Luke 14

1 Sabbath nyn hypoet awh, Jesu taw Farasi a hqamca thlang pynoet a im awh buh ai na cet hy, cawh Jesu ce ngaihtaak doena doen uhy.

Et factum est cum intraret Iesus in domum cuiusdam principis Pharisæorum Sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.

2 Ce a hun awh a haiawh ak phoen tawng nawh ak hling thlang pynoet ce awm hy.

Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.

3 Jesu ing Farasikhqi ingkaw anaa awi ak sim thlangkhqi ce doet khqi hy, “Sabbath nyn awh thlak tlo qoei sak ve ak ciim nu, amak ciim nu?” tinak khqi hy.

Et respondens Iesus dixit ad legis peritos, et Pharisæos, dicens: Si licet Sabbato curare?

4 Cehlai cekkhqi ing ikaw awm ap kqawn pe uhy. Cedawngawh Jesu ing cawhkaw thlak tlo ce tu nawh a qoei sak coengawh tyi hy.

At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.

5 Cekcoengawh cekkhqi venawh, “Nangmih ak khuiawh kaw thlang pynoet oet a ca aw, vaitaw mai aw Sabbath nyn awh lawk-kqawng khuina ang tlaak mantaw, am namik dawk hly nawh nu?” tinak khqi hy.

Et respondens ad illos dixit: Cuius vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die Sabbati?

6 Cawh ikaw awm ap kqawn uhy.

Et non poterant ad hæc respondere illi.

7 Buh veelnaak kungawh thlangkhqi ing ngawihdoelh ak sang sang amik tyk ce a huh awh, vawhkaw nyhtahnaak awi ve kqawn pehy:

Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:

8 Thlang ing buh ai na anik khy khqi awh, ngawihdoelh sang ce koeh tyk uh, nangmih anglakawh thlang qypawm ngai ce buh ai na khy hly mai hy.

Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo,

9 Cemyihna a awm mai mantaw, imkung na venawh, ‘Nang ngawihnaak awh ve ak thlang ve ngawih sak’ ni tina kaw. Cawhtaw chah doena ngawihnaak ak nem awh ngawi zawk ka kawp ti.

et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.

10 Cedawngawh thlang ing buh ai na anik khy awh, ngawihnaak ak nem soeih awh ngawi mai, cawh ni imkung ce a law awh na venawh, “Ka pyi ngawihnaak ak leek awh ngawi,” a haiawh kqihchahnaak ce na huh hly. Cawh buh ai na ak lawkhqi boeih a haiawh kqihchahnaak ce na huh hly.

Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:

11 U awm amah ingkaw amah ak zoeksang qu taw ak kaina nung tla kaw, cehlai ak kaina ak awmkhqi ing zoeksangnaak ce hu kawm uh,” tinak khqi hy.

quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.

12 Jesu ing imkung a venawh, “Khawnghyp awh aw, am awhtaw khawmy ben awh aw thlang buh ai na nak khy awhtaw, na pyikhqi, na naakhqi ingkaw na cakaw paqengkhqi koeh khy; nak khy mantaw, cekkhqi ingawm buh ai na nik khy lawt kawm usaw ni thung hlyk tlang uhy.

Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio.

13 Cedawngawh thlang buh ai na nak khy awh, hahqahkhqi, khawk khem khqi, khawkzui khqi ingkaw mikhypkhqi ce khy kawp ti,

Sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:

14 cawhtaw zoseennak hu kawm uk ti. A mingmih ing amni thung lawk khqi qoe seiawm, thlakdyngkhqi thawh tlaihnaak khawnghi awh ni thung law tlaih kaw,” tina hy.

et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum.

15 Cawhkaw awi ce amah cawh amah ing anik ngawi haih thlang pynoet ing ang zaak awh Jesu a venawh, “Khawsa qam khuiawh poei buh veelnaak kung awh ak pa kawi thlang taw a zoseen hy,” tina hy.

Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus, qui manducabit panem in regno Dei.

16 Jesu ing, “Thlang pynoet ing poei ak bau soeih sai nawh buh ak ai na thlang khawzah ce khy hy.

At ipse dixit ei: Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos.

17 buh ainaak tym a pha awh imkung ing buh ai na ak khy thlangkhqi venawh a tyihzawih thlang ce tyi nawh khy sak hy, ‘law lah uh, ik-oeihkhqi coeng boeih hawh hy,’ tinak khqi hy.

Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia iam parata sunt omnia.

