< Saam 147 >

1 Bawipa taw kyihcah lah uh. Ningmih Khawsa venawh kyihcahnaak laa sak ve leek nawh amah zoeksang doena kyihcah ve zeel aham awm mah hy!
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Bawipa ing Jerusalem ce thawh tlaih nawh; thlang a qam na ak pla Israelkhqi ce cawi tlaih hy.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 Kawlung ak kqek khqi ce qoei sak nawh a ngawha khqi ce zeen pehy.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 Aihchikhqi boeih ce noet nawh ang ming ing khy boeih hy.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Bawipa taw bau soeih nawh, ak tha awm soeih hy; a simnaak ing dytnaak am tahy.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 Dung voeng na ak awm thlangkhqi ce Bawipa ing dawm a hlai hy, cehlai thlakchekhqi cetaw dek na khawng hy.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Zeel awi kqawn doena Bawipa venawh laa sa lah uh; tingtoeng ningnih Khawsa venawh tumding tum lah uh.
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 Khawnghi ce myi ing zawl hy; khawmdek awh khaw tlan sak nawh tlangkhqi awh sai cawt sak hy.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 Khqin ce buh pe nawh vangaak ca ak khy khqi awm buh pehy.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 Anih a zeelnaak taw meqang ak thaawmnaak awh amni, ak kawzeelnaak awm thlanghqing a khawkhqi awh amni;
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 Bawipa a zeelnaak taw amah ak kqihkhqi ingkaw amak dyt thai a lungnaak ak ngaih-ukhqi ak khan awh ni a awm.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Aw Jerusalem, Bawipa ce zoeksang lah; Aw Zion, na Khawsa ce kyihcah lah,
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 anih ing na vawk chawh tlangkhqi ce zoseennaak pehy.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Na qamqi ak khan awh qoepnaak sai nawh buh ak tui soeih ing nak phoen phyi law sak hy.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 Ak awipeek ce khawmdek awh nuk tyi law nawh; ak awi ce ang tawnna dawng hy.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 Vyl ce tuu myi amyihna theh nawh maikhu amyihna vyl pai bawk ding sak hy.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 Reel ce lunkqel amyihna hlah hy. Tuikhal a dingnaak awh u nu ak dyi thai kaw?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 Ak awi ce tyi nawh tui na zut sak hy; zilhding law sak nawh, tui ce lawng hy.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 Jakob a venawh ak awi ce dang pe sak nawh a cawngpyinaak awi ingkaw ak awitlyhnaak ce Israel a venawh dang sak hy.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Qapchang thlang a hamna ve ve am sai pehy, cekkhqi ing a cawngpyinaak awi ce am sim uhy. Bawipa taw kyihcah lah uh.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

< Saam 147 >