Jeremiah 6

1 Benjamin canaw na hlout nahanelah Jerusalem khothung hoi yawng awh leih. Tekoa vah mongka ueng awh, Bethhakkerem vah thaisaknae hmai hah paang awh. Bangkongtetpawiteh, rucatnae kalen poung rawknae teh atunglah hoi a tho toe.

Synowie Beniamina, zgromadźcie się, by uciekać z Jerozolimy, zadmijcie w trąbę w Tekoa, wznieście znak nad Bet-Kerem. Z północy bowiem nadchodzi nieszczęście i wielkie zniszczenie.

2 Zion canu meikahawi kanaw e hah, ka raphoe han toe.

Przyrównałem córkę Syjonu do pięknej, rozkosznej [panny];

3 Tukhoumnaw ni a tuhunaw hoi ahni koe pha awh han, petkâkalup lah lukkareirimnaw a sak awh vaiteh, amamae tuhunaw rip a khoum awh han.

Do niej przyjdą pasterze wraz ze swymi trzodami; rozbiją naprzeciwko niej namioty dokoła, każdy będzie paść w swoim miejscu.

4 Ahnimanaw tuk hanlah kârakueng awh leih, thaw awh leih, kanîthun vah tuk awh sei, maimouh han a ru poung bangkongtetpawiteh, kanîthun a hloi teh tangmin kho a hmo toe.

Ogłoście przeciwko niej wojnę, wstańcie, wyruszymy w południe. Biada nam, bo dzień się kończy, bo wydłużają się cienie wieczorne!

5 Thaw awh leih, karum vah tuk awh sei, a im kahawi kahawi naw hah raphoe awh sei.

Wstańcie, wtargniemy w nocy i zburzmy jej pałace.

6 Rasahu BAWIPA ni hettelah a dei, thingnaw tâtueng awh nateh, Jerusalem bout tuk nahanelah, luennae hah sak awh. Hote khopui heh rek hanelah ao. Hatei khopui thung vah kâyue kâounnae seng doeh akawi toe.

Tak bowiem mówi PAN zastępów: Narąbcie drzewa i usypcie wał przeciw Jerozolimie. Jest to miasto, które ma być ukarane; pośrodku niej [jest] całkowity ucisk.

7 Tuikhu ni tui a tâco sak e patetlah ahnimouh ni kathoute a tâcokhai van. Athung vah kâounnae hoi rawknae niyah akawi, ka hmalah lungmathoenae hoi patawnae pout laipalah ao.

Jak źródło wylewa swe wody, tak ona wylewa swoją niegodziwość. Słychać w niej ucisk i spustoszenie, [mam] przed sobą nieustannie cierpienie i bicie.

8 Oe Jerusalem kâhruetcuet, telah nahoeh pawiteh, ka hringnae ni hnamthun takhai vaiteh, athung vah kingdi ram lah ka coung sak han.

Przyjmij upomnienie, Jerozolimo, aby moja dusza nie odstąpiła od ciebie, bym cię nie zamienił w pustkowie, ziemię bezludną.

9 Rasahu BAWIPA ni hettelah a dei, misur paw kacawirae khi e patetlah ahnimouh ni Isarelnaw kacawirae hah abuemlah he a khi awh han. Misur paw kakhikung ni a khi e patetlah na kut hah tangthung dawk bout tapu ei.

Tak mówi PAN zastępów: Wyzbierają resztkę Izraela aż do grona, jak winorośl. Sięgaj swoją ręką do kosza, jak zbieracz.

10 Api koe maw lawk ka dei pouh vaiteh, kâhruetcuetnae ka poe han. A hnânaw a tabuem awh dawkvah, thai thai awh hoeh. BAWIPA e lawk hah ahnimouh hane dudam e lah ao teh, thaingainae roeroe tawn awh hoeh.

Do kogo będę mówić i kogo ostrzegę, aby słyszeli? Oto ich uszy są nieobrzezane, tak że nie mogą słuchać. Oto słowo PANA uważają za hańbę i nie mają w nim upodobania.

