< Sunglatnah 10 >

1 BOEIPA loh Moses te, “Pharaoh te paan laeh, a khui ah ka miknoek ka khueh ham dongah ni amah lungbuei neh a sal rhoek kah lungbuei khaw ka thangpom sak.
Depois disse o Senhor a Moisés: Entra a faraó, porque tenho agravado o seu coração, e o coração de seus servos, para fazer estes meus sinais no meio dele,
2 Te daengah ni na ca rhoek neh na ca kah a ca hna dongah Egypt te ka poelyoe tih amih taengah ka miknoek ka khueh te na tae uh vetih kai he YAHWEH la nan ming uh eh,” a ti nah.
E para que contes aos ouvidos de teus filhos, e dos filhos de teus filhos, as coisas que obrei no Egito, e os meus sinais, que tenho feito entre eles: para que saibais que eu sou o Senhor.
3 Te dongah Moses neh Aaron te Pharaoh taengah cet tih anih te, “Hebrew kah Pathen BOEIPA loh he ni a thui. Me hil nim ka mikhmuh ah yalh ham na aal ve, ka pilnam te hlah lamtah kai ham thothueng uh saeh.
Assim foram Moisés e Aarão a faraó, e disseram-lhe: Assim diz o Senhor, o Deus dos hebreus: Até quando recusas humilhar-te diante de mim? deixa ir o meu povo, para que me sirva;
4 Tedae ka pilnam te hlah ham na aal atah na khorhi la thangvuen ah kaisih kang khuen ni ne.
Porque se ainda recusares deixar ir o meu povo, eis que trarei amanhã gafanhotos aos teus termos,
5 Te vaengah diklai hman he a thing vetih lai he tueng thai mahpawh. Rhael lamloh nangmih taengah aka sueng, rhalyong hlangrhuel te han caak vetih khohmuen ah nangmih ham aka duei thingkung boeih khaw a caak ni.
E cobrirão a face da terra, que a terra não se poderá ver; e eles comerão o resto do que escapou, o que vos ficou da saraiva: também comerão toda a árvore que vos cresce no campo;
6 Namah im neh na sal boeih kah im ah khaw, Egypt pum kah im ah khaw bae ni. Diklai ah a om uh hnin lamloh tahae khohnin duela na pa rhoek neh na pa kah a napa rhoek loh a hmuh uh noek moenih,” a ti nah rhoi. Te phoeiah mael rhoi tih Pharaoh taeng lamloh nong rhoi.
E encherão as tuas casas, e as casas de todos os teus servos, e as casas de todos os egípcios, quais nunca viram teus pais, nem os pais de teus pais, desde o dia, era que eles foram sobre a terra até ao dia de hoje. E virou-se, e saiu da presença de faraó.
7 Te vaengah Pharaoh kah sal rhoek loh a taengah, “Me hil nim mamih taengah hlaeh la a om ve he. Tongpa rhoek te tueih mai lamtah a Pathen Yahweh taengah thothueng uh saeh, Egypt a rhawp coeng he na ming hlan nim?” a ti uh.
E os servos de faraó disseram-lhe: Até quando este nos há de ser por laço? deixa ir os homens, para que sirvam ao Senhor seu Deus: ainda não sabes que o Egito está destruído?
8 Te dongah Moses neh Aaron te Pharaoh taengla a mael puei uh tih amih rhoi te, “Cet uh lamtah na Pathen YAHWEH taengah thothueng uh. Tedae ubang ubang lae a caeh eh?” a ti nah.
Então Moisés e Aarão foram levados outra vez a faraó, e ele disse-lhes: Ide, servi ao Senhor vosso Deus. quais são os que hão de ir
9 Te phoeiah Moses loh, “Camoe neh patong khaw ka cet uh vetih, ka capa neh ka canu khaw, ka boiva neh, ka saelhung neh ka BOEIPA kah khotue te ka paan uh ni,” a ti nah.
