Ezekiel 14
1 Hitah chun Israel sunga lamkai phabep kahenga ahungun, hitia amaho kakoma atou pet un,
Et venerunt ad me viri seniorum Israel, et sederunt coram me.
2 Kahenga Pakaija konin hiche thuhi ahung lhunge.
Et factus est sermo Domini ad me, dicens:
3 Mihem chapa, hiche lamkai hohin alungsung uva milim doi kisemthu akitun u ahi. Amahon chonsetna alhuh nadiu thilho chu akol chahkheh un ahi. Ipi jeh a athum nau chu kangai peh ding ham?
Fili hominis, viri isti posuerunt immunditias suas in cordibus suis, et scandalum iniquitatis suæ statuerunt contra faciem suam: numquid interrogatus respondebo eis?
4 Hiche hi thaneitah Pakai thusei ahi tin seipeh in. Israel mipi ten alungthim sung uva milim doi kisemthu akitun soh kei u ahi. Chonsetna lha ahitauvin, chuti chun amaho themgao ho koma thu aga dong jiuve.
Propter hoc loquere eis, et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus: Homo, homo de domo Israel, qui posuerit immunditias suas in corde suo, et scandalum iniquitatis suæ statuerit contra faciem suam, et venerit ad prophetam interrogans per eum me: ego Dominus respondebo ei in multitudine immunditiarum suarum:
5 Hijeh a chu Pakai keiman, amaho chu nasatah a amilim doi hou nauva akhol khom jat dungjui ja kahin donbut diu ahi. Hiche ho kidah dah um amilim doi hounauva konna kamite lungthim leh alungchang u kakhum khom theina ding uva kabol dingu ahi.
ut capiatur domus Israel in corde suo, quo recesserunt a me in cunctis idolis suis.
6 Hiche jeh chun Israel mipite chu seipeh in, hiche hi thaneitah Pakai thusei ahi. Kisih unlang namilim doi hou nauva konin kihei mangun. Chuleh kidah dah um nachonset nau chu ngau vin.
Propterea dic ad domum Israel: Hæc dicit Dominus Deus: Convertimini, et recedite ab idolis vestris, et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras.
7 Kei Pakaiyin Israel insung mi hihen, gamdang mi hijongle, keima eipaija alungchang uva milim doi kitundoh a chonsetna lha ho, chule kei thuhil ngaicha a themgao ho koma che jouse agoma donbutna kapeh ding ahi.
Quia homo, homo de domo Israel, et de proselytis quicumque advena fuerit in Israel, si alienatus fuerit a me, et posuerit idola sua in corde suo, et scandalum iniquitatis suæ statuerit contra faciem suam, et venerit ad prophetam ut interroget per eum me: ego Dominus respondebo ei per me.
8 Hitobanga chon miho douna a kahung kiheija amaho dinga tijat umtah vetsahna kapeh a, kamite a konna amaho hi kasuhmang jeng ding ahi. Hiteng chule nangin keihi Pakai kahi ti nahin hetdoh ding ahi.
Et ponam faciem meam super hominem illum, et faciam eum in exemplum, et in proverbium, et disperdam eum de medio populi mei: et scietis quia ego Dominus.
9 Chuleh ijemtia themgaopa thusei dinga akijou klhep lhah khah tah a ahileh, hiche themgao pachu keima Pakaiyin kajou lhep jeh hiding ahi. Keiman hiche themgao pa chunga chu kakhut tum kahin lap sanga, Israel mite lah a konna amaho chu kasat lhah ding ahi.
Et propheta cum erraverit, et locutus fuerit verbum: ego Dominus decepi prophetam illum: et extendam manum meam super illum, et delebo eum de medio populi mei Israel.
10 Themgao lhem ho leh amaho lamkai ngaichaho jouse chu achonset nau jeh a talen kapeh soh kei diu ahi.
Et portabunt iniquitatem suam: iuxta iniquitatem interrogantis, sic iniquitas prophetæ erit:
11 Hitia hi Israel mipi te keija konna vahmang kit talou hel diu ahi. Amaho leh amaho chonsetna a kisuboh kit talou diu ahi. Amaho chu kamite hiuva chuleh keima a Pathen u kahi ding ahi, tia Pakai kitipa keiman kaseidoh ahi.
ut non erret ultra domus Israel a me, neque polluatur in universis prævaricationibus suis: sed sint mihi in populum, et ego sim eis in Deum, ait Dominus exercituum.
12 Chutah chun hiche thusei hi kahenga Pakaija kon in ahung lhunge.
Et factus est sermo Domini ad me, dicens:
13 Mihem chapa, gamsung khat a mite chu kei dounan hung chonse kha ta leu, keiman amaho suhchipna dinga kakhut kahin lap a aneh hol nau lampi kasuhtang peh a, mihem leh gancha agoma suhmang nadinga kel kalhah sah ding ahi.