11 Hatdawkvah, BAWIPA e lungkhueknae hoi ka kawi teh ka khang thai hoeh toe. Lam dawk kaawm e camonaw hoi a kamkhueng e nawsainaw koe ka kamnue sak, yuvâ roi ni hot teh a khang han, matawng kum kacuenaw ni hai a khang awh han.

Dlatego jestem pełen zapalczywości PANA, zamęczam się, aby [ją] powstrzymać. Wyleję ją zarówno na dzieci na ulicy, [jak] i na gromadę młodzieńców, gdyż będą pojmani – mąż z żoną, starzec z podeszłym w wieku.

12 A imlawnaw hoi a yunaw hai ayânaw koe koung ka poe han, ram thung vah kaawmnaw lathueng kai ni kut ka tha han toe, telah BAWIPA ni a dei.

Ich domy przypadną innym, także ich pola i żony, gdyż wyciągnę swoją rękę na mieszkańców tej ziemi, mówi PAN;

13 Kathoengca koehoi kalenpoung koe totouh, tami pueng ni a hounloun awh, profetnaw hoi vaihmanaw hai la awh hoeh, laithoe dei hoi a kâroe awh.

Gdyż od najmniejszego z nich aż do największego – wszyscy oddani są chciwości i od proroka aż do kapłana – wszyscy popełniają oszustwo.

14 Ka taminaw e a hmâ lah ahawi han doeh, ahawi han doeh ati awh teh, phouhoucalah a khet awh, hawi katang hoeh.

I leczą rany córki mego ludu [tylko] powierzchownie, mówiąc: Pokój, pokój! Ale nie ma pokoju.

15 Panuet ka tho e hno a sak awh navah a kaya awh maw. Kayak awh hoeh. Kayak roeroe awh hoeh. Minhmai kangna hai paling awh hoeh. Hatdawkvah, karawmnaw koe rawp awh van han, kai ni ahnimanaw ka rek toteh, ahnimanaw teh rahim lah a bo awh han telah BAWIPA ni ati.

Czy zawstydzili się, że popełnili obrzydliwość? Bynajmniej, wcale nie wstydzili się ani nie potrafili rumienić. Dlatego upadną wśród tych, którzy mają upaść. W czasie gdy ich nawiedzę, upadną, mówi PAN.

16 BAWIPA ni hettelah a dei, lam dawk kangdout nateh, khenhaw! ayan e lamruem hah pacei nateh, lam kahawi namaw ao telah pacei awh nateh, hote lam dawk dawn awh, telah pawiteh na muitha hanlah kâhatnae na hmu awh han. Hatei, nangmouh ni hote lam dawk ka cet awh mahoeh na ti awh.

Tak mówi PAN: Stańcie na drogach, spójrzcie i pytajcie o stare ścieżki, gdzie jest ta dobra droga – i idźcie nią, a znajdziecie odpoczynek dla waszej duszy. Lecz powiedzieli: Nie pójdziemy.

17 Kai ni nangmouh hanelah karingkung tami ka hmoun, mongka lawk thai awh! na ti pouh awh. Hatei, nangmouh ni, ka thai awh mahoeh na ti awh.

I ustanowiłem nad wami stróżów, [mówiąc]: Słuchajcie głosu trąby! Wtedy powiedzieli: Nie będziemy słuchać.

18 Hatdawkvah, miphunnaw thai awh haw, taminaw voi, ahnimanaw e lathueng ka phat hane hah pâkuem van awh.

Dlatego słuchajcie, narody; poznaj, o zgromadzenie, co się wśród nich dzieje.

19 Oe talai, thai haw! hete taminaw lathueng vah, ronae ka pha sak han toe, amamouh ni a pouknae a paw letlang ni bangkongmaw kaie lawk hoi kâlawk a pahnawt awh.

Słuchaj, ziemio! Oto sprowadzę nieszczęście na ten lud – owoc jego myśli, gdyż nie słuchał moich słów ani mego prawa, ale je odrzucił.

