Potdohbu 33

1 Pakaiyin Mose henga thu aseijin, “kipat doh inlang che touvin, nangma chule Egypt gam'a konna nahin puidoh mite jouse jao nan, Abraham, Isaac chule Jacob henga kana kihah silna, na son na chilhha te ka peh ding ahi tia ka seina gam khu jon tauvin, ati.”

Potem PAN mówił do Mojżesza: Idź, wyrusz stąd, ty i lud, który wyprowadziłeś z ziemi Egiptu, do ziemi, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Dam ją twemu potomstwu.

2 “Keiman na masang lama vantil khat ka sol ding, chuteng keiman Canaan mite, Amor mite, Hit mite, Periz mite, Hivi mite, Hit mite chule Jebus mite abonchauva ka deldoh gam hel ding ahiuve, ati.”

Poślę przed tobą Anioła i wyrzucę Kananejczyka, Amorytę, Chetytę, Peryzzytę, Chiwwitę i Jebusytę;

3 “Bongnoi le khoiju lonna gam khu jon taovin lang, ahin ka tahsa taha ka lhonpi lou ding nahi. Ajeh chu na louchal jeh'a lampi a ka moh suhgam jeng thei nahi, ati.

Do ziemi opływającej mlekiem i miodem. Lecz [sam] nie pójdę z tobą, bo [jesteś] ludem twardego karku, bym cię w drodze nie wytracił.

4 Mipin jong thu kisei awgin chu ajah doh phat uvin akap lha gam tauvin ahi. Mikhat jouse khat jeng cha jong a kivon na ngai yin a kivon ta pouvin ahi.”

Gdy lud usłyszał te złe wieści, zasmucił się i nikt nie włożył na siebie swoich ozdób.

5 “Pakaiyin Mose henga thu aseijin, Israel chate jouse henga seiyin, mi louchal te na hiuvin, bangkah khat na lhon tou pi jong leu, na louchal jal uva ka suhgam hel thei na hiuve, tun nangma chung cheh a na kivon na chengse'u sutlha uvin lang, chu teng keiman nangho lamhil ding dan na hin het them diu ahi, ati.”

PAN bowiem powiedział do Mojżesza: Powiedz synom Izraela: Jesteście ludem twardego karku. Przyjdę niespodziewanie pośród ciebie i wytracę cię. Teraz więc zdejmij z siebie swoje ozdoby, abym wiedział, co mam ci uczynić.

6 Chuin Horeb molsang akon in Israel chaten achung'uva kai akivon na jouse'u asut lha'u vin ahi.

I synowie Izraela zdjęli swoje ozdoby przy górze Horeb.

7 Mose'n jong ponbuh chu ana lang jing chule hichu ngah mun apat ki gamlha thim khat a ana son ji ahiye. Ponbuh chu kikhop khomna ponbuh ahin, miholah a koi hijong le Pakai holnom chan chu ngahmun pamlama ponbuh ki song lama chu ga che teitei ding ahi, ati.

A Mojżesz wziął namiot i rozbił [go] poza obozem, z dala od obozu, i nazwał go Namiotem Zgromadzenia. Każdy, kto chciał się poradzić PANA, wychodził do Namiotu Zgromadzenia, który był poza obozem.

8 Mose jong chu ponbuh akonna ahung potdoh teng mipi abonchauvin ading doh jiuvin, mjouse jong chu ama ama kotpi phungbula ding den soh keijuva, Mose jong ponbuh asung lha kahsea mipin jong avet mang kei u ahi.

A gdy Mojżesz wychodził do namiotu, cały lud powstawał i każdy stał u wejścia do swego namiotu, i patrzył na Mojżesza, aż wszedł do namiotu.

9 Chuin Mose jong ponbuh sung alut jiteng meibol chu ahung kitollut jin, kotpi phunga chun akitang den jin, chuteng Pakaiyin Mose chu akihoulim pijin ahi.

Gdy Mojżesz wchodził do namiotu, słup obłoku zstępował i stawał u wejścia do namiotu, i [PAN] rozmawiał z Mojżeszem.

10 Mipiho jousen hiche meilhang kotpi phunga ahung kitan den amujiteng ule, Mipi jong abon chaovin ading doh uvin, amimal cheh in ama kotpi phung bul cheh a chibai aboh jiuvin ahi.

A cały lud widział słup obłoku stojący u wejścia do namiotu. Wtedy cały lud powstawał i oddawał pokłon, każdy u wejścia do swego namiotu.

11 Mikhat in aloipa ahoulimpi bang bang in Pathen in Mose chu ahoulim pijin ahi. Mose jong ponbuh sunga ahung sunglhah kit teng, ama lhacha a pang leji Nun chapa Joshua jong hiti chun aum den jitai.

I PAN rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak człowiek rozmawia ze swoim przyjacielem. Potem [Mojżesz] wracał do obozu, a jego sługa Jozue, syn Nuna, młodzieniec, nie opuszczał namiotu.