Fili hominis, terra cum peccaverit mihi, ut prævaricetur prævaricans, extendam manum meam super eam, et conteram virgam panis eius: et immittam in eam famem, et interficiam de ea hominem, et iumentum.
14 Noah, Daniel chule Job ho jeng jong achonphat nauvin midang khat jong ahuhhing jou pouvin, amavang amaho changseh bou akihuhhing jou uve, tin thaneitah Pakaiyin aseije.
Et si fuerint tres viri isti in medio eius, Noe, Daniel, et Iob: ipsi iustitia sua liberabunt animas suas, ait Dominus exercituum.
15 Ahilouleh keiman gamsa ho chu agamsunga kadel khum sah a miho chu athauva chuleh agam chu mi chen louna gam aso uva, chuleh koiman ajot le ngamlou ding ahitai. Ajotpa le ho dinga kichat tijat um kahisah thei ahi.
Quod si et bestias pessimas induxero super terram ut vastem eam; et fuerit invia, eo quod non sit pertransiens propter bestias:
16 Adihtah mong mongin, keiman kahin laisen pasal thum ana umkhom kha tajong leu achapa teu leh achanu teu huhdoh jou pouvintin, amaho changseh bou kihuhdoh uva, amavang agamsung uhi ahomkeu kiso ding ahi.
Tres viri isti si fuerint in ea, vivo ego, dicit Dominus Deus, quia nec filios, nec filias liberabunt: sed ipsi soli liberabuntur, terra autem desolabitur.
17 Ahilouleh agamsung douna a gal kahin pohlut khuma chule mihem leh ganchaho sumang dinga melma sepaite kahin sollut khum thei ahi.
Vel si gladium induxero super terram illam, et dixero gladio: Transi per terram: et interfecero de ea hominem, et iumentum:
18 Adih tahbeh mongin keima kahin laisen tin thaneipen Pakijin aseije. Pasal thum ana umkhom jong leu amaho chapate leh chanuteu huhdoh jou pouvintin, amaho changseh bou kihuhdoh jou diu ahi,
et tres viri isti fuerint in medio eius: vivo ego, dicit Dominus Deus, non liberabunt filios, neque filias: sed ipsi soli liberabuntur.
19 Ahiloule keiman kalungsatna hi agamsunga natna hi kasunlhah khuma chuleh hiche natna chun mihem leh gancha kibanga athagam sah thei ahi.
Si autem et pestilentiam immisero super terram illam, et effudero indignationem meam super eam in sanguine, ut auferam ex ea hominem, et iumentum:
20 Atahbeh mongin keima kahin laisen tin thaneipen Pakaiyin aseije. Noah, Daniel, Job ho ana umun, amahon amaho chapte leh achanuteu ana kihuhdoh jou pouve. Achonphat nauvin amaho bouseh akihuhhing jouvun ahi.
Et Noe, et Daniel, et Iob fuerint in medio eius: vivo ego, dicit Dominus Deus, quia filium, et filiam non liberabunt: sed ipsi iustitia sua liberabunt animas suas.
21 Tun thaneipen Pakai thusei chu hiche hi ahi. Jerusalem chunga hiche engbolna hoise tah tah liho hung lhung ding hi ichan a tijat um hiding hitam? Gala kisat a kel lha, gamsaho, chuleh natna hise amanu amite leh aganchate jouse sumang dinga hung lhung ding ahi tin aseije.
Quoniam hæc dicit Dominus Deus: Quod et si quattuor iudicia mea pessima, gladium, et famem, ac bestias malas, et pestilentiam immisero in Ierusalem ut interficiam de ea hominem, et pecus:
22 Ahijeng vang'in ahing doh umnalai ding ahin, amaho chun Babylon langa delmanga umdinga nangma nung ahin jui diu ahi. Itobang tah a migilou hiuvem? ti nangin namit tah a nahin mu ding, hiteng chule keiman Jerusalema ipi kabol ding ham ti nahet doh thei ding ahi.
tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios, et filias: ecce ipsi ingredientur ad vos, et videbitis viam eorum, et adinventiones eorum, et consolabimini super malo, quod induxi in Ierusalem in omnibus, quæ importavi super eam.
23 Nangin amaho nakimuto pi tengleh aum chanu nahin mu a, hitobang thil hohi ajeh beija kabol ahilou chu nahin hetdoh ding ahi tia keima thaneipen Pakaiyin kasei ahi.
Et consolabuntur vos, cum videritis viam eorum, et adinventiones eorum: et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia, quæ feci in ea, ait Dominus Deus.