20 Sheba e hmuitui hoi kho hlanae koehoi e kacingtui ka radip e kai ni bangmaw ka ti nahan. Nangmae hmaisawi thuengnae ka dâw mahoeh, sathei thuengnae ni ka lunghawi sak mahoeh.

Na cóż mi kadzidło z Szeby i cynamon wonny i wyborny z dalekiej ziemi? Wasze całopalenia nie są [dla mnie] przyjemne i wasze ofiary nie podobają mi się.

21 Hatdawkvah, BAWIPA ni hettelah a dei, hete taminaw hmalah tâlaw nahan ka ta pouh han. A napanaw hoi a canaw ni a tâlaw awh han, imri hoi huikonaw rei a rawk awh han, ati.

Dlatego tak mówi PAN: Oto kładę przed tym ludem przeszkody, o które potykać się będą ojcowie wraz z synami; sąsiad i jego przyjaciel zginą.

22 BAWIPA ni hettelah a dei, khenhaw! atunglae ram koehoi ransanaw a tho toe, talai poutnae koehoi miphun kalenpoung kamthaw toe.

Tak mówi PAN: Oto nadciągnie lud z ziemi północnej, wielki naród powstanie z krańców ziemi.

23 Pala hoi tahroe patuep awh teh, tamikathout, pahrennae roeroe ka tawn hoeh naw lah ao. A pawlawk teh tuipui pawlawk patetlah ao teh, marang dawk a kâcui awh teh, tamipueng senehmaica a kâmahrawk awh teh, Oe! Zion canu, nang tuk hanlah a tho awh toe, ati.

Łuk i włócznię trzymają, są okrutni i bezlitośni. Ich głos huczy jak morze i na koniach jeżdżą, gotowi jak jeden mąż do walki przeciwko tobie, o córko Syjonu!

24 Ahnimae kamthang ka thai awh navah, ka kut tha pouk a bo. Runae teh manu ni ca khe patawnae a khang e patetlah khik na moum toe.

Gdy usłyszeliśmy wieść o nich, nasze ręce osłabły, ogarnęły nas trwoga i ból, jak u rodzącej.

25 Kahrawng tâcawt awh hanh, lam dawk hai cet awh hanh awh, tarannaw koe tahloi ao, avoivang taki a tho.

Nie wychodźcie na pole i nie idźcie po drodze, bo miecz wroga [i] strach dokoła.

26 Oe! Ka tami canunaw voi, buri kâkhu awh nateh, vaiphu dawk kamawp awh nateh, capa buet touh dueng kadout e ka khai e patetlah kap awh. Bangkongtetpawiteh, vaitalahoi karaphoekung teh maimae lathueng a pha han toe.

Córko mojego ludu, przepasz się worem i tarzaj się w popiele. Urządź sobie żałobę [jak po] jedynaku, gorzką żałobę, bo nagle spadnie na nas niszczyciel.

27 Ka taminaw katanoukkung hoi pakhingpalang hanelah na sak, telah pawiteh doeh ahnimae nuencang hah na pathoup thai awh tih.

Ustanowiłem cię basztą i wieżą wśród mego ludu, abyś poznał i zbadał jego drogi.

28 Ahnimouh teh a lungpata awh ni teh tarankathaw e, tamthoe kadeinaw doeh, rahum hoi sum patetlah ao awh teh, abuemlahoi kahawihoehe dueng katâcawtkhaikung lah ao awh.

Wszyscy są ogromnie krnąbrni, postępują jak oszczercy. [Są jak] miedź i żelazo; wszyscy są skażeni.

29 Konlawk hai hmai dawk a kahma toe, hmaipho hai a tum toe. Tamikathoutnaw teh kangcing awh roeroe hoeh rah.

Miech uległ zużyciu, ołów od ognia niszczeje; na próżno przetapia [go] hutnik, bo źli nie zostali oddaleni.

30 Hotnaw teh BAWIPA ni a pahnawt toung dawkvah, ayânaw ni nguneinaw telah ati pouh awh han, telah ati.

Będą nazwani srebrem odrzuconym, bo PAN ich odrzucił.