E Moisés disse: Havemos de ir com os nossos meninos, e com os nossos velhos; com os nossos filhos, e com as nossas filhas, com as nossas ovelhas, e com os nossos bois havemos de ir; porque festa do Senhor temos.
10 Te phoeiah amih rhoi te, “BOEIPA te nangmih taengah om tangloeng saeh. Nangmih neh na camoe rhoek te kan hlah sitoe cakhaw na maelhmai ah boethae phaeng tueng.
Então ele lhes disse: Seja o Senhor assim convosco, como eu vos deixarei ir a vós e a vossos filhos: olhai que há mal diante da vossa face.
11 Te tlam moenih. Te te na hoe uh dongah tongpa rhoek te cet uh lamtah BOEIPA taengah thothueng uh laeh,” a ti nah tih amih rhoi te Pharaoh mikhmuh lamloh a haek.
Não será assim: andai agora vós, varões, e servi ao Senhor; pois isso é o que pedistes. E os empuxaram da face de faraó.
12 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Kaisih ham te Egypt khohmuen ah na kut thueng laeh. Te vaengah Egypt khohmuen ah pongpa vetih rhael loh a hlun boeih neh khohmuen baelhing boeih te a caak bitni,” a ti nah.
Então disse o Senhor a Moisés: Estende a tua mão sobre a terra do Egito pelos gafanhotos, para que venham sobre a terra do Egito, e comam toda a erva da terra, tudo o que deixou a saraiva.
13 Te dongah Moses loh a conghol te Egypt khohmuen la a thueng. Te vaengah BOEIPA loh khothoeng yilh te khohmuen sola khohnin yung neh khoyin puet ah a thawn pah. Mincang a pha vaengah kanghawn yilh loh kaisih a khuen pah.
Então estendeu Moisés sua vara sobre a terra do Egito, e o Senhor trouxe sobre a terra um vento oriental todo aquele dia e toda aquela noite: e aconteceu que pela manhã o vento oriental trouxe os gafanhotos.
14 Kaisih khaw Egypt khohmuen tom ah van tih Egypt khorhi boeih ah bop. A mikhmuh ah tlung khungdaeng coeng. Te bang kaisih te ana om noek pawt tih te hnukah khaw om bal mahpawh.
E vieram os gafanhotos sobre toda a terra do Egito, e assentaram-se sobre todos os termos do Egito; mui graves foram; antes destes nunca houve tais gafanhotos, nem depois deles virão outros tais.
15 Diklai hman te boeih a thing tih diklai khaw hmuep. Diklai baelhing boeih neh rhael loh a hlun thing thaih boeih te a caak. Te dongah thing hing neh lohma baelhing boeih tah Egypt khohmuen tom ah sueng voel pawh.
Porque cobriram a face de toda a terra, de modo que a terra se escureceu; e comeram toda a erva da terra, e todo o fruto das árvores, que deixara a saraiva; e não ficou alguma verdura nas árvores, nem na erva do campo, em toda a terra do Egito.
16 Te vaengah Pharaoh tah Moses neh Aaron te khue hamla tokthuet tih, “Na Pathen YAHWEH teang neh nangmih taengah ka tholh coeng.
Então faraó se apressou a chamar a Moisés e a Aarão, e disse: Pequei contra o Senhor vosso Deus, e contra vós
17 Te dongah ka tholhnah he phuei mai laeh. Na Pathen BOEIPA taengah vai mah thangthui rhoi lamtah dueknah he khaw kai taeng lamloh nong sak saeh,” a ti nah.
Agora, pois, peço-vos que perdoeis o meu pecado somente desta vez, e que oreis ao Senhor vosso Deus que tire de mim somente esta morte.
18 Te dongah Pharaoh taeng lamloh nong rhoi tih BOEIPA taengah a thangthui pah.
E saiu da presença de faraó, e orou ao Senhor.
