Thuchihbu 9
1 Chihna kiti hin a-in akisahdoh in, khompi sagi jen atungdoh tan ahi.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Chihna kiti hin, neh le chah ding gancha phabep akitha jin, lengpi twi jong lhumkeijin ahel-in, chule chihna kiti hin an-nehna ding dokhang jeng jong atungdoh tan ahi.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Munsang laiya kon’in khopi sung mihoa kon chun, mikou din asohte asol in ahi.
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Koi hileh milham a umjouse, “Kakom’a hung hen,” tin akousah in ahi. Chule koi hileh alungthim bei tapou chu, kou-un, ati.
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 “Hung un, kaneh ding khel in neuvin, kadon ding khel in lengpitwi don un.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Milham in umhih'un, giltah in hetkhenna neijin hinkho mang un,” ati.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Mi munem’a noisea, adih bolsah teiding gopan jong kisuh khahna aneilo-bep ahi.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Hijeh chun mi munem pum-a adih bolsah teiding go-hih in, ajeh chu nahin mudalo thei ahi. Hinlah miching chu hil lechun nangailua pang jo-ding ahi.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Miching chu nahil chan’a ching cheh cheh ding, hibang chun midih jong nahil chan’a ching cheh ding ahi.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Pakai ginna hi chihna bulpi ahin, mithengpa hetna nei chan chun giltah’a thu ahetdoh ahi.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Ajeh chu keima jal’a na hinkho sao chom ding, na hinkho sunga nakum jong kibe tei ding ahi.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Na chihna chu nangma goh-keuseh ding ahin, midang noisena nanei le mona chu na changseh a nakipoh ding ahi.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Numei ngol kiti chu akam tam in, amanu chu pannabei le jum helou ahi.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Amanu chu a-in kot phunga atoujin, kholai jenga jong mundoh lai a bou atoujin ahi.
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Amanun mi ama kincheh a kisalel akom’a hung kijot hochu “akou jin,”
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Chule milham ho kom’a chun kakom’a hung un tin, akouvin, lungthim beija umjouse tin akoujin ahi.
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 “Aguh’a kidon twi hi alhum in, aguh a kineji changlhah jong lungkim umtah ahi,” ati.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