12 Mose'n Pakai henga aseijin, ven! Nangmatah in kajah a nasei ahi. Hiche mite hohi hinpui touvin tin naseiyin, ahinlah amahola a hi koipen toh neisol ding ham ti neiseipeh pon ahi. Ahinlah nangman naseiyin, keiman nangma hi hetsahna kapeh nahin chule nangman nasei jin keima lunglhaina vang nachang e nei tinai, ati.

I Mojżesz powiedział do PANA: Oto mówisz mi: Prowadź ten lud, a nie oznajmiłeś mi, kogo poślesz ze mną. Ponadto powiedziałeś: Znam cię po imieniu, znalazłeś też łaskę w moich oczach.

13 Tun nangma mitmua lunglhaina kachan tah a ahile, nahenga kahung taove, nangma kahetthem jinga chule namitmua jong lunglhaina kachan jing theina ding in, lamdih a kipugina ding jouse abonchan neihil inlang, amaho jong hi nagma mite ahiuve tijong hin sumil hih hel in, ati.

Teraz więc, jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, ukaż mi, proszę, twoją drogę, żebym cię poznał i żebym znalazł łaskę w twoich oczach. Zważ także, że ten naród jest twoim ludem.

14 Pakaiyin aseijin, kami umpi nachun nalhon pi jing ding ahi. Hiche akonna chu nangma choldamna kachansah teiding nahiye, ati.

I PAN odpowiedział: Moje oblicze pójdzie przed tobą i dam ci odpoczynek.

15 Mose'n jong Pakai henga aseijin, ahinaije, nangma umpi na chun neilhonpi jing louva ahile hiche munna pat hin neipuidoh dajeng taovin ati.

[Mojżesz] powiedział do niego: Jeśli twoje oblicze nie pójdzie [z nami], nie wyprowadzaj nas stąd.

16 Keima kahin chule namite jouse ahin nangma mitmua lunglaina kachang uve tihi iti kihetdoh thei ding ham? Neilhon piteng ule keima ho hi atumbeh a neigel na'u ahin, keima ka hin chule namite abonchauva leiset chunga midang jouse akonna a tumbeh mong mong ka hitauve tihi ka het doh thei lou diu ham, ati.

Po czym bowiem będzie można poznać, że ja i twój lud znaleźliśmy łaskę w twoich oczach? Czy nie [po tym], że pójdziesz z nami? W ten sposób ja i twój lud będziemy wyróżnieni spośród wszystkich ludów, które są na ziemi.

17 Chu in Pakaiyin Mose henga aseijin, “Na seidohsa hi keiman ka bol ding ahi. Ajeh chu kamit mua lunglhaina nachan ahin, hiche jeh chun keiman nangma ka het chenset na hitai,” ati.

I PAN powiedział do Mojżesza: Uczynię także to, o czym mówiłeś, bo znalazłeś łaskę w moich oczach i znam cię po imieniu.

18 Mose'n jong asei jin, ka hung tauve,” na loupina ka heng'a kilah sah tei teijin ati tan ahile.”

[Mojżesz] powiedział też: Ukaż mi, proszę, twoją chwałę.

19 Pakaiyin adonbut in ajah a, “Ka loupi na aboncha na masang lama ka kitolsah ding, na masang lama pakai min ka sam phong peh ding, chule ka lungsetna chu na chan jing ding, hepi na jong nangma kachansah ding naiye,” ati.

A [on] odpowiedział: Sprawię, że cała moja dobroć przejdzie przed twoją twarzą, i wypowiem imię PANA przed tobą. Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję.

20 Chuin aman aseijin, “Ahinlah kamai vang namu thei lou ding ahiye, ajeh chu mihem koihile kamai muchan chu thijeng ding ahi,” ati.

I dodał: Nie będziesz mógł widzieć mego oblicza, bo nie może człowiek ujrzeć mnie i pozostać przy życiu.

21 Pakaiyin aseijin, Ven! “Ka komma a onglaija hin hung ding inlang, hiche songpi chunga hi nadin ding ahiye.”

PAN mówił dalej: Oto miejsce przy mnie, staniesz na skale.

22 “Ka loupina ahung kitol teng le keiman songpi kikah a kasel ding, hiche laimunna chu kasel jing ding keiman kadalhah teng le bou kahoh doh kit ding ahi,” ati.

A gdy będzie przechodzić moja chwała, postawię cię w rozpadlinie skalnej i zakryję cię swoją dłonią, aż przejdę.

23 “Ka dalhah teng le keiman ka hin hoh doh ding, chuteng kanung lam bou namu ding, itinama jong le kamai vang namu thei lou ding ahi,” ati.

Potem odejmę dłoń i ujrzysz mnie od tyłu, ale moje oblicze nie będzie widziane.