19 Te vaengah BOEIPA loh khotlak yilh te bahoeng a tlungluen la a maelh tih kaisih te a khuen. Carhaek tuipuei la a yawn tih Egypt khorhi tom ah kaisih pakhat khaw hlun pawh.
Então o Senhor trouxe um vento ocidental fortíssimo, o qual levantou os gafanhotos e os lançou no Mar Vermelho; nem ainda um gafanhoto ficou em todos os termos do Egito.
20 Tedae BOEIPA loh Pharaoh lungbuei te a moem pah dongah Israel ca rhoek te hlah pawh.
O Senhor, porém, endureceu o coração de faraó, e não deixou ir os filhos de Israel.
21 Te vaengah BOEIPA loh Moses te, “Vaan la na kut thueng lamtah a hmuep loh Egypt khohmuen a tlak thil vaengah a hmuep te phatuem saeh,” a ti nah.
Então disse o Senhor a Moisés: Estende a tua mão para o céu, e virão trevas sobre a terra do Egito, trevas que se apalpem.
22 Te dongah Moses loh a kut te vaan la a thueng tih Egypt khohmuen boeih te khohmuep hmaisuep loh hnin thum a khuk.
E Moisés estendeu a sua mão para o céu, e houve trevas espessas em toda a terra do Egito por três dias.
23 Hlang loh a manuca khaw hmu pawt tih hlang he amah lamloh hnin thum khuiah thoo uh voel pawh. Tedae Israel ca boeih ham tah a tolrhum ah vangnah om.
Não viu um ao outro, e ninguém se levantou do seu lugar por três dias; mas todos os filhos de Israel tinham luz em suas habitações.
24 Te phoeiah Pharaoh loh Moses te a khue tih, “Cet uh lamtah BOEIPA taengah thothueng uh. Tedae na boiva neh na saelhung te khueh lamtah na ca rhoek khaw namamih neh cet uh,” a ti nah.
Então faraó chamou a Moisés, e disse: Ide, servi ao Senhor: somente fiquem vossas ovelhas e vossas vacas: vão também convosco as vossas crianças.
25 Tedae Moses loh, “Namah long khaw kaimih kut ah hmueih neh hmueihhlutnah te nam paek uh daengah man ka Pathen YAHWEH te ka nawn uh thai ve.
Moisés, porém, disse: Tu também darás em nossas mãos sacrifícios e holocaustos, que ofereçamos ao Senhor nosso Deus
26 Te dongah ka boiva khaw kamamih neh ka puei uh vetih a khomae pataeng hlun mahpawh. Kaimih kah Pathen YAHWEH taengah thothueng ham vaengah, te khui lamkah ni ka loh uh eh. Tedae te la ka pawk uh hlan atah BOEIPA taengah metla thothueng ham khaw ka ming uh moenih,” a ti nah.
E também o nosso gado há de ir conosco, nem uma unha ficará; porque daquele havemos de tomar, para servir ao Senhor nosso Deus: porque não sabemos com que havemos de servir ao Senhor, até que cheguemos lá
27 BOEIPA loh Pharaoh lungbuei te a moem pah dongah amih te hlah ham huem pawh.
O Senhor, porém, endureceu o coração de faraó, e não os quis deixar ir.
28 Te dongah anih te Pharaoh loh, “Kai taeng lamloh nong laeh, nang te ngaithuen, ka maelhmai hmuh ham koei voel boeh, ka maelhmai na hmuh hnin ah na duek ni,” a ti nah.
E disse-lhe faraó: vai-te de mim, guarda-te que não mais vejas o meu rosto: porque no dia em que vires o meu rosto, morrerás.
29 Te dongah Moses loh, “Na thui bangla na maelhmai hmuh ham koep ka khoep mahpawh,” a ti nah.
E disse Moisés: Bem disseste; eu nunca mais verei o teu rosto.

< Sunglatnah 10 >