Job 30

1 Ahinlah tun vang apateu kelngoi chinga pang kauicha ho toh lhaikhom dinga jong lhing joulou mihem, kasanga dong jo golhang khangdong ho nuisat bep in kaum doh tai.

Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.

2 Amaho khu keija dinga tamtah'a pha ahiuvin, hiche ho chu von sesa lungset um ahiuve.

Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;

3 Amaho chu akel thoh jeh uva gong ahiuvin, chuleh nel phai gam mihem chen louna leh gaso talou leiset muthim gam'a chu jam ah ahiuve.

Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,

4 Hiti chun amahon hamboh lah a konin gamlah a na eng ho chu akilo uvin chuleh muntheh phung jung ho chu akilah un anejiuve.

og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.

5 Amaho chu mihem kiloikhom na a konna kidel mangah ahiuvin, chuleh gucha ahijeh uvin mihem ten amaho chu asamse jiuvin ahi.

Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.

6 Hiti chun gom kokhuh thuhtah tah lah a timul thou pumin leiko lah leh songpi ho lah a chun ching uve.

Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;

7 Amaho chu hamboh lah a sa loupitah a aum bangun a ao chehchuh jiuvin thahpi ho noija chun alhaikhom jiuve.

og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;

8 Amaho chu kiloikhomna a kon kipaidoh mingol minbeiho ahiuve.

ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.

9 Chuleh tun amahon pao ngeilou louvin isah loutah in einuisat jiuvin eiphin phin jiuve.

No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.

10 Amahon iman eisep pouvin chuleh kamaija chil set khumpeh ding tailouvin kakomah ahung pouve.

Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.

11 Ijeh inem itile Pathen in kathal khao eisattan peh in aman eisuhnem ahin, hijeh a chu thuneina umnaho jouse chu apaimang u ahi.

Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.

12 Hiche akideldoh ho chun kamaichang tah a eidoudal un, kilhon changnam pet dingin eisol un chuleh kalampi ah thang eikampeh uve.

Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.

13 Amahon kalamlhah jouse eikha peh un chule keiman eikithopi ding koimacha kaneilou ahet jeh uvin eisuhmang nathei diuvin abolthei jouseu abol'un ahi.

Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.

14 Amaho muntinna konin kakomah ahungun keima kalhah suh pet in amaho kachungah akichom uve.

Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.

15 Tun vang kicha tah in kahingin eikijabol najouse huilah a akithe mangin kanei leh kagou jouse meilhang kitol mang bangin amangthah soh tai.

Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.

16 Chuleh tua hi kahinkho along mang ahitan, kanikho ho jong genthei hesoh nan eihen den tai.

No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.

17 Jan teng kagu kachang ho natnan alodim jin hichun tang louhel in eichip eichip ji'e.

Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.

18 Khuthat tah in Pathen in ka sangkhol eilah peh in ka sangkhol ngong ah eimanchah kheh in ahi.

Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.

19 Aman bonlhoh lah a eisep lut in keima hi leivui leh vutvam sanga jong panna beijo kahi.

Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.

20 Nahenga hung tao kahi O Pathen, ahinlah nangin nei donbut pon, namasang a ding kahin, ahin nangin vet ding'in jong neigo poi.

Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.

21 Keija dinga lungsetna beihel nahung hitai. Nathahat na chu kei engbol nan namange.

Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.

22 Nangin chimpei lah a neisep lut in chuleh huipi kinong in nei sumange.

Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.

23 Chuleh nangin mihing jouse lhunna kathina ding munna chu neisol ahi ti kahei.

Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.

24 Tahbeh mongin genthei hahsatna a kithopi ngaicha ahung tao tengule koima cha hiche genthei thoh ho lang ngan kihei pouvinte.

Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?

25 Hahsatna toh ho dinga kapji kahi lou ham? Vaicha genthei tedinga nasatah a ka genthei pi ji hilou ham?

Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?

26 Hijeh chun thilpha kave jin ahinlah hiche sang chun thilphalou joh chu ahung jin ahi.

Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.

27 Kalungthim agentheijin chuleh cholngahna kanei theipoi. Kagentheina nikho te hin eisu genthei lheh e.

Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.

28 Nisavah umlouna muthim lah a kavah len mipi kigol toh chet lah a kadingin kithopi ngaichan kakap e.

Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.

29 Hiche ho khellin keima gam-ui sopipa simbupi toh kikoppan eiki ngaiton ahi.

Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.

30 Kavun ho aduplha soh tan chule kagu kachang ho jouse khosih in kati apeh henhun e.

Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.

31 Ka selangdah gin in jong lungkham la ahin sa in katheile gin jong kana ogin in aginge.

Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.