18 Cehlai cekkhqi boeih ing ami peelnaak lam ce sui boeih uhy. Lamma cyk thlang ing, ‘lo thlai thai nyng saw, toek lah vang nyng. Ni hlah mai cang,’ tina hy.

Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te habe me excusatum.

19 Ak chang pynoet bai ing, ‘Vaitaw bawh nga thlai nyng saw, noek a dak lah vang nyng. Ni hlah mai cang,’ tina bai hy.

Et alter dixit: Iuga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te habe me excusatum.

20 Pynoet bai ing, ‘kai zu lo thai nyng saw, am law hly thai nyng,’ tina hy.

Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.

21 A tyihzawih ce law nawh a boeipa a venawh ce mihkhqi boeih ce kqawn pehy. Cawh imkung ce ak kaw so nawh a tyihzawih a venawh ‘Khawmdek khuina kaw lampyi ingkaw lamkel awh ang tawnna cet nawhtaw khawdeng hahqahkhqi, khawk khemkhqi, mikhyp khqi ingkaw khawkzui khqi ce law pyi,’ tina hy.

Et reversus servus nunciavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas, et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc.

22 A tyihzawih ing, ‘Bawipa, awi nani peek amyihna sai hawh hlai nyng, a hun hoeng toeng toeng hyn hy,’ tina hy.

Et ait servus: domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.

23 Cawh Bawipa ing a tyihzawih a venawh, ‘lampyi ak bau ingkaw lam ak cawng ak kekhqi na ce cet nawhtaw na huh a saqui ce lawpyi kawp ti, cawh ni ka im awh a be hly hy.

Et ait dominus servo: Exi in vias, et sepes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.

24 Ka nik kqawn peek, kak thlang ceikhqi ak khuiawh kaw thlang pynoet ca ingawm ka poei buh ve am tan kaw,’ tina hy.

Dico autem vobis quod nemo virorum illorum, qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.

25 Thlang khawzah Jesu a hu awh bat unawh khin na cet haih uhy, cekkhqi venawh Jesu ing:

Ibant autem turbæ multæ cum eo: et conversus dixit ad illos:

26 U awm ka venawh law nawh a nu ingkaw a Pa, a zucakhqi, a koeinu koeinaakhqi boeih, amah a hqingnaak ha awm – a mak sawhnaak thlang taw kai a hubat na am awm thai kaw.

Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.

27 U awm amah a thinglam ce kawt nawh kai a hu awh amak bat taw kai a hubat na am coeng thai hy.

Et qui non baiulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.

28 Nangmih ak khuiawh thlang pynoet ing ip sang sak aham ngaih lah seh. Anih ing ngawi lamma cang nawh a saknaak khoek tangka a taak ingkaw ama taak am nym am nai hly ma nawh nu?

Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,

29 Ak poek ma kaana tung ce ling sawhqat bai seiawm im ce amak coeng lawk awhtaw, ak hu saqui ing qaih na kawm uh,

ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes, qui vident, incipiant illudere ei,

30 ‘Ve ak thlang ing im taw sa mylyk lawt nawh, ak coeng na awm ap coeng lak law hy,’ tina kawm uh.

dicentes: Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare?

31 Kqawnnaak mai awh sangpahrang pynoet taw a qaal sangpahrang ing tuk qu aham cai lah seh. Ngawi lamma cang nawh, a qaal ben awhkaw thlang thongkul amah ben awhkaw thlang thonghqa ing a tuk thai hly ingkaw ama tuk thai hly ce poek lamma kaana awm kawm nu?

Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?

32 Ama tuk thai hly mantaw, a qaalkhqi lam na ami law hui awh, dyihthing tyi nawh qoepnaak ce sai kaw.

Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea, quæ pacis sunt.

33 Cemyih lawtna, u awm ik-oeih soepkep amak cehtaak thai taw kai a hubat na am kawih hy.

Sic ergo omnis ex vobis, qui non renunciat omnibus, quæ possidet, non potest meus esse discipulus.

34 Ci taw leek hy, cehlai alnaak ce a paih mantaw ikawmyihna nu a alnaak thai tlaih kaw?

Bonum est sal. Si autem sal evanuerit, in quo condietur?

35 Dek leek na awm am awm nawh, vaitaw pana a ek anglakawh za am leek kaw; khawng aham doeng na ni a awm hawh hy. U awm zaaknaak haa ak ta ingtaw za seh,” tinak khqi hy.

Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.