Joel 1

1 Pathuel capa Joel koe ka tho e BAWIPA e a lawk teh,

Het woord van Jahweh, dat Joël ontving, de zoon van Petoeël.

2 matawngnaw thai awh haw, khocaramcanaw pueng thai awh haw. Het patet e hno heh nangmae se nah ouk ao bawi ou. Mintoenaw e se nah ouk ao bawi ou.

Hoort dit, gij oudsten; Luistert allen, bewoners van het land! Is er ooit zo iets in uw dagen geschied, Of in de dagen van uw vaderen?

3 Na canaw koe dei pouh awh, ahnimanaw ni hai a canaw koe patuen dei naseh. Ahnimae a canaw ni hai a catounnaw koe patuen dei naseh.

Verhaalt het aan uw kinderen, zij aan hun zonen, Hun zonen weer aan een volgend geslacht!

4 Kasaimalawn ni a canawi e hah samtong kalennaw ni a ca awh. Samtong kalennaw ni a canawi e hah samtong kathoungnaw ni a ca awh. Samtong kathoungnaw ni a canawi e hah awsinaw ni a ca awh.

Wat de knaagbek overliet, Heeft de sprinkhaan verslonden; Wat de sprinkhaan spaarde, Schrokte de langpoot op; Wat de langpoot liet staan, Vrat de kaalvreter af.

5 Yamuhrinaw kâhlaw awh nateh kap awh haw. Misurhrinaw misur abaw toung dawkvah khuikap awh haw.

Op dronkaards, uit uw slaap, en weent; Jammert allen, gij slempers: Om de most, Die uw mond voorbijgaat!

6 Bangkongtetpawiteh, touk thai hoeh e tami thakaawme taminaw teh maimouh ram dawk a tho awh toe. Ahnimae a nô hoi a hânaw teh sendek e a nô hoi a hâ patetlah ao.

Want een volk heeft mijn land overrompeld, Geweldig, ontelbaar! Zijn tanden zijn als die van een leeuw, Zijn kaken als van een leeuwin.

7 Kaie misurkung a raphoe teh thaibunglungnaw a rawk sak toe. Arakawknaw a tâkhawng awh teh akangnaw pangawrang lah ao.

Het heeft mijn wijnstok verwoest, Mijn vijgeboom geknakt; Het heeft ze ontveld en vernield: Wit zijn hun takken.

8 A kum a naw navah vâ ka sak e napui ni buri a kâmuk teh a vâ a khui e patetlah khuikap awh haw.

Jammert als een maagd in haar rouw Om de bruidegom van haar jeugd!

9 BAWIPA e im dawk pasoumhno, vaiyei hoi misur abaw toe. BAWIPA e thaw ka tawk e vaihmanaw phuenang awh haw.

Spijs- en drankoffer is heen Uit Jahweh’s huis; In rouw zijn de priesters, De dienaars van Jahweh.

10 Laikawknaw a rawk toe. Talainaw remke toe. Cakang hai a rawk toe. Misurtui a katha e hai abaw toe. Olive satui hai remphui toe.

Het land is ontredderd, Het veld ligt in rouw; Want vernield is het koren, De most mislukt, de olie verdroogd.

11 Law thaw katawknaw khuikap awh haw, na a e apawhik a rawk dawkvah catun hoi catun hanlah na lungmathout awh haw. Takhakatawkkungnaw kap awh haw.

Onthutst staat de landman, de wijnboeren klagen: Over tarwe en gerst; want de oogst ging verloren.

12 Misurkung a kamyai, thaibunglung hai a ke. Talekung, ungkung, Epalkung hoi alouke thingkung pueng teh a ke toe. Taminaw e lunghawinae puenghai a ke toe.

De wijnstok verdort, De vijgeboom kwijnt; Granaat en palm en appel, Alle bomen op het veld drogen uit. Ja, beschaamd vlucht de vreugde Van de mensenkinderen heen!

13 Thuengnae khoungroe koe thaw ka tawk e nangmouh vaihmanaw buri kâramuk nateh kap awh haw. Cathut e thaw katawknaw tho awh nateh buri kâramuk hoi kho pei ka dai lah ip awh haw. Bangkongtetpawiteh, nangmouh ni Bawipa e im dawk pasoumhno, misur hoi vaiyei na poe awh hoeh toe.

Priesters, omgordt u met rouw, Jammert, die het altaar bedient; Gaat slapen in zakken, Gij, dienaars van mijn God; Want uit het huis van uw God Zijn spijs- en drankoffer heen!

14 Rawcahai nahane hnin khoe nateh pathang awh. Kamkhuengnae atueng hai pathang awh. A kum kacuenaw hoi khocaramca naw hah nangmae Cathut BAWIPA e im dawk pâkhueng awh nateh BAWIPA koe hram awh.

Schrijft een vastendag uit, Roept de menigte samen; Vergadert de oudsten, Alle inwoners van het land In het huis van Jahweh, uw God, En roept Jahweh aan!

15 Hote hnin dawk yawthoenae ao. Hote BAWIPA e hnin teh a hnai toe. Athakasaipounge ni raphoe e runae patetlah ka tho han.

Wee, wat een dag; Want nabij is de Dag van Jahweh! Als een orkaan rukt hij van den Almachtige uit!

16 Maimae mithmu roeroe vah cakawi abaw toe. Maimae Cathut e bawkim dawk lunghawinae awmhoeh toe.

Is voor ons oog de spijs niet verdwenen, Uit het huis van onzen God De blijdschap en jubel niet heen?

17 Catinaw teh patuenae koe a pawk awh. Cakang ao hoeh dawkvah capainaw a rawk toe. Hno pâtungnae im hai a rawk toe.

De graanbakken rotten weg onder hun vuil, De zolders staan leeg, de schuren vervallen, Want het graan is mislukt.

18 Saringnaw teh a kamsoe awh, maitohunaw teh hrâm ca hane ao hoeh dawkvah a patang awh. Tahunaw hai a due awh.

Hoe loeit het vee, en is de kudde onrustig; Ze hebben geen wei, Zelfs de schapen lijden gebrek.

19 Oe BAWIPA, kai ni nang na kaw. Bangkongtetpawiteh, kahrawng e hrâmnaw hoi thingkungnaw pueng teh hmai koung a kak toe.

Tot U, Jahweh, verhef ik mijn stem! Want het vuur heeft de vruchtbare plekken verzengd, De brand alle bomen op het veld verschroeid.

20 Sarangnaw ni hai nang na kaw awh. Bangkongtetpawiteh, palangnaw a hak teh kahrawng e hrâmnaw hai hmai koung a kak toe.

Zelfs de wilde dieren blikken smachtend naar U op; Want de waterbeken zijn uitgedroogd, En het vuur heeft de vruchtbare plekken geblakerd.