< Thuchihbu 17 >

1 Insunga kiboina pum’a golvah bolsang in, an-keoseh kineh a lungmonga um aphajoi.
Melhor é um bocado secco, e com elle a tranquillidade, do que a casa cheia de victimas, com contenda.
2 Soh chingtah chu apupa chapa ahin, chule adihlouva chonpa chunga jong vaihom in apang jin, hiche sohpa chu apupa nei le gou aboncha achapate toh sopi khat banga kihom ding ahi.
O servo prudente dominará sobre o filho que faz envergonhar; e entre os irmãos repartirá a herança.
3 Thil solna bel chu dangka solna kimang ahin, mei-khuh sung hi sana solna ahi. Hinlah Pakai hi lungput aboncha patepna ahi.
O crisol é para a prata, e o forno para o oiro; mas o Senhor prova os corações.
4 Miphalou in akamsunga thilphalou seipa thusei bou angai nom in, chule mijou in jong jou le nal thoa leigui kilehpel chu angai nom in ahi.
O malfazejo attenta para o labio iniquo: o mentiroso inclina os ouvidos á lingua maligna.
5 Vaicha noisea tot chaveipa chun asempa Pathen ataitom ahin, mi vangset pat’a kipah chun gimbolna ato tei ding ahi.
O que escarnece do pobre insulta ao que o creou: o que se alegra da calamidade não ficará innocente.
6 Tehseho ding in atute hi alallukhuh-u ahin, chapate loupina hi apateu ahi.
Corôa dos velhos são os filhos dos filhos; e a gloria dos filhos são seus paes.
7 Mingol ho din thu ngaitah’a kisei hi pannabei ahin, milen milal te ang sunga jou le nal’a thu kisei jong pannabei ahibouve.
Não convem ao tolo o labio excellente: quanto menos ao principe o labio mentiroso.
8 Aguh’a thilpeh kiti hi apepa din vangbohna tobang ahin, hijeh chun achena jousea khang ding ahi.
Pedra preciosa é o presente aos olhos dos que o recebem; para onde quer que se volver, servirá de proveito.
9 Koi hileh suhkhelna ngaidam thei chun, ngailutna angaichat jing ahin, hinlah miphul phul pan vang gol le pai akikhenpi jin ahi.
O que encobre a transgressão busca a amizade, mas o que renova a coisa, separa os maiores amigos.
10 Mingol jakhat vei akichup sang in, thil hetthemna neipa ding in akihilna jeng jong asanji ahei.
Mais profundamente entra a reprehensão no prudente, do que cem açoites no tolo.
11 Engsetna nei mi chun doumah jeng ahol le jin, amatoh kitoh ding in sottol engse ahung lo jitai.
Na verdade o rebelde não busca senão o mal, mas mensageiro cruel se enviará contra elle.
12 Mikhat in mingol khat angol pat’a akimaitopi sang in, savom nou akilo-doh nungsanga api kimaitopi aphajoi.
Encontre-se com o homem a ursa roubada dos filhos; mas não o louco na sua estulticia.
13 Mihem in thilpha khat thilsea alethuh teng, a-insunga thilse cheng jing ding ahi.
Quanto áquelle que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.
14 Kitoma ahung um teng twiput tobang'in ahung pot jin, ajeh chu kitomona aso masanga kikhen tel aphajoi.
Como o que solta as aguas, é o principio da contenda, pelo que, antes que sejas envolto, deixa a porfia.
15 Athemmo lha kanga athem-jo mo chansahna hileh, Pakai dinga anitah lhonna dei umlou ahi.
O que justifica ao impio, e condemna ao justo, ambos são abominaveis ao Senhor, tanto um como o outro.
16 Lungthimbei mingol in chihna kichohna ding sum akhol ngei poi.
De que serviria o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que não tem entendimento?
17 Golngai chun phattin in mi alungset in, sopi kiti hi akitho khom dinga hung peng ahi.
Em todo o tempo ama o amigo; e para a angustia nasce o irmão.
18 Lungthim neilou mihem chu bat-san apang jin, hitichun aheng akom hoa batsah nan apang bep e.
O homem falto d'entendimento dá a mão, ficando por fiador diante do seu companheiro.
19 Suhkhel ding ging lou mihem chun kinah baotam adei ahin, ain kotpi paopia kiletsah pan manthahna jeng agon ahibouve.
O que ama a contenda ama a transgressão; o que alça a sua porta busca a ruina.
20 Mihem lungput dihlou kiti chu akhang thei pon, jou le nal seija pang kamsung jong vangsetna’a lhalut teiji ahi.
O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a lingua dobre virá a cair no mal
21 Chapa ngol hi ahingpa dinga gimna bep ahin, hiche mingolpa hing chu akipah thei poi.
O que gera a um tolo para a sua tristeza o faz; e o pae do insensato não se alegrará.
22 Lung kipana hi damna pipen ahin, lamvaija um chu gu le chang dinga doulal um ahi.
O coração alegre serve de bom remedio, mas o espirito abatido virá a seccar os ossos.
23 Thu adih a tan sang in, miphalou hon sum-guh ane jiuvin, thudih chu achekhel sah jitauve.
O impio tomará o presente do seio, para perverter as veredas da justiça.
24 Thil jouse hetthemna nei mi chun chihna lam jeng aven, ajon in, hinlah mingol chun leiset kol mang avelen ahi.
No rosto do entendido se vê a sabedoria, porém os olhos do louco estão nas extremidades da terra.
25 Chapa in apa lunggimna asodoh peh in, anu dinga gimna tah ahi.
O filho insensato é tristeza para seu pae, e amargura para a que o pariu.
26 Midih ahilou lam’a leosah kiti apha pon, vaihom milen milal jep ding jong thildih ahipoi.
Não é bom tambem pôr pena ao justo, nem que firam os principes ao que obra justamente.
27 Thu kisei ngaija chu hetna anei jin, chule lungneng tah’a thusei mi chun hetkhenna anei ahi.
Retem as suas palavras o que possue o conhecimento, e o homem d'entendimento é de precioso espirito.
28 Mingol jeng jong thipbeh cha aum teng, miching bang in akigel jin, hitobang michun akam akeh lou teng, miching tah bang in akigel-ji bouve.
Até o tolo, quando se cala, será reputado por sabio; e o que cerrar os seus labios por entendido.

< Thuchihbu 17 >