刻不斷考察他﹖
Visitas eum diluculo, et subito probas illum:
19 你到何時纔不注視我,而讓我輕鬆咽一下唾沫﹖
Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me ut glutiam salivam meam?
20 監察人者啊! 我犯罪與你何干﹖為何叫我當你的箭靶,使我成為你的重擔﹖
Peccavi, quid faciam tibi o custos hominum? quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis?
21 為何你不肯容忍我的過錯,寬赦我的罪惡﹖不久我將臥在塵土中,任你尋找我,我已不在了。
Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? ecce, nunc in pulvere dormiam: et si mane me quæsieris, non subsistam.

< 約伯記 7 >