< Job 12 >

1 Job ni a pathung teh,
Então Job respondeu, e disse:
2 Lunghringnae awm laipalah nangmanaw nahoehmaw tami lungkaangnaw lah na kaawm awh heh, namamouh hoi lungangnae teh rei a due han.
Na verdade, que só vós sois o povo, e comvosco morrerá a sabedoria.
3 Hateiteh, nangmouh patetlah panuethainae ka tawn van. Nangmouh hlak vah hoe ka rahnoum hoeh. Het patet e hno panue hoeh e apimaw kaawm.
Tambem eu tenho um coração como vós, e não vos sou inferior: e quem não sabe taes coisas como estas?
4 Kai teh, huikonaw ni panuikhaie lah ka o teh, Cathut a kaw teh, ama ni a pathung e kai heh, tamikalan, toun han awmhoeh, a panuikhaie kâhmo e lah ka o.
Eu sou irrisão aos meus amigos; eu, que invoco a Deus, e elle me responde; o justo e o recto servem de irrisão.
5 Kanawmcalah kaawmnaw e khopouknae dawkvah, yawthoenae heh panuikhainae lah ao teh, a kamthui nahanlah coungkacoe paloung pouh e lah ao.
Tocha desprezivel é na opinião do que está descançado, aquelle que está prompto a tropeçar com os pés.
6 Dingcanaw e rim law teh a hmacawn teh, Cathut lungkhueksakkungnaw law teh a roum awh. Bangkongtetpawiteh Cathut ni a kut hoi a kawkhik.
As tendas dos assoladores teem descanço, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.
7 Hateiteh, atu moithangnaw koe pacei nateh, na cangkhai awh han doeh. Kalvan e kamleng e tavanaw hai pacei haw, na dei pouh han doeh.
Mas, pergunta agora ás bestas, e cada uma d'ellas t'o ensinará: e ás aves dos céus, e ellas t'o farão saber;
8 Hoeh pawiteh, talai koe vah dei pouh haw, na cangkhai han doeh, Talî dawk e tanganaw ni nangmouh teh kamcengcalah na panue sak han doeh.
Ou falla com a terra, e ella t'o ensinará: até os peixes do mar t'o contarão.
9 Hete hnonaw dawk BAWIPA ni a sak tie hah, ka panuek hoeh e nangmouh thung dawk apimaw kaawm.
Quem não entende por todas estas coisas que a mão do Senhor faz isto?
10 A kut dawk hringnae katawnnaw puenghoi, tami pueng e kâhanae ao.
Em cuja mão está a alma de tudo quanto vive, e o espirito de toda a carne humana.
11 Kâko ni rawca a patek e patetlah hnâ ni lawk hah a tanouk nahoehmaw.
Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar gosta as comidas?
12 Kacuenaw koe lungangnae ao teh, a kumcue torei teh, panuethainae ao.
Com os edosos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.
13 Ahni koe lungangnae hoi thaonae ao. Ahni ni khokhangnae hoi panuethainae a tawn.
Com elle está a sabedoria e a força: conselho e entendimento tem.
14 Hno heh raphoe hnukkhu hoi teh, bout sak thai hoeh toe, tami khak paung hoi teh tâco thai nahan a ru toe.
Eis que elle derriba, e não se reedificará: encerra o homem, e não se lhe abrirá.
15 Tui hah pahak hoi teh a ke toe, tui bout tha torei teh talai dawk bout a kamuem.
Eis que elle retem as aguas, e se seccam; e as larga, e transtornam a terra.
16 Ama koe thasainae hoi roumnae a onae hoi ka payonsakkung teh amae doeh.
Com elle está a força e a sabedoria: seu é o errante e o que o faz errar.
17 Khokhangkungnaw hah be kahma lah a ceikhai teh, lawkcengkung hah be a pathu sak.
Aos conselheiros leva despojados, e aos juizes faz desvairar.
18 Siangpahrangnaw kateknae hah a rathap pouh teh, a kengnaw dawk taisawm a kâyeng sak awh.
Solta a atadura dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.
19 Bawinaw hah takcaici lah a hrawi teh, athakaawme taminaw hah a rawp sak.
Aos principes leva despojados, aos poderosos transtorna.
20 A kâuepkhai awh e lawknaw hah a hnoun pouh teh, kacuenaw e panuethainae hah a takhoe pouh awh.
Aos acreditados tira a falla, e toma o entendimento aos velhos.
21 Bawinaw lathueng vah dudamnae a rabawk teh, tami tha kaawm naw hah kutcaici lah ao sak.
Derrama desprezo sobre os principes, e affrouxa o cinto dos violentos.
22 Hmonae thung hoi kadung poung e hno koung a kamnue sak, Duenae tâhlip hah angnae dawk a tâcokhai,
As profundezas das trevas manifesta, e a sombra da morte traz á luz.
23 Miphunnaw hah a len sak teh bout a raphoe. Miphunnaw hah a kâthap sak teh bout a hrawi.
Multiplica as gentes e as faz perecer; espalha as gentes, e as guia.
24 Talai e tamihu kahrawinaw hah panuethainae naw a kahma sak teh, kahrawngum lamthung a ohoehnae koe a kâva sak.
Tira o coração aos chefes das gentes da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.
25 Angnae awm laipalah hmonae thung thupthup a payam awh, ka parui e tami patetlah rawraw a cu sak.
Nas trevas andam ás apalpadelas, sem terem luz, e os faz desatinar como ebrios.

< Job 12 >