Marka 4
1 Cekcoengawh Jesu ing tuili kengawh thlang cawngpyi tlaih bai hy. A venawh ak cun thlang kqeng ce a kqeng soeih a dawngawh lawng khuina kun nawh ngawi hy, cawh thlangkqeng taw tuili kengawh awm uhy.
Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
2 Nyhtahnaak awi ing cekkhqi ce ik-oeih khawzah cawngpyi khqi hy, a cawngpyinaak awh ce a mingmih a venawh:
Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
3 “Ngai lah uh! lo ak toenkung thlang pynoet taw camci ak saw na cet hy.
“Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
4 Camci ce a saw awh a vang taw lam awh tla nawh phakhqi ing cung hloep uhy.
Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
5 A vang taw deklai khawzah ama awmnaak lung ak khan awh tla hy. Deklai a pam a dawngawh, kawlhkalh awh cawt tlang hy.
Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
6 Cehlai khaw a thoeng law awhtaw ak kqa ama cak a dawngawh khawkbe ing tau nawh reu hy.
Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
7 Camci a vang taw hling anglakawh tla nawh, hling a thing ce a bau law awhtaw cang ce zawl malh hy, cedawngawh am vui thai hy.
Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
8 Camci a vang taw deklai ak leek awh tla hy. Cawt law, taai law nawh, vui hy, a pyh thumkip, kqukkip, zakhat dyna ak thaih vui hy,” tinak khqi hy.
Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
9 Cekcoengawh Jesu ing, “Zaaknaak haa ak ta ingtaw za seh nyng,” tinak khqi hy.
Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
10 Amah doeng a awm awh, thlanghqa hlaihih tloek ingkaw thlak changkhqi ce a venna law unawh nyhtahnaak awi ce doet uhy.
Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
11 A mingmih a venawh, “Khawk khan nakaw awihyp ce nangmih a venawh ni pek khqi hawh hy. Cehlai a ceng na ak awmkhqi aham ik-oeih soepkep ce nyhtahnaak awi ing kqawn pe nyng,
Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
12 cawh ni, “'hu taw hu hlai kawm uh, am toek thai ti kawm uh, za taw za hlai kawm uh, am zasim thai qoe kawm uh, cemih am mantaw hlat tlaih kawm usaw, qeenkhaw ngai na awm hau kawm uh!' a ti myihna,” tinak khqi hy.
që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
13 Cekcoengawh Jesu ing a mingmih a venawh, “Vawhkaw nyhtahnaak awi ve amna ming zasim nawh nu? Cawhtaw ikawmyihna nyhtahnaak awikhqi boeih ce naming zaak sim hly pai?
Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
14 Lo ak takung ing awi ce theh hy.
Mbjellësi mbjell fjalën.
15 Thlang vang taw awi ce ak theh awh, camci ang tlaaknaak lam amyihna awm uhy. Awi ce aming zaak awh Setan ce law nawh a mingmih ak khuiawh theh na ak awm awi ce lo valh hy.
Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
16 Ak changkhqi bai taw, lunghqawng awh ak tla camci amyihna awm bai hy, awi ce aming zaak awh zeel doena do pahoei uhy.
Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
17 Cehlai ak kqa ama cak a dawngawh, kawlhkalh ca doeng awm hy. Awi awh kyinaak ingkaw thekhanaakkhqi a law awh, ang tawnna tluk tlang uhy.
por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
18 Ak changkhqi bai taw hling anglakawhkaw ak tla camci ing myih uhy, awi ce za hy;
Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
19 cehlai ve khawmdek hqing khawsaknaak awh lynaakkhqi, boeinaak, qaai kqawnnaak khqi ingkaw ak chang ik-oeih ngaihnaakkhqi law nawh awi ce zawl malh uhy, cedawngawh a vui am qah thai hy. (aiōn g165)
por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
20 Ak chang bai taw, laitak awh ak tla camci ing myih hy, awi ce ang zaak awh, do hy, a vui qah nawh - a pyh thumkip, kqukkip ingkaw zakhat dyna ak thaih vui hy,” tinak khqi hy.
Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
21 A mingmih a venawh, “Maiim ce dawn ing myk unawh, am awhtaw caboei ak kaina ta khawi unawh nu? Maiim amim hawihnaak khawi awh ni amim hawih ka ti my?
Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
22 Cawh ni amak dangkhqi boeih awm dang kawmsaw ang hyp na ak awmkhqi awm aming dang hly boeih hy.
Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
23 Zaaknaak haa ak ta ingtaw za seh.
Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
24 Na ming zaak ve ak leek na poek lah uh. Thlang aham na loeknaak awh ce nang aham awm loek law lawt kaw.
Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
25 U awm ak ta ce sap pek khqoet kawmsaw; u awm amak ta cetaw, a taak ang cang awm lawh pe kaw,” tinak khqi hy.
Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
26 A mingmih a venawh, “Khawsa qam taw vemyihna awm hy. Thlang pynoet ing camci ce a lo awh theh hy.
Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
27 Khawmthan ingkaw khawkdai ip nawh hang tho law seiawm camci ce pawk nawh cawt law hy. Ikawmyihna a hang cawt law tice am sim hy.
Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
28 Amah poek awh deklai ing vui a qah sak hy - a kung hak cawt law hy, cekcoengawh vui nawh ak thaih qah law hy.
Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
29 Cang ce a hin awhtaw, cang ah aham a khoek hawh a dawngawh, vin ce lo nawh aat hy,” tinak khqi hy.
Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
30 Cawhtaw, “Khawk khan qam ve kaw ing nu ka nyhtah lah voei, am awhtaw i ikawmyih nyhtahnaak awi nu ka hawnaak lah voei?
Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
31 Khan qam taw khawmdek awh ak zawi soeih antlam cii ing myih hy.
Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
32 Cehlai antlam cii ce cawt nawh a hang taai law awhtaw dum khui awhkaw a thing boeih boeih anglakawh bau khqoet hy, a baai ak bau na cawn nawh khan nakaw phakhqi ing a hlip awh cu uhy,” tinak khqi hy.
por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
33 A mingmih ing aming zaak simnaak thai aham, cemyih nyhtahnaak awikhqi ing awi kqawn pek khqi hy.
Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
34 Nyhtahnaak awi hawnaak kaana ikawmyih awi awm ap kqawn pek khqi hy. Cehlai a hubatkhqi mi amah doeng ami awm awh, cawhkaw ik-oeihkhqi ce kqawncaih pek khqi hy.
Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
35 Amah ce nyn khawmy ben awh a hubatkhqi venawh, “Vang ben caqai na cet usih,” tinak khqi hy.
Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
36 Thlang kqeng ce cehta unawh, anih ce lawng khuiawh a awmnaak man na ceh pyi pahoei uhy.
Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
37 Cawh khaw hli khung nawh tuibak ce lawng khuina kun saw lawng ce cum hlo hlo hy.
Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
38 Jesu taw lawng ang mai benna a lu doelh nawh ip hy. A hubatkhqi ing thawh unawh, a venawh, “Cawngpyikung kaimih tui awh ka ming cum hly ve kawna am nak poek nawh nu?” tina uhy.
Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
39 Tho nawh, khawhli ce, “Sit nawh dym hlah!” tina hy. Cawh khawhli ce sit nawh a sitdik na awm boeih hy.
Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
40 A hubatkhqi venawh, “Ikawtih vemyihna namik kqih lawnha aih? Cangnaak am nami ta hlan nawh nu?” tinak khqi hy.
Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
41 Cawh kqih unawh, “Ve ve a u nu ti ve? Khawhli ingkaw tuibak ingawm ak awi ngai pe zap hy!” ti uhy.
